ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ! ΤΙΜΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΜΗ!



Με αυτή την φράση επιχειρεί να προσελκύσει φοιτητές μια από τις δεκάδες εταιρείες που αναλαμβάνουν να συγγράψουν πανεπιστημιακές εργασίες. Πρόκειται για τη «βιομηχανία» εκπόνησης εργασιών, ακόμη και διδακτορικών διατριβών, που ανθεί στην Ελλάδα. Μπορεί πολλοί φοιτητές να καταβάλλουν μεγάλο κόπο για να ολοκληρώσουν μια εργασία , κάποιοι άλλοι όμως βρίσκουν έναν ευκολότερο τρόπο για να πάρουν το πτυχίο τους. Σημαντική προϋπόθεση, η ύπαρξη ρευστού. Με ποσό 1.000 έως 1.500 ευρώ, μπορεί εύκολα να αγοραστεί μια εργασία. Οι φοιτητές ενημερώνουν την εταιρία για το είδος της εργασίας που είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν, η εταιρία τούς ενημερώνει πόσο θα κοστίσει η εκπόνηση αυτής και οι φοιτητές, χωρίς να έχουν δουλέψει στιγμή, την παραδίδουν και παίρνουν το πολυπόθητο χαρτί , που συνεχίζουμε να καλούμε «πτυχίο».
Το εμπόριο πτυχιακών εργασιών υφίσταται και το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Αποτελεί χρόνια τώρα μυστικό για φοιτητές και καθηγητές. Το τελευταίο διάστημα όμως με τη βοήθεια του Διαδικτύου όλο και περισσότερες εταιρείες κάνουν την εμφάνισή τους, αφού έχουν αντιληφθεί ότι η εκπόνηση εργασιών αποδίδει μεγάλο κέρδος. Επίσης σε αρκετές ιστοσελίδες δεν υπάρχουν στοιχεία της εκάστοτε εταιρίας, κάτι που συνεπάγεται ότι πίσω από την ιστοσελίδα μπορεί να μην υπάρχει ένας ιδιώτης που έχει στόχο να βγάλει εύκολα μαύρα χρήματα.
Έρευνα που έκαναν «ΤΑ ΝΕΑ» αποδεικνύει ότι ο ανταγωνισμός των εταιρειών είναι μεγάλος. Άγνωστος είναι ο αριθμός των φοιτητών που κάθε χρόνο παραδίδουν στα πανεπιστήμια εργασίες που έχουν εκπονήσει άλλοι. Πάντως είναι βέβαιο ότι αυτή η πρακτική είναι αρκετά διαδεδομένη. Οι ίδιοι οι φοιτητές αναφέρουν πως πολλές φορές οι εταιρείες τους πλησιάζουν ακόμα και μέσα στα αμφιθέατρα. Αρκετές από τις εταιρείες ζητούν από τους φοιτητές να προκαταβάλουν 20%- 30% του συνολικού ποσού για να εξασφαλίσουν την πληρωμή τους και συνήθως η πληρωμή δεν γίνεται σε γραφείο αλλά σε κάποιο τραπεζικό λογαριασμό!
Η εκπόνηση εργασιών για λογαριασμό φοιτητών έναντι υψηλού αντιτίμου πρέπει να απασχολήσει τους πανεπιστημιακούς. Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό θέμα αφού αναιρεί την όλη εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτό που συμβαίνει θέτει σοβαρά ερωτήματα για τις διαδικασίες εντός των ιδρυμάτων. Εκπαιδευτικοί και ιδρύματα πρέπει να πάρουν θέση να συλλέξουν στοιχεία και να λάβουν μέτρα προκειμένου να ανατραπεί αυτή η κατάσταση και να δημιουργήσουν ένα ευνομούμενο πανεπιστήμιο για όλους τους φοιτητές.
Η γενική υποβάθμιση αξιών αποτελεί πραγματικότητα και για τα πανεπιστήμια. Όλα εξαγοράζονται! Ακόμη και η γνώση! Είναι γεγονός ότι το πανεπιστήμιο έχει χάσει τον ρόλο του, δεν προσφέρει πλέον γνώσεις αλλά πτυχία, ενώ η επικοινωνία καθηγητών- φοιτητών είναι ανύπαρκτη. Πρέπει οι καθηγητές να κατανοήσουν ότι ο ρόλος τους δεν περιορίζεται μονάχα στην παράδοση και την βαθμολογία. Κανένας φοιτητής δεν γεννιέται με την αυτόματη γνώση της εκπόνησης πτυχιακών. Ας λειτουργήσουν και λίγο βοηθητικά για τους φοιτητές και ας περιορίσουν την τρομοκρατία που έχουν επιβάλλει με την βαθμοθηρία. Ήρθε η ώρα να αναπτυχθεί μια βαθύτερη κ ουσιώδης σχέση μεταξύ εκπαιδευτικού και εκπαιδευόμενου. Αυτό δεν θα είναι σωτηρία μονάχα των φοιτητών, αλλά ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος. Και οι φοιτητές, βέβαια, από την πλευρά τους πρέπει να σκεφτούν τι είναι αυτό που θέλουν, ένα πτυχίο ή η πραγματική απόκτηση γνώσεων και επαγγελματικής κατάρτισης; Είναι , λοιπόν, αναμενόμενο να χαρακτηρίζει την κοινωνία μας η διαφθορά όταν αυτή υφίσταται και στο εκπαιδευτικό σύστημα. Όταν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια σωστά οργανωμένη εκπαίδευση τότε θα μπορέσουμε να λύσουμε κάθε πρόβλημα που ταλανίζει την ελληνική πραγματικότητα. Ο σωστά εκπαιδευμένος γίνεται και σωστός κοινωνός! Ήρθε η ώρα να μάθουμε να χειριζόμαστε σωστά αυτό που κατακτούμε με δική μας προσπάθεια και να μην το αλλοιώνουμε. Γιατί η δημόσια εκπαίδευση είναι δική μας κατάκτηση!