ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΟ-ΚΑΦΡΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ!





Οι εικόνες είναι από το ΤΕΙ Πειραιά... Τα πολλά σχόλια περιττεύουν. Μόνο ένα μπράβο στα παιδιά στα βίντεο και στα οποιαδήποτε παιδιά, που σε κάθε ευκαιρία μας δείχνουν το επίπεδό τους!

Ο RICHARD M. STALLMAN ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ!



Ο Richard Matthew Stallman είναι προγραμματιστής λογισμικού και ακτιβιστής υπέρ της ελεύθερης διακίνησης του. Το 1983 ανακοίνωσε το σχέδιο για την ανάπτυξη του ελεύθερου λειτουργικού συστήματος GNU, και έκτοτε είναι ο επικεφαλής του όλου εγχειρήματος. Απο τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχει αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο του στην πολιτική υπεράσπιση για το ελεύθερο λογισμικό, διαδίδοντας τις ιδέες του κινήματος καθώς και κάνοντας εκστρατεία κατά των δύο πατεντών λογισμικού και την επικίνδυνη επέκταση των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

Ο Stallman πρωτοστάτησε στην ιδέα της «άδειας αντιγραφής» –μιας μεθόδου κατασκευής προγράμματος ή άλλης εργασίας δωρεάν- απαιτώντας παράλληλα όλες οι τροποποιημένες ή επόμενες εκδόσεις του να είναι και αυτές ελεύθερα διαθέσιμες, ενώ είναι ο κύριος δημιουργός του GNU General Public License, της πιο ευρέως χρησιμοποιούμενης άδειας χρήσης ελεύθερου λογισμικού.
Έχει γράψει εργασίες, έχει δώσει ομιλίες σε ολόκληρο τον κόσμο και είναι ένας από τους ομιλητές στο φετινό B-Fest που ανοίγει τις πύλες του σήμερα 26 Μαΐου στη σχολή Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256. (Αναλυτικά το πρόγραμμα εδώ).

Στο βίντεο αυτό παρακολουθούμε την ομιλία του «Πνευματικά Δικαιώματα εναντίον Κοινότητας» (Copyright vs Community) που δόθηκε στην Σουηδία τον Μάιο του 2007.

Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε από το Zeitgeist Greece.


Πηγή tvxs.gr.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ! ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ...


Η περίπτωση της Αργεντινής πριν από σχεδόν 10 χρόνια θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την περίπτωση της Ελλάδας του σήμερα. Τότε η Αργεντινή -το άλλοτε παράδειγμα προς μίμηση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος- προσέφυγε στο ΔΝΤ για να δανειστεί και να ξεπεράσει την εγχώρια κρίση. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους, καθώς η χώρα χρεοκόπησε και ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού βυθίστηκε στην φτώχεια, εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άστεγοι και ένα τεράστιο ποσοστό των θέσεων εργασίας χάθηκαν.
Ένα ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ γυρίστηκε για την Αργεντινή με τίτλο "The take"("η κατάληψη").
Το 2001,κατα το μεγάλο οικονομικό κραχ στην Αργεντινή το εργοστάσιο κεραμικών Zanon κλείνει αφήνοντας τους εργάτες απλήρωτους. Οι αγανακτησμένοι εργάτες λαμβάνουν την απόφαση να προχωρήσουν στην απαλλοτρίωση του εργοστασίου χωρίς αρχικά να υπάρξει καμία αντίδραση από τον Zanon. Έτσι στο αυτοδιαχειριζόμενο πλέον εργοστάσιο οι μηχανές ξαναπαίρνουν μπροστά. Το εγχείρημα των εργατών είναι επιτυχές καθώς η επιχείρηση ξανά γίνεται κερδοφόρα, και προσφέρει 170 νέες θέσεις εργασίας. O Luigi Zanon προσπαθεί με νόμιμα και παράνομα μέσα να ανακτήσει το εργοστάσιο... Ωστόσο οι εργάτες με την αλληλεγγύη από την κοινωνία καταφέρνει και αντιστέκεται στην καταστολή.

Το εργοστάσιο ανήκει πλέον οριστικά στους εργαζόμενους και με το νόμο. Το επαρχιακό νομοθετικό σώμα τάχθηκε υπέρ της απαλλοτρίωσης του εργοστασίου κεραμικής και της παράδοσης του στο συνεταιρισμό των εργαζομένων για να το διαχειριστούν νόμιμα και όπως αυτοί νομίζουν.

Ένα ντοκυμαντέρ για το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο Ζανον. Για το FaSinPat... Το εργοστάσιο χωρίς ΑΦΕΝΤΙΚΑ!!!

Το δρόμο της Zanon ακολούθησαν και πολλά άλλα εργοστάσια στην χώρα, δείχνοντας σε όλους μας ότι ακόμα και στις μέρες μας είναι εφικτός ένας άλλος τρόπος να λειτουργεί η αγορά προς όφελος των εργατών και των λαϊκών μαζών και όχι προς όφελος των αφεντικών...


Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως σήμερα (Πέμπτη 27/5) το απόγευμα στο b-fest στην Αθήνα θα μιλήσει ένας εργάτης από τη Zanon για την εμπειρία αυτή (leaflet-front, leaflet-back), ενώ θα υπάρχει και ζωντανή αναμετάδοση των ομιλιών μέσω διαδικτύου.
Υ.Γ.2. Για το εργοστάσιο της zanon έχει γυριστεί ένα επίσης αξιόλογο ντοκυμαντέρ που αξίζει να το δείτε. Λέγεται "Zanon-Εργοστάσιο Χωρίς Αφεντικό".

6ο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ!!


Το 6ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ θα πραγματοποιηθεί στις 1-4 Ιουλίου 2010 στην Ιστανμπούλ - Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας. Θα περιέχει σεμινάρια, εργαστήρια, συνελεύσεις και άλλες εκδηλώσεις, με αποκορύφωμα μεγάλη διαδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Ιουλίου στην Πλατεία Ταξίμ. Η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών διοργανώνει μία ευρωπαϊκή ημέρα δράσης, στις 30 Ιουνίου, την προηγούμενη ημέρα έναρξης των εργασιών, με σεμινάρια και γυναικεία διαδήλωση το απόγευμα.

Όπως αποφασίστηκε στην Προπαρασκευαστική Συνάντηση στο Ντιγιάρμπακιρ, το Σεπτέμβριο του 2009, οι άξονες του Φόρουμ της Ιστανμπούλ - Κωνσταντινούπολης είναι οι εξής:
1. Οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις: αντίσταση και εναλλακτικές προτάσεις
2. Κοινωνικά δικαιώματα για μια κοινωνική Ευρώπη
3. Τι είδους δημοκρατία; Προωθώντας κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες
4. Προάσπιση των δικαιωμάτων καταπιεσμένων λαών και μειονοτήτων
5. Ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο
6. Ισότητα και διακρίσεις: Φεμινιστικές εναλλακτικές προτάσεις στην παγκόσμια κρίση
7. Σώστε τον πλανήτη: Χτίζοντας ένα βιώσιμο κόσμο
8. Ειρήνη και πόλεμος, μιλιταρισμός, κατοχή
9. Νεολαία: το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία και το μέλλον
10. Δημοκρατικοποιώντας τη γνώση, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό: εναλλακτικές προτάσεις
11. ΜΜΕ και σχέσεις εξουσίας: προασπίζοντας την ελευθερία έκφρασης και δημοκρατικοποιώντας την πληροφόρηση
12. Η Ευρώπη και ο κόσμος: συνεργασία και ανάπτυξη με βάση την αλληλεγγύη και όχι την κυριαρχία και τη νεοαποικιοκρατία
13. Το παρόν και το μέλλον του κινήματος για την παγκόσμια δικαιοσύνη.

Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ θα συμμετάσχει ενεργά στο Φόρουμ της Ιστανμπούλ - Κωνσταντινούπολης, θα τυπώσει αφίσα και φυλλάδιο που θα διατεθούν σε όλη την Ελλάδα, με σκοπό να γίνουν συσκέψεις σε πολλές πόλεις και να αναδειχθεί η σημαντική συμβολή της συνάντησης της Κωνσταντινούπολης στην οργάνωση δράσεων και εκδηλώσεων σε όλη την Ευρώπη.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αίθουσες, τις τιμές για τη διοργάνωση σεμιναρίων, τα εισιτήρια, τους θεματικούς χώρους καθώς και άλλες πρακτικές πληροφορίες, επισκεφτείτε στην ιστοσελίδα του Φόρουμ: sosyalforum.org

ΟΙ ΦΕΤΙΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΝΟΔΕΥΤΗΚΑΝ ΑΠΟ "ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ"!!


Εχθές ψήφισαν οι φοιτητές και οι σπουδαστές σε όλα τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της Ελλάδας, οι πρώτες εντάσεις σημειώθηκαν νωρίς το πρωί στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ). Όπως δήλωσε στο tvxs.gr ο φοιτητής της Αριστερής Ενότητας στην ΑΣΟΕΕ, Ηλίας Χρονόπουλος, ενώ φέτος η ΔΑΠ συναίνεσε για πρώτη φορά στη χρήση παραβάν που διασφαλίζουν το απόρρητο της ψήφου, μέλη της ΠΑΣΠ νωρίς το πρωί έσκισαν τα παραβάν και προπηλάκισαν όσους φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν για την κίνησή τους.

«Στην ΑΣΟΕΕ οι φοιτητικές εκλογές όλα τα τελευταία χρόνια διεξάγονται με μια παγκόσμια πρωτοτυπία: δεν υπάρχουν παραβάν που να διασφαλίζουν το μυστικό της ψήφου, με ευθύνη των παρατάξεων της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ όλα αυτά τα χρόνια, και επίσης δεν υπάρχουν λευκά ψηφοδέλτια που να καταμετρούνται στα έγκυρα. Φέτος, για πρώτη χρονιά, η ΔΑΠ υποχώρησε και δέχτηκε να μπουν παραβάν και, σαν να μην έφτανε ότι η ΠΑΣΠ δεν δέχτηκε το αυτονόητο, να υπάρχουν δηλαδή παραβάν, γύρω στις 08.30 κι ενώ επρόκειτο να ξεκινήσει η διαδικασία, τα μέλη της ΠΑΣΠ τεμαχίσανε τα παραβάν που είχαν στηθεί μέσα στις αίθουσες, τα πέταξαν από τα παράθυρα και προπηλακίσανε όσους φοιτητές αντιδρούσαν σε αυτή τους την ενέργεια. Μάλιστα αξίζει να σας πω ότι ο ίδιος ο γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ, ο Μιχάλης Νικηφόρος, είναι μέλος της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕ και ήταν στην ΑΣΟΕ τη στιγμή που συνέβαιναν αυτά», λέει ο Ηλίας Χρονόπουλος.

Τα ανωτέρω επιβεβαιώνει με καταγγελία της και η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ), η οποία υπογραμμίζει ότι οι φοιτητικές εκλογές στο Χημείο διεξάγονται υπό αστυνομική επιτήρηση: «Εικόνες άλλες εποχής θυμίζει η παρουσία αστυνομικών των ΜΑΤ και της ομάδας Δίας λίγα μέτρα από το Χημείο όπου διεξάγονται φοιτητικές εκλογές αρκετών τμημάτων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να εμπεδώσει τα αντιλαϊκά μέτρα με κλίμα άγριας καταστολής ενάντια στη νεολαία και τους εργαζόμενους, η κίνηση αυτή, στρέφεται ενάντια στις διαδικασίες φοιτητικών συλλόγων και την ανεξαρτησία του φοιτητικού κινήματος. Απαιτούμε την άμεση απομάκρυνση της αστυνομίας από το Χημείο και από όλους τους χώρους όπου διεξάγονται φοιτητικές εκλογές.

Παράλληλα, οι μεθοδεύσεις των κυβερνητικών παρατάξεων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ στις σχολές συνεχίζονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΑΣΟΕΕ όπου η ΠΑΣΠ αγνοώντας τις αποφάσεις και τις διαδικασίες των συλλόγων συνεχίζει να μη δέχεται παραβάν στις αίθουσες ψηφοφορίας. Επιπλέον τα κατέστρεψε και τα πέταξε από το παράθυρο όταν τοποθετήθηκαν από τις υπόλοιπες παρατάξεις. Η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, του ΔΝΤ και της ΕΕ, δε προφυλάσσεται με καμία μεθόδευση μηχανισμών. Καλούμε τους φοιτητές να απομονώσουν τέτοιου τύπου φασίζουσες πρακτικές και να προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να καταδικαστεί η βάρβαρη και δολοφονική κυβερνητική πολιτική».

ΠΗΓΗ tvxs

Mr COSCO ΣΑΣ ΛΕΜΕ " 出 去"!


Οι φάκελοι της κινεζικής συμμετοχής σε μια σειρά από μεγάλα επενδυτικά σχέδια, όπως ο εμπορευματικός σταθμός του Θριασίου Πεδίου, η σιδηροδρομική γραμμή που θα συνδέει το Ικόνιο με το Θριάσιο, η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, η εκμετάλλευση σταθμών εμπορευματοκιβωτίων και σε άλλα λιμάνια της χώρας (Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Αλεξανδρούπολης, Βόλου), η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ο τουρισμός, η κατασκευή και εκμετάλλευση του αεροδρομίου στο Καστέλλι στην Κρήτη και άλλα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, άνοιξαν χθες και θα βρεθούν σήμερα και αύριο στην ατζέντα των επαφών του Γουέι Τζιαφού με στελέχη και άλλους αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης.

Ηδη, άσχετα από την εξέλιξη που θα έχει το συνολικό επενδυτικό πακέτο των Κινέζων της Cosco και ενδεχομένως και άλλων κινεζικών επιχειρήσεων, γεγονός είναι ότι η Cosco και ο ΟΛΠ έχουν συνάψει μεταξύ τους μια ευρύτερης σημασίας στρατηγική συμμαχία, που εδράζεται μεν στη συνεργασία τους στον εμπορευματικό σταθμό του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, αλλά επεκτείνεται και στην από κοινού διεκδίκηση του εμπορευματικού σταθμού του Θριασίου, αλλά και στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία.

Χθες, ο συνήθως λιτός στις δηλώσεις του πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου της Cosco και μια από τις ισχυρότερες προσωπικότητες του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (είναι πρόεδρος της πανίσχυρης Επιτροπής Δεοντολογίας του κόμματος) ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος σε ό,τι αφορά στις προθέσεις της Κίνας έναντι της Ελλάδας.

Αμέσως μετά τη συνάντησή του με την υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη, έκανε γνωστή την απόφαση της Cosco να μεταφέρει το ευρωπαϊκό επιχειρησιακό της κέντρο στην Ελλάδα και ταυτόχρονα να αναδείξει τον Πειραιά σε κύρια λιμενική ευρωπαϊκή βάση. Κι αυτά καθώς η Cosco έχει επιλέξει την Ελλάδα ως πύλη εισόδου στις αγορές της Ευρώπης.


Το παραπάνω είναι απόσπασμα από άρθρο της εφημερίδας "Τα Νέα".

Σχόλιο: Ό,τι έχει απομείνει πια σε αυτή τη χώρα γιατί θα πρέπει να ξεπουληθεί είτε στο ντόπιο είτε στο διεθνές κεφάλαιο; Ή μήπως επειδή η Κίνα αυτοτιτλοφορείται ως "λαϊκή δημοκρατία" (δηλαδή κομμουνιστική) είναι και θα μας ωφελήσει ο ερχομός τους; Έλεος! Η χώρα έχει παραδοθεί για τα καλά στις ορέξεις των αγορών, που έχουν βολευτεί με μία κυβέρνηση μαριονέτα, που είναι διατεθειμένη να τους ικανοποιήσει κάθε στιγμή. Επιπλέον οι υπεύθυνοι δεν λαμβάνουν καν υπ' όψην τις αντιδράσεις από ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα από τα όσα σχεδιάζουν μαζί με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όπως π.χ. στο Καστέλλι.
Το ξέρουμε και το έχουμε καταλάβει εδώ και χρόνια ότι ξεπουλάνε την Ελλάδα και προετοιμάζουν ένα χειρότερο μέλλον για εμάς, τον λαό....Το ερώτημα είναι πως μπορούμε να αντιδράσουμε,τι κάνουμε και τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα;


Υ.Γ. Η Κινέζικη φράση στον τίτλο σε κάπως ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά σημαίνει "φύγετε"...

ΠΑ.ΜΑΚ: ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΛΠΕΣ!





Στα βίντεο υπάρχει στην περιγραφή το παρακάτω κείμενο:
Σήμερα 19 Μαΐου 2010 στο ακαδημαϊκό τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας , οι φοιτητικές εκλογές για άλλη μια χρονιά διεξάγονται με έναν παράδοξο τρόπο.

Στο τμήμα υπάρχει ο Σύλλογος Φοιτητών Πανεπιστημίου Μακεδονίας Διοίκησης Τεχνολογίας, ο μόνος νόμιμος Σύλλογος Φοιτητών για το τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας, βάση του Νόμου Πλαισίου που επί Μαριέτας Γιαννάκου είχε θεσπιστεί και ορίζει ρητά συλλόγους ανά τμήμα!

Η ΔΑΠ ΝΔ-ΦΚ του Παν.Μακ. συντηρεί έναν «ενιαίο» όπως τον ονομάζουν Σύλλογο Φοιτητών για όλα τα τμήματα του Παν.Μακ., πράγμα το οποίο είναι παράνομο βάση του νόμου της ίδιας τους της κυβέρνησης και όλα αυτά ασφαλώς με την συγκάλυψη και συγκατάθεση της Πρυτανείας του κ. Ηλ.Κουσκουβέλη. Η πρυτανεία δέχεται τα αποτελέσματα κάθε χρόνο ενός συλλόγου που δεν έχει δικαιοδοσία βάση νόμου στο Διοίκησης Τεχνολογίας, ενώ έπρεπε να δεχόταν μόνο τα αποτελέσματα του νόμιμου για το τμήμα Συλλόγου Φοιτητών Πανεπιστημίου Μακεδονίας Διοίκησης Τεχνολογίας, ο οποίος διεξάγει κάθε χρόνο τις φοιτητικές εκλογές βάση Ε.Φ.Ε.Ε..

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο φέρνουν κάθε χρόνο όπως και φέτος παράνομη κάλπη ώστε να συλλέξουν το δικό τους εκλογικό ποσοστό, το οποίο συνήθως είναι 99% ΔΑΠ και αθροίζεται στο συνολικό τους ποσοστό στο Παν.Μακ.(από αυτούς για αυτούς δηλαδή).

Δείτε στα βίντεο η Πρυτανεία του κ. Ηλ.Κουσκουβέλη τι αποτελέσματα δέχεται και με τι διαδικασίες, τις οποίες θεωρεί σύννομες, γίνονται εκλογές με: ΚΑΛΠΗ στο ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ έξω από τα όρια του πανεπιστημιακού χώρο, ΠΑΡΑΒΑΝ το αυτοκίνητο ενός φοιτητή και με ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ 30ρηδες ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ.

Ας δώσει μια απάντηση και ο κ. Παπαμιμίκος, που αν και εξελέγει πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ συνεχίζει να συγκαλύπτει και εκείνος απροκάλυπτα τα αίσχη της ΔΑΠ ΝΔ-ΦΚ Παν.Μακ., η οποία έχει ένα ανοιχτό αλισβερίσι με την τωρινή Πρυτανεία.

Είναι απαράδεκτο να έρχονται οι φοιτητές να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στην νόμιμη κάλπη που έχει ασφαλώς στηθεί εντός του πανεπιστημιακού ιδρύματος της Νάουσας και να συναντούν μια τραγελαφική κατάσταση με εξωπανεπιστημιακούς που τους εμποδίζουν να ψηφίσουν.

Ντροπή στις τακτικές της Πρυτανείας που συνεχίζει να παρανομεί και της ΟΝΝΕΔ που όχι μόνο συγκαλύπτει αλλά και προασπίζει αυτή την «ΚΑΛΠΗ του ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ».


Προσωπικά δεν γνωρίζω τι ακριβώς γίνεται στο ΠΑ.ΜΑΚ, αλλά δεν είναι δυνατόν να στήνονται κάλπες στους δρόμους και να υπάρχουν δύο σύλλογοι φοιτητών...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!


Εχει η αριστερά εναλλακτική πρόταση για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση; Ποιο είναι το σχέδιο, με ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μπορεί να υλοποιηθεί; Και κατ' επέκταση μπορεί η ευρωπαϊκή αριστερά να διαμορφώσει μία νέα στρατηγική για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Η «Κ.Ε.» θέτει τα ερωτήματα αυτά, σε μια προσπάθεια να φωτίσει τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις των κομμάτων και του κόσμου της αριστεράς, για τα αίτια που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο αλλά και τις προτάσεις που θα μπορούσαν να μας βγάλουν απ' αυτό. Στο άνοιγμα αυτής της συζήτησης, επιχειρούμε μια συνοπτική καταγραφή ορισμένων κρίσιμων χαρακτηριστικών της αριστεράς, των εκλογικών της δυνάμεων στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και των τάσεων που διαγράφονται. Και βέβαια σε κάθε συζήτηση γύρω από την αριστερά μπαίνει το ερώτημα εάν υπάρχει προοπτική κοινής δράσης και συνεργασίας.
Ζητήσαμε από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από ανένταχτους τις απόψεις τους και για το οικονομικό πρόβλημα και τα πολιτικά ζητήματα που αναδείχθηκαν στην πορεία.

- Ποια είναι η εναλλακτική λύση;

- Μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς το μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε.;

Η απάντηση του ΚΚΕ ήταν αρνητική, μας δηλώθηκε ότι δεν θέλει να συμμετάσχει στο διάλογο. Η πρόσκληση πάντως είναι ανοιχτή.

«Σήμερα αριστερό είναι ό,τι ενώνει, ό,τι κινητοποιεί. Κι ας μην έχουμε αυταπάτες. Μπορεί να υπάρξει και επαναστατική κατάσταση στην Ελλάδα. Αν η αριστερά είναι διασπασμένη και κατακερματισμένη, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να αξιοποιήσει ή να επηρεάσει τις καταστάσεις» (Γ. Δραγασάκης, «Η Αυγή», 2-5-2010).

Η έκκληση του κορυφαίου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται τόσο στο ΚΚΕ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού στο εσωτερικό του η συνύπαρξη τάσεων, συνιστωσών και προσώπων κάθε άλλο παρά ειρηνική είναι. Απόδειξη το πανό που εμφανίζεται εσχάτως στις συγκεντρώσεις του, με το σύνθημα-αίτημα προς Τσίπρα και Αλαβάνο: «Αλέξη και Αλέκο δώστε τα χέρια για να τρέμει το σύστημα»! Ο Αλέξης και ο Αλέκος όμως δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα.

«Φυσική κατάσταση»

Η διάσπαση είναι κάτι σαν φυσική κατάσταση για την αριστερά. Οπως επισημαίνει ο καθηγητής Κ. Τσουκαλάς, «ο σοσιαλισμός τελεί και αναπαράγεται σε κατάσταση διαρκούς εσωτερικής, ιδεολογικής και πολιτικής έντασης. Αντίθετα με τη συντήρηση, που μπορεί να συντηρεί και να ανανεώνει το ενιαίο πρόσωπό της δίχως εμφανείς τριγμούς, τα πρόσωπά της αλλαγής είναι εξ ορισμού πολλά, ασύμβατα και αλληλοσπαρασσόμενα» («Το Βήμα», 23-9-2007).

Αν εξαιρέσουμε το ΕΑΜ και την ΕΔΑ, ενωτικά εγχειρήματα μεγάλης εμβέλειας, αλλά σε ιδιόμορφες συνθήκες, και την «Ενωμένη Αριστερά» το 1974, εκλογικό σχήμα μιας χρήσεως, πρέπει να φτάσουμε στο Δεκέμβρη του 1988 για να δούμε την εκδήλωση της σοβαρότερης προσπάθειας της αριστεράς για κοινό βηματισμό.

Το πείραμα του ενιαίου Συνασπισμού ξεκίνησε σε μια περίοδο που κατέρρεε ο υπαρκτός σοσιαλισμός και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βυθιζόταν στην ανυποληψία. Βάσιμη ήταν η ελπίδα ότι οι συσχετισμοί στην περιοχή της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης θα μπορούσαν ν' ανατραπούν και η αριστερά, από φτωχός συγγενής και μόνιμος αιμοδότης των σοσιαλιστών, θα κατάφερνε να εγκατασταθεί στο κέντρο της πολιτικής σκηνής.

Στο κοινό πόρισμα ΚΚΕ -ΕΑΡ ο πήχης των προσδοκιών έμπαινε πολύ ψηλά: «Η μεγάλη, σύγχρονη, συνασπισμένη Αριστερά που φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε δεν αποτελεί ευκαιριακή υπόθεση. Είναι στόχος μακράς πνοής. Επιδιώκει να δημιουργήσει έναν συνασπισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, με προοπτική εξουσίας». Το όνειρο δεν κράτησε ούτε τρία χρόνια.

Το ΚΚΕ διασπάστηκε στο 13ο Συνέδριό του, το 1991, το μισό στελεχικό δυναμικό και ένα υπολογίσιμο κομμάτι της βάσης του αποχώρησαν για να ενταχθούν στον Συνασπισμό και από τότε οι λέξεις «ενότητα» και «συνεργασία» με τους πρώην εταίρους πέρασαν στην «παρανομία». Την ίδια εποχή ο ΣΥΝ ταλαιπωρήθηκε από εσωτερικές διαμάχες που αφορούσαν το θέμα του προγραμματικού διαλόγου με τη σοσιαλδημοκρατία. Η αντιπαράθεση δεν έληξε αναίμακτα, αφού αρκετά στελέχη του μετακόμισαν στο ΠΑΣΟΚ.

Ενότητα υπό όρους

Το ΚΚΕ κατέστησε σαφές με την πολιτική του όλο το επόμενο διάστημα ότι η ενότητα θα προέκυπτε από τη συσπείρωση των ταξικών-λαϊκών δυνάμεων, με το ίδιο στο ρόλο της πρωτοπορίας, ενώ ο ΣΥΝ επιχείρησε με ανοίγματα σε ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς να διευρύνει την επιρροή του και να σταθεροποιηθεί στο χώρο ως η αριστερή εναλλακτική λύση. Η κατάληξη αυτής της προσπάθειας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η καπιταλιστική κρίση και ο συμβιβασμός της κυβερνώσας σοσιαλδημοκρατίας με τον νεοφιλελευθερισμό επανέφεραν στο προσκήνιο το ζήτημα της ενότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πολιτικής του για τη συγκρότηση του «τρίτου πόλου» -όχι χωρίς αντιδράσεις από ένα τμήμα του- απευθύνει συνεχώς προτάσεις διαλόγου στο ΚΚΕ. Η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ ν' ανταποκριθεί χαρακτηρίζεται «εγκληματική πολιτική για το κίνημα» που οδηγεί «στις λογικές του σκαντζόχοιρου και σε συντηρητικές σεχταριστικές αναδιπλώσεις» (Ν. Βούτσης, «Η Αυγή», 9-5-2010).

«Εμείς δεν θα γίνουμε κομμουνιστές του γλυκού νερού», επιμένει η Αλέκα Παπαρήγα και «δεν πρόκειται να συνεργαστούμε με τα στελέχη που το 'βαλαν στα πόδια, εγκατέλειψαν το ΚΚΕ, συνεχίζουν να το πολεμούν και γονατίζουν μπροστά στην αστική τάξη για να πάρουν διαπιστευτήρια» (Δ. Αρβανιτάκης, «Ριζοσπάστης», 17-12-2008). Πρόκειται για τη θεωρία της «πισώπλατης μαχαιριάς». Καλούνται μάλιστα οι εργαζόμενοι «να μην παρασυρθούν από τα "αριστερά" προσωπεία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι αφερέγγυος και φορέας σύγχυσης και υπονόμευσης της ταξικής συσπείρωσης και ενότητας του εργατικού λαϊκού κινήματος» (από την ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, 10-5-2010).

Με αυτά τα δεδομένα αναρωτιέται κανείς αν η φιλολογία περί συνεργασίας έχει βάση. Οι πιο αισιόδοξοι πάντως θυμίζουν ότι και το 1988 οι σχέσεις ΚΚΕ-ΕΑΡ ήταν εχθρικές. Τα γεγονότα όμως στον κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά και η συναισθηματική πίεση των αριστερών ψηφοφόρων υποχρέωσαν τις ηγεσίες των δύο κομμάτων να συνεννοηθούν.


Το παραπάνω άρθρο είναι του Τάσου Παππά από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ! ΤΟ ΔΝΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ!


Διάβασα για τις δηλώσεις του Ντ. Στρος Καν σε συνέντευξή του στο σταθμό mega. Όλες τις δηλώσεις του μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ. Εγώ θέλω να σταθώ κυρίως σε ένα σημείο:
Μάλιστα, δήλωσε ότι αν ήταν μέλος ελληνικού συνδικάτου, θα διαδήλωνε και αυτός, κάλεσε όμως τους Έλληνες να κατανοήσουν το πρόβλημα της χώρας. "Μπορώ να τους καταλάβω. Πρέπει όμως κι εκείνοι να κατανοήσουν ότι ο μόνος τρόπος για εκείνους και τα παιδιά τους, διότι έχουν παιδιά και αυτό το πρόβλημα δεν θα λυθεί σε δύο χρόνια, είναι πρόβλημα που ίσως έχει συνέπειες επί δεκαετίες, αν θέλουν να αποφύγουν μια προβληματική για τα παιδιά τους Ελλάδα πρέπει να κάνουν μια προσπάθεια".


Ε, όχι κι άλλη κοροϊδία! Όχι κύριοι! Η "λύση" που διάλεξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η χειρότερη! Χωρίς να μας ρωτήσει κανείς, βλέπουμε το μέλλον μας να μπαίνει υποθήκη γιατί κάποιοι επί χρόνια έτρωγαν με χρυσά κουτάλια! Κάποιοι νομίζουν ότι ο κόσμος κατεβαίνει στον δρόμο απλά για να ξεσπάσει και να ξεδώσει και μετά πάλι σκύβει το κεφάλι! Όμως όχι, ο κόσμος άρχισε να ξυπνάει και κατεβαίνει στους δρόμους για να προειδοποιήσει, για να δείξει ότι θα αντισταθεί!
Στην εξεύρεση της λύσης υπήρχε και υπάρχει και ο άλλος δρόμος! Υπάρχει ο δρόμος της χειραφέτησης των λαϊκών μαζών, της αλληλεγγύης και της έμπρακτης αντίστασης απέναντι στις ορέξεις των κεφαλαιούχων! Για ακόμα μια φορά πέφτουν οι μάσκες και φαίνεται η κατεύθυνση της πολιτικής του δικομματισμού και το ποιον εξυπηρετούν!
Επιτέλους ας καταλάβουμε ότι θα πρέπει να βγούμε σαν λαός από το πράσινο μπλε δίπολο που έχουμε εγκλωβιστεί! Ακόμα και κανένα κόμμα να θεωρήσουν κάποιοι ότι δεν εκφράζει τα συμφέροντά τους, όλοι μας έχουμε χρέος να ενεργοποιηθούμε και να οργανωθούμε στα σωματεία μας, όποια και να είναι η ιδιότητά μας. Είτε μιλάμε για εργαζόμενους, είτε για φοιτητές, είτε για οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα θα πρέπει να δώσουμε μήνυμα αλλαγής από τα κάτω και από κοινού! Ας αφήσουμε τις πολλές ιδεολογικές διαφορές και τους καθοδηγητές και ας δώσουμε σε όσους καπηλεύονται τα λαϊκά συμφέροντα να μας λάβουν όλους σοβαρά υπ' όψην, αν θέλουμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον μας!

"ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ"!


Σήμερα, όλοι οι μαθητές και κυρίως αυτοί της B’ και της Γ’ λυκείου κάνουν το μάθημα της Έκφρασης-Έκθεσης. Σ’ αυτό το μάθημα διαβάζουν, μαθαίνουν, συζητάνε, αποστηθίζουν φυλλάδια τα οποία μετά αναπαράγουν στις εκθέσεις τους.
Λένε πως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παραπληροφορούν, μαζικοποιούν, παθητικοποιούν, αποχαυνώνουν κι απομονώνουν το άτομο. Είναι, όμως, οι ίδιοι που ενώ τα διαβάζουν αυτά συνεχίζουν να βλέπουν παθητικά στην τηλεόραση κάθε είδους σκουπίδι. Γυρίζουν σπίτι το βράδυ και πάλι θα δουν το αγαπημένο τους τηλεπαιχνίδι ή «show» όπου οι παίκτες πολύ συχνά εκτίθενται, παραβιάζεται η προσωπική τους ζωή και καταπατάται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δίχως ίχνος ηθικών φραγμών.

Μιλάνε ακόμα για το πόσο το Διαδίκτυο μας φέρνει πιο κοντά αλλά, ταυτόχρονα, μας απομακρύνει, γινόμαστε πιο εσωστρεφείς και μοναχικοί απολαμβάνουμε να κοιτάμε μέσα από την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων. Μιλάνε για αποευαισθητοποίηση απέναντι στη βία, λόγω της τόσο συχνής έκθεσης σε αυτή από τα ΜΜΕ και τα βιντεοπαιχνίδια, αλλά και πάλι συνεχίζουν οι μαθητές αυτοί καθημερινά να περνούν ώρες μπροστά στον υπολογιστή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και σερφάροντας στο Facebook.

Οι ίδιοι οι μαθητές που έχουν υιοθετήσει ηθικά και κοινωνικά πρότυπα, υποταγμένα στον υλικό ευδαιμονισμό που διαρκώς προβάλλονται από την τηλεόραση, τις ταινίες, τις διαφημίσεις, συζητάνε και υποστηρίζουν με πάθος στην τάξη πως ναι, δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο για τα υλικά αγαθά από όσο θα έπρεπε, κυνηγάνε την επιτυχία και το χρήμα, μετατρέποντάς τα σε αξίες και συγχέοντάς τα με την ευτυχία. Κατακρίνουν τη ματαιοδοξία των διαφημίσεων που μας θέλουν όμορφους και νέους για πάντα, τη στιγμή που αυτοί και πάλι έτσι θέλουν να είναι.

Μόλις βγουν από την τάξη τα ξεχνάνε όλα, γιατί για αυτούς οι συγκεκριμένες ιδέες φτάνουν μέχρι τα όρια του μαθήματος, είναι μέρος του. Τίποτα άλλο.

Οι αυριανοί αυτοί πολίτες λένε στο μάθημα για την αδικία που υπάρχει στον κόσμο, τα ατομικά συμφέροντα που μπαίνουν πάνω από το συλλογικό, τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή χωρίς να περνά από το μυαλό πως αύριο πολύ πιθανόν όλα αυτά να μην είναι για αυτούς παρά λόγια και όταν φτάνουν στην πράξη τα πράματα είναι αλλιώς. Όπως είπε και ο Νίτσε «σε μια κοινωνία που νοσεί, όλοι είμαστε το κατά δύναμη ψυχασθενείς». Κι αυτοί θα φοροδιαφύγουν. Γιατί; «Γιατί όλοι το κάνουν». Γιατί μπορούν.

Κατηγορείς το σύστημα, αλλά κι εσύ είσαι μέρος του. Ξεχνάς να αναρωτηθείς εάν εφαρμόζεις τα όσα λες, ξεχνάς να αναγάγεις τα όσα λες στον εαυτό σου. Μήπως κι εσύ είσαι ένας από αυτούς;

Δανάη Θεοδωράκη, μαθήτρια της Β’ Λυκείου


Από την εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς".

ΤΑ "ΑΓΝΩΣΤΑ" ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΝΤ!


«Ξεχασμένα» δάνεια της Ελλάδας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κατά την περίοδο του 1974-1976 φέρνει στο φως έρευνα των «ΝΕΩΝ» που αποκαλύπτει πως δεν είμαστε εντελώς πρωτάρηδες στο συγκεκριμένο... σπορ.

Μπορεί η βοήθεια που έλαβε τότε η χώρα να ήταν υποπολλαπλάσια του σημερινού ποσού, όμως το επιτόκιο ήταν αρκετά υψηλότερο και η εξόφληση των δανείων διήρκεσε περίπου 7 χρόνια. Ωστόσο, όπως επισημαίνει και το ΔΝΤ σε πρόσφατη αναφορά του, «όλες οι υποχρεώσεις προς το Ταμείο εκπληρώθηκαν εντός των χρονικών ορίων».

Φθινόπωρο 1974. Οι αυξήσεις στην τιμή του αργού και στα εισαγόμενα προϊόντα πετρελαίου προκαλούν στο εμπορικό ισοζύγιο «άνοιγμα» 400 εκατομμυρίων δολαρίων. Ηδη από τις 17 Αυγούστου, ο υπουργός Συντονισμού Ξενοφών Ζολώτας είχε περιγράψει σε δραματικούς τόνους την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. «Πρωταρχικός στόχος της οικονομικής πολιτικής της Κυβερνήσεως, παραλλήλως προς την εξασφάλισιν ετοιμότητος διά την εξυπηρέτησιν των εκτάκτων εθνικών αναγκών, διά την οποίαν δεν θα φεισθώμεν κόπων και θυσιών, είναι η τόνωσις της υγιούς οικονομικής δραστηριότητος και η διασφάλισις της νομισματικής ισορροπίας... Οι ανωτέρω στόχοι θα επιδιωχθούν διά συντονισμένου πλέγματος πιστωτικών και δημοσιονομικών μέτρων», είχε προειδοποιήσει.

Λιγότερο από έναν μήνα μετά, την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 1974, διέρρεαν οι πρώτες πληροφορίες που έκαναν λόγο για δάνειο ύψους 130 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο για το 1974, εκ των οποίων το 35% μπορούσε να εκταμιευθεί πολύ σύντομα και τα υπόλοιπα μέχρι το τέλος του χρόνου. Την προηγουμένη ο Ζολώτας είχε προχωρήσει σε δηλώσεις σχετικά με «δυτικογερμανικό ενδιαφέρον για επενδύσεις» και «χαμηλότοκο δάνειο 180 εκατομμυρίων μάρκων, το οποίο ανήκει στην κατηγορία των δανείων που η Δυτική Γερμανία προσφέρει μόνο στις υπανάπτυκτες χώρες, που έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο των 1.000 δολαρίων». Επίσης, ανέφερε ότι εκτός από αυτήν τη «φιλική χειρονομία» δεν υπήρχαν μηχανισμοί παροχής μεγάλων δανείων με καλούς όρους: η προσφορά από την Ολλανδία, τη Γερμανία και το Βέλγιο για παροχή εγγυήσεων ώστε να βγει η Ελλάδα και να πάρει δάνειο από τις αγορές εξασφάλιζε επιτόκιο ύψους 12-13%, το οποίο δεν εθεωρείτο συμφέρον. Και τότε ο Ζολώτας μίλησε πρώτη φορά ανοιχτά για το ΔΝΤ: «Η Ελληνική Κυβέρνηση αναζητεί μεθόδευση προσφυγής στον διεθνή δανεισμό υπό συμφερώτερους όρους. Και νομίζω ότι θα υπάρξουν αρκετές ευκαιρίες προς αυτή την κατεύθυνση κατά την προσεχή μετάβασή μου στη σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον», είπε.

Η εκταμίευση. Δεν πρόλαβε να περάσει μία εβδομάδα και τα λόγια του Ζολώτα έγιναν πράξη: στις 18 Σεπτεμβρίου σε ανακοίνωσή του ο τότε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Παναγιώτης Παπαληγούρας ανέφερε ότι «η χώρα λαμβάνει αμέσως 41 εκατομμύρια από το δάνειο των 130 εκατομμυρίων δολαρίων που προέρχεται από το ΔΝΤ», σύμφωνα πάντα με το τηλεγράφημα που του εστάλη την ίδια ημέρα από την Ουάσιγκτον. Τα υπόλοιπα θα έρχονταν σταδιακά έως τον Δεκέμβριο του 1974 από το ειδικό κονδύλιο «πετρελαϊκών διευκολύνσεων», το οποίο είχε σχηματιστεί από εισφορές χωρών που απέκτησαν συναλλαγματικά πλεονάσματα λόγω των ανατιμήσεων του αργού. Η συμφωνία που επετεύχθη, σύμφωνα με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ήταν συμφέρουσα καθώς το επιτόκιο, όπως ανακοινώθηκε τότε, ήταν 7%- συγκεκριμένα, από τα στοιχεία του ΔΝΤ προκύπτει ότι το μέσο επιτόκιο ανήλθε σε 6,56%- και η διάρκεια του δανείου επτά χρόνια περιλαμβανομένης μίας τριετίας χάριτος. Το εγχείρημα θεωρήθηκε τόσο επιτυχημένο που κύκλοι της Τραπέζης της Ελλάδος άφηναν να διαρρεύσει ότι υπήρχε αισιοδοξία για επαναδανεισμό τον επόμενο χρόνο.[...]


Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου εδώ.

ARTWARE FESTIVAL 2010!



Σήμερα αρχίζει το artware festival στο κτίριο Β (πίσω από την πρυτανεία) του Πανεπιστημίου Πατρών. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την ιστοσελίδα του φεστιβάλ εδώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ BLOGS!



Γιατί κάποιοι έχουν λυσσάξει με την ανωνυμία των bloggers; Δηλαδή αν εγώ έγραφα ή ο οποιοσδήποτε έγραφε σαν τάδε ή σαν δείνα, ποιός θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι αυτό είναι το πραγματικό του όνομα; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα από τις εφημερίδες. Πόσοι δημοσιογράφοι γράφουν είτε με τα αρχικά των ονομάτων τους, είτε με ψευδώνυμα; Αλλά όταν έχεις κάποιο πρόβλημα ή νιώθεις ότι θίγεσαι με κάποιο δημοσίευμα, επικοινωνείς με την εφημερίδα και στην ακραία περίπτωση που δεν λυθεί το πρόβλημά σου καταφεύγεις σε περαιτέρω κινήσεις. Αναλογικά και στα blogs υπάρχουν τρόποι επικοινωνίας (π.χ. mail) και υπάρχει και η δυνατότητα αναφοράς παραπόνων στην εταιρία που φιλοξενεί το εκάστοτε blog (π.χ. google).
Εν τέλει στην κοινωνία του διαδικτύου (όπως και στην δια ζώσης ελληνική κοινωνία) είσαι ό,τι δηλώσεις. Γι' αυτό εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει τι λέει και τι επιχειρήματα χρησιμοποιεί ο κάθε blogger για να τεκμηριώσει την άποψή του και βάση αυτού επιλέγω αν θα επισκεφθώ την σελίδα του ξανά ή όχι. Αυτό νομίζω ότι το κάνουν και οι περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου. Οπότε από κει και πέρα όλα όσα λέγονται, κινούνται σε άλλα μονοπάτια και έχουν ως κύριο σκοπό να δημιουργήσουν εντυπώσεις στην κοινή γνώμη και κυρίως σε όσους δεν ξέρουν από το διαδίκτυο.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ!


Απεργιακό κύμα αύριο και στην Πάτρα, όπου η συμμετοχή στην απεργία που έχουν προκηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αναμένεται να είναι πολύ μεγάλη λόγω της κοινωνικής έκρηξης που έχει προκαλέσει η ανακοίνωση των νέων οικονομικών μέτρων. Στην Πάτρα θα πραγματοποιηθούν πάλι δύο πορείες, στις 10.30. Μία από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ στο Εργατικό Κέντρο και μια από το ΠΑΜΕ στην Πλατεία Γεωργίου. Δεν αποκλείεται να πραγματοποιήσουν πορεία και οι αντεξουσιαστές, όπως έκακαν και την Πρωτομαγιά. θα ακολουθήσουν πορείες σε κεντρικούς δρόμους της Πάτρας. Αναμένεται να είναι μία από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ στην Αχαϊκή πρωτεύουσα. Σύμφωνα με πληροφορίες, περίπου 1000 μέλη του ΠΑΜΕ, ετιμάζονται να να εμποδίσουν το άνοιγμα των καταστημάτων.

Πηγή thebest.

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!


Ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης στον Παύλο Κλαυδιανό της «Εποχής»:

- «Πήραμε, καταρχάς, ένα δάνειο που δεν έπρεπε να είχαμε αποδεχθεί υπό τους όρους που μας προσφέρονταν. Θα έπρεπε να είχαμε διαπραγματευθεί. Πρώτον, ως προς τα επιτόκια διότι αυτά που μας δίνουν είναι τόσο ληστρικά που να εγγυώνται την προσεχή πτώχευση του δημοσίου μας. Δεν νοείται πακέτο διάσωσης και να βγάζεις χρήματα απ' αυτό. Συνιστά καθαρή μεταφορά πλούτου απ' την Αθήνα στο Βερολίνο. Δεύτερον, να ζητήσουμε να φωνάξουν εδώ στο τραπέζι τους υπεύθυνους των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών να γίνει συμφωνία παράτασης των πληρωμών. Πιστεύω ότι τράπεζες, όπως η Ντόιτσε Μπανκ, θα το ήθελαν αυτό, λόγω του κινδύνου να μην πάρουν τίποτα πίσω».

- «Οι τωρινοί δανειστές μας τη θέλουν την αναδιάρθρωση -όσοι τουλάχιστον δεν ελπίζουν σε μια επικερδή πώληση των ομολόγων μας στους επόμενους μήνες. Δεν μιλάμε, δε, για χρεοκοπία, για αναδιαπραγμάτευση μιλάμε. Επρεπε να επιμείνουμε σε τρία πράγματα: μείωση επιτοκίων, αναδιαπραγμάτευση, νέα δάνεια. Εγινε το ένα, πήραμε το δάνειο, αλλά δεν αρκεί. Μας βάζει πιο βαθιά στη μαύρη τρύπα. Σε δύο χρόνια θα είμαστε σε πολύ χειρότερη θέση απ' ό,τι σήμερα».

* ΑΠΕΙΛΗ... «Σύντομα θα παρουσιαστούν στο ελληνικό κοινό σαν "αθώες", "φιλικές" και "εποικοδομητικές", σειρά συναντήσεων, οι οποίες όμως είναι λίαν πιθανόν να μετατραπούν σταδιακά σε μια απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας»...

Ο Βασίλης Μαρκεζίνης στο «Εθνος»:

- «Δεν αμφιβάλλω ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί αμέσως, αλλά θα προετοιμαστεί προσεκτικά, έτσι ώστε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να παραμείνει στο σκοτάδι από πλευράς ενημέρωσης. Αλλά το γεγονός ότι το όλο το σχέδιο θα ξεδιπλωθεί σταδιακά και ωραιοποιημένο από τον υπάκουο πάντοτε Τύπο, δεν σημαίνει ότι δεν έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή, εάν λάβει κανείς υπ' όψιν του την, προ μερικών εβδομάδων, επίσκεψη του κ. Δρούτσα στην Αγκυρα».


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ. Διαβάστε ολόκληρη την στήλη στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία".

ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ...

Πολλές καλημέρες με ένα τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου που μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ..

ΛΑΝΑΡΑΣ: ΕΝΑΣ "ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΟΣ" ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ!


Ενα σήμα του Λιμεναρχείου Πόρου ότι μια θαλαμηγός προσάραξε προ ημερών στην περιοχή κοντά στο νησί του Αργοσαρωνικού θα περνούσε μάλλον απαρατήρητο, εάν το όνομα του επιχειρηματία που οδηγούσε το 20μετρο σκάφος, δεν ανήκε στον άνθρωπο που συνδέθηκε περισσότερο από κάθε άλλον με το «κραχ» του ελληνικού χρηματιστηρίου το 1999, βουλιάζοντας στα χρέη έναν βιομηχανικό κολοσσό και οδηγώντας στην ανεργία μερικές χιλιάδες εργαζομένους.Μπορεί το μόνο που θυμίζει σήμερα την πάλαι ποτέ πανίσχυρη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας του Θωμά Λαναρά, να είναι κάποια κλωστήρια-»φαντάσματα», που έχουν πάψει να λειτουργούν εδώ και δύο χρόνια, με τους εργαζόμενους να παραμένουν απλήρωτοι για 15 ολόκληρους μήνες, για τον ίδιο όμως -όπως ανέδειξε στον... αφρό το πρόσφατο συμβάν- δεν τίθεται καν θέμα βιοπορισμού.

Παρά το γεγονός ότι η ιστορική βιομηχανία που ο Θωμάς Λαναράς κληρονόμησε κατέληξε σε επιχειρηματικό «ναυάγιο» με παράπλευρες απώλειες για έναν ολόκληρο κλάδο της οικονομίας, ο Ελληνας επιχειρηματίας κάθε άλλο παρά στο περιθώριο φαίνεται ότι ζει.
Η ατυχής κατάληξη της κρουαζιέρας με τη θαλαμηγό Centi (με σημαία Αγγλίας, φυσικά) στον Αργοσαρωνικό, έμελλε να αποκαλύψει τον πολυτελή βίο που εξακολουθεί να διάγει ο κατά τα άλλα «χρεοκοπημένος» επιχειρηματίας.
Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια ο βιομηχανικός όμιλος βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με τον επιχειρηματία να δηλώνει αδυναμία πληρωμής δεδουλευμένων. Ο ίδιος όμως, συνεχίζει να διαμένει σε μια υπερπολυτελή και αχανή βίλα στο Παλαιό Ψυχικό και να οδηγεί ένα πανάκριβο τζιπ.
Η «αυτοκρατορία» της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά κατέρρευσε συμπαρασύροντας μαζί της περιουσίες, τοπικές οικονομίες και θέσεις εργασίας, ωστόσο ο «αυτοκράτορας» παραμένει στον... «θρόνο» του. Αποδεικνύοντας έτσι με τον πιο αδιάψευστο τρόπο ότι η χρεοκοπία μιας βιομηχανίας παρά τον όποιο αντίκτυπο μπορεί να έχει σε οικονομία, πιστωτές και εργαζομένους, δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκην οικονομική δυσμένεια και για τον ιδιοκτήτη, τον μεγαλομέτοχο.

Παρά, εξάλλου, τα δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που απέσπασε ο επιχειρηματίας τα τελευταία χρόνια στο όνομα της διατήρησης εν ζωή της μεγαλύτερης βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας στη χώρα, λουκέτα, παρατημένα εργοστάσια, απολύσεις και οφειλές σε πρώην και νυν εργαζομένους, αποτυπώνουν εδώ και ενάμιση χρόνο την εικόνα των επιχειρήσεων Λαναρά.
Προσπαθώντας να επαναφέρουν στη ζωή μια ουσιαστικά «πεθαμένη», βιομηχανία τροφοδοτούσαν επί μια πενταετία τον Ελληνα επιχειρηματία με δάνεια που εκταμίευε από τις πιστώτριες τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.
Παρά όμως τα δάνεια αυτά, οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 1,5 χρόνο, όπως και οι απολυμένοι από τα εργοστάσια στη Νάουσα που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους.
Οι δεσμοί της οικογένειας Λαναρά με ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά «τζάκια» της ΝΔ, την οικογένεια Βαρβιτσιώτη, λειτουργούσαν -όπως λέγεται- καταλυτικά στις διαπραγματεύσεις με τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, για τη σύναψη δανείων με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.
Τις «γέφυρες» με τον χώρο της πολιτικής άνοιξε ουσιαστικά ο γάμος της αδερφής του πατέρα του Χρήστου Λαναρά με τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Πρώτος ξάδελφος με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, πρώτος ξάδελφος και με τον Σπύρο Καπράλο, ο πατέρας του οποίου παντρεύτηκε τη δεύτερη αδερφή του Χρήστου Λαναρά.
«Οχημα» κάθε φορά για την αναχρηματοδότηση του ομίλου, ήταν τα επιχειρησιακά σχέδια αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης του κλωστοϋφαντουργικού τομέα, που στο σύνολό τους όμως παρέμεναν ασκήσεις επί χάρτου, χωρίς ποτέ να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα της οικονομικής του ανάκαμψης.

Τα τελευταία χρόνια, ο Ελληνας επιχειρηματίας βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με πρόσωπο από το στενό συγγενικό του περιβάλλον. Η ποινική δίωξη ασκήθηκε προ τριών ετών, έπειτα από μήνυση που κατέθεσε ο Ζαφείρης Λαναράς, εξάδελφος του Θωμά Λαναρά, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης χρηματικού ποσού και απάτης. Η υπόθεση, με απόφαση του Αρείου Πάγου (αμετάκλητο βούλευμα) θα εκδικαστεί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τον ερχόμενο Ιούνιο και ο πάλαι ποτέ «αυτοκράτορας» της κλωστοϋφαντουργίας θα καθίσει στο εδώλιο κατηγορούμενος για υπεξαίρεση χρημάτων και απάτη
Στη λίστα των «θυμάτων» της επιχειρηματικής περιπέτειας του Θωμά Λαναρά περιλαμβάνονται και χιλιάδες μικροεπενδυτές που τον λάτρεψαν στην κυριολεξία, πριν δουν τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται.
Το 1999 αποτέλεσε κυριολεκτικά αντικείμενο λατρείας από αμέτρητους μικροεπενδυτές που είχαν την αυταπάτη ότι θα πλουτίσουν μέσα σε λίγους μήνες. Αγόραζαν μανιωδώς «κλωνάρια» (μετοχές «Κλωνατέξ») και «ναούκια» (μετοχές «Κλωστήρια Ναούσης») που «κλείδωναν» κάθε μέρα στο limit up.
Εναν μόλις χρόνο μετά που ξεκίνησε η μεγάλη κατρακύλα του ελληνικού χρηματιστηρίου, η ιστορία αγάπης θα αρχίσει εντελώς ξαφνικά να μεταλλάσσεται σε σχέση μίσους. Ηταν τότε που ξεκίνησε για όλα τα... «λαναρόχαρτα» ένας κατήφορος χωρίς τελειωμό, απαξιώνοντας τις περιουσίες χιλιάδων επενδυτών οι οποίοι πίστεψαν στο εύκολο χρήμα.
Ο Θωμάς Λαναράς συγκέντρωσε τεράστια κεφάλαια κατά τη «χρυσή περίοδο» της Σοφοκλέους, τα οποία σκορπίστηκαν σε εξαγορές εταιρειών αμφίβολης αξίας, στο όνομα του εντυπωσιασμού της Σοφοκλέους και των επενδυτών. Προτού άλλωστε ο βιομηχανικός κολοσσός οδηγηθεί στη χρεοκοπία, η χρηματιστηριακή του αξία είχε φθάσει και ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ.

Εκτιμάται ότι μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου «μάζεψε» από τους... πιστούς επενδυτές του -με την προσδοκία βέβαια υψηλότατων αποδόσεων- πάνω από 300 εκατ. ευρώ, με στόχο την ανάπτυξη του ομίλου μέσω εξαγορών, οι οποίες δεν δικαιολογούσαν σε κανέναν βαθμό το ύψος των επενδύσεων.
Οι προσδοκίες όμως των χιλιάδων Ελλήνων μικροεπενδυτών έπεσαν στο κενό μαζί με τα... λαναρόχαρτα.
Τα λεγόμενα «κλωνάρια» (Κλωνατέξ) που τον Οκτώβριο του 1999 είχαν βρεθεί στα επίπεδα των 87 ευρώ, σήμερα κινούνται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα (0,6 λεπτά) και βρίσκονται σε επιτήρηση. Τα λεγόμενα «ναούκια» (United Textiles) που είχαν σκαρφαλώσει στα 144,57 ευρώ βρίσκονται πλέον εκτός ταμπλό χρηματιστηρίου. Την ίδια τύχη είχαν και οι υπόλοιπες μετοχές του ομίλου Λαναρά.

ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ


Από το prezatv.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΝΕΡΟ!



Πηγή clopypaste.gr.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΝΕΡΟ!



Πηγή clopypaste.gr.

ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΒΟΥΛΗ;;;;


Κινούμενη "σαν τον κλέφτη" η κυβέρνηση "αντικατέστησε" τη Βουλή με τον υπουργό Οικονομικών, ακολουθώντας πρωτοφανείς κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που δείχνουν καθεστωτική αντίληψη. Παράλληλα επιβεβαιώνουν για άλλη μία φορά ότι τα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ σε όλο τον κόσμο θέλουν "έκτακτες" εξουσίες και δεν αντέχουν τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Χθες η κυβέρνηση αφαίρεσε από τη Βουλή την αρμοδιότητα που έχει να κυρώνει τις συμφωνίες αναφορικά με τον μηχανισμό στήριξης! Πλέον η Βουλή απλώς θα ενημερώνεται και θα συζητά, ενώ η κύρωση θα γίνεται απευθείας από τον υπουργό Οικονομικών. Σημειώνεται ότι οι δεσμευτικές για την Ελλάδα συμφωνίες θα ισχύουν με την υπογραφή τους από τον υπουργό -δηλαδή πριν ενημερωθεί η Βουλή...
Για να το πετύχει αυτό η κυβέρνηση προέβη σε "κόλπα" που υποτιμούν τη Βουλή. Η ολομέλεια είχε χθες εκτάκτως νομοθετική εργασία, καθώς η κυβέρνηση είχε καταθέσει με την διαδικασία του κατεπείγοντος το τρίτο νομοσχέδιο για την εφαρμογή των μέτρων του ΔΝΤ, το οποίο αφορούσε τις περικοπές δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και των επιδομάτων αδείας στο Δημόσιο. Λίγο πριν από τη λήξη της συνεδρίασης ο Γ. Παπακωνσταντίνου κατέθεσε την επίμαχη τροπολογία στον νόμο για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Δηλαδή η κυβέρνηση τροποποιούσε έναν νόμο που μόλις πριν από 17 ώρες είχε ψηφίσει η Βουλή! Σημειώνεται ότι ο νόμος για τον μηχανισμό στήριξης εκκρεμεί να ψηφιστεί στο σύνολό του από τη Βουλή.Υπενθυμίζεται ότι από την Τετάρτη, όταν ψηφίστηκε η προσφυγή στο ΔΝΤ, το ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να πληροφορηθεί αν χθες θα ετίθετο αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας, προκειμένου να διαμορφώσει την τακτική του.Ενδεικτικό δε είναι ότι η κυβέρνηση δεν ενημέρωσε την ολομέλεια έγκαιρα για την τροπολογία, αλλά προσπάθησε να την περάσει λάθρα.

Το προεδρείο της Βουλής

Όλα αυτά δεν θα γίνονταν χωρίς τη συνδρομή του προεδρείου της Βουλής και του προεδρεύοντος Γρηγόρη Νιώτη, ο οποίος "εκτέλεσε" την αποστολή του,παρά τις αντιδράσεις των άλλων κομμάτων.

"Γελοιοποιούνται οι θεσμοί"
Βλέποντας τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του προεδρεύοντος της διαδικασίας ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τον λόγο και προειδοποίησε ότι "είναι πολύ σοβαρή αυτή η εξέλιξη και εδώ γελοιοποιούνται οι θεσμοί. Την Πέμπτη το κοινοβούλιο εν ολομελεία συζήτησε και ψήφισε και είχαμε πολιτικές εξελίξεις μετά τη χθεσινή ψηφοφορία. Και τώρα μας παρουσιάζετε ότι αυτή η χθεσινή διαδικασία ήταν μια συζήτηση ενημέρωσης;".
"Θέλετε να προχωρήσετε και σε ένα κλίμα συναινέσεως με διαδοχικά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα;" ρώτησε και επεσήμανε πως τη Δευτέρα "έχουμε υποτίθεται και συνάντηση πολιτικών αρχηγών χωρίς ατζέντα; Χωρίς να ξέρουμε τι έχει ψηφίσει η Βουλή". Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να έρθουν ο πρόεδρος της Βουλής και ο υπουργός Οικονομικών.

Γ. Παπακωνσταντίνου: Το ζήτησαν από την Ε.Ε.
Αργότερα ο Γ. Παπακωνσταντίνου προσπάθησε να υποβαθμίσει την ουσία της τροπολογίας ισχυριζόμενος ότι, επειδή θα χρειαστεί να υπογράψει, ακόμα και χθες στις Βρυξέλλες, για να εκταμιευτούν τα χρήματα, χρειάστηκε τη νέα διατύπωση προκειμένου να έχει εκ των προτέρων την έγκριση, καθώς δεν θα μπορούσε να έχει προγενέστερη κύρωση των συμφωνιών από την Βουλή. Με τον τρόπο αυτόν ο υπουργός θεωρεί ότι η εκταμίευση θα μπορεί να γίνεται άμεσα με την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων, οι οποίες εκ των υστέρων θα μπορεί να έρχονται στη Βουλή για κύρωση, για την οποία χρειάζονται 151.
Σημειώνεται ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου προσπάθησε να επιρρίψει την ευθύνη για την τροπολογία της ύστατης ώρας στον διεθνή παράγοντα λέγοντας ότι τους εζητήθη από την Ε.Ε

ΠΗΓΗ avgi

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ!



Τους τρεις αδικοχαμένους συναδέλφους μας , ΔΕΝ θα τους κλάψουν αυτοί που όρισαν τα αφόρητα καλούπια της ζωής όλων μας κι έγιναν στο τέλος, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ηθικοί αυτουργοί του θανάτου τους.

Όσο για τους φυσικούς αυτουργούς, αδίστακτοι θερμοκέφαλοι ή αδίστακτοι φασίστες, πληρωμένοι δολοφόνοι ή απλώς ηλίθιοι, ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΟ.

Κουκουλωμένοι ή ξεκουκούλωτοι, οι δολοφόνοι είναι το μακρύ χέρι της ΜΑΥΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ που, με συνοπτικές διαδικασίες ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ, και εκτρέφει τέρατα.
Οι τρεις νεκροί είναι δικοί μας άνθρωποι. Φοβισμένοι κι εκβιασμένοι, ‘κλειδωμένοι’ και κακοπληρωμένοι.

ΔΕΝ θα τους κλάψουν οι κυβερνητικοί και οι συνοδοιπόροι αρουραίοι που ροκανίζουν τις ζωές μας, που με μια μονογραφή έσβησαν εξήντα τουλάχιστον χρόνια από τις αγωνίες, τις ελπίδες και τον αγώνα των ανθρώπων για λίγο καλύτερη ζωή, για λίγο μεγαλύτερες προσδοκίες. (Τις μεγάλες προσδοκίες έτσι κι αλλιώς μόνοι μας τις είχαμε λογοκρίνει, τις είχαμε συρρικνώσει μπροστά στη στοιχειώδη επιβίωση που την περικυκλώνει η ανέχεια και η ανασφάλεια). Όσο για το «μαχαίρι στο κόκαλο» - τι πληκτική επανάληψη απ’ το Σαμίνα ως εδώ. Το μαχαίρι τους στόμωσε μέχρι να φάνε όλο το μεδούλι. Και με πασαλειμμένα τα σαγόνια απ’ το μεγάλο φαγοπότι, χύνουν σάλτσες, όχι δάκρυα.

Αυτοί δεν έχουν δάκρυα. Αυτοί δολοφονούν έναν ολόκληρο λαό, ψυχρά και προμελετημένα. Το μάτι τους μπούκωσε από την τσίμπλα της υποτέλειας. Το πολύ-πολύ να χύσουν τα υποκριτικά ζουμιά του κροκόδειλου λίγο πριν το ξέσχισμα της λείας, αν έτσι τους συμβουλέψει το επικοινωνιακό τους επιτελείο.

ΔΕΝ θα τους κλάψουν τα φασιστοειδή, οι τραμπούκοι, οι φουσκωτοί, οι διατεταγμένοι, οι προβοκάτορες που συντάσσονται με τις παρεγγελιές για δυστυχία και απόγνωση και δέρνουν τους απελπισμένους, ψεκάζουν τους παππούδες τους, σμπαραλιάζουν θυμωμένα κεφάλια, που συντάσσονται και συμμαχούν και εκτελούν με στολή ‘παραλλαγής’ βρώμικες προβοκάτσιες από τα πιο σκοτεινά στενορύμια ως τα πιο κακοφωτισμένα έδρανα της Βουλής.

Αυτοί δεν κλαίνε καν από τα ίδια τους τα δακρυγόνα. Δεν κλαίνε καν για την ίδια την ανώφελη και επιζήμια ύπαρξή τους. Οι ένστολοι, οχυρωμένοι πίσω από τα αλεξίσφαιρα κράνη τους και οι άστολοι πίσω από την άθραυστη ανοσία τους στον πόνο, δεν ξέρουν ούτε ως λέξη το δάκρυ. Η εκπαίδευση τους περιλαμβάνει την πλήρη αποξήρανση των δακρυικών τους πόρων. Έχουν το γυάλινο μάτι του ρομπότ.

ΔΕΝ θα τους κλάψει η εργοδοσία, που φυλακίζει δουλοπάροικους σε υπόγεια χωρίς εξαερισμό, σε υποκαταστήματα δίχως πυροσβεστήρες και έξοδο κινδύνου, που υποχρεώνει σε απλήρωτες υπερωρίες, λαστιχένια ωράρια και πανάθλιες αμοιβές , που εκβιάζει στην απεργοσπασία και πάνω απ’ όλα απειλεί, «αν φύγεις σήμερα στην απεργία, να μην ξαναπατήσεις αύριο».

Να λοιπόν που τρεις δεν θα ξαναπατήσουν.

Αλλά μην τολμήσετε να προσποιηθείτε ότι κλαίτε γιατί εσείς δε βγάζετε δάκρυα. Βγάζετε μόνο λύματα, απόβλητα και βρώμα.

ΔΕΝ θα τους κλάψουν τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια ούτε οι αρχιπραίτορες των τηλεοπτικών παράθυρων που βρήκαν αίμα, αντί για θέμα, να πλουτίσουν την ειδησεογραφία, τις τσέπες του καναλάρχη τους και το δικό τους μπόνους. Γι αυτούς μόνο τα δάκρυα των άλλων, αβίαστα ή στημένα, φυσικά ή κατασκευασμένα, ζωντανά ή μαγνητοσκοπημένα, βγάζουν τον καμπανιστό ήχο της λίρας στο γεμάτο πουγκί.

Γι αυτούς το δάκρυ σημαίνει εφφέ. Κι αν τους περίσσεψαν και κάτι λίγα, τα κρατούν για να ζυμώνουν τους τόνους λάσπης που καταναλώνουν κάθε μέρα.

Τους τρεις αδικοχαμένους συναδέλφους μας τους κλαίνε οι δικοί τους άνθρωποι που, από το γέλιο, το κλάμα, τη ζεστασιά του κορμιού τους, το άγχος, την ανασφάλεια τους, θα κρατήσουν μόνο μια φωτογραφία και την ανεξίτηλη ανάμνηση.

Μαζί τους κλαίμε κι εμείς γιατί ήταν τρεις από μας. Τρεις σαν εμάς. Πιεσμένοι, αμήχανοι και φοβισμένοι και τώρα για πάντα χαμένοι.

Κλαίμε για τους τρεις χαμένους, δικούς μας ανθρώπους και όσο κλαίμε σημαίνει πως είμαστε ακόμα ζωντανοί.

ΚΑΙ ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ, ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΣΤΕ, ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ.


Από το alfavita.gr διαμέσου του blog "Αντίσταση στις γειτονιές".

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ (Ή ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ);


του Σταύρου Θεοδωράκη

Θα σας φανεί παράξενο, αλλά η δική μου απορία δεν είναι ποιοι ήταν αυτοί που έσπασαν την τζαμαρία, πέταξαν βενζίνη και μετά μολότοφ καίγοντας μια τράπεζα και τρεις ανθρώπους. Και όταν τους πιάσουν δεν θα εκπλαγώ. Περίπου δηλαδή τους έχω στο μυαλό μου. Ξέρω το βλέμμα τους, ξέρω τα επιχειρήματα τους. Με κάποιους από αυτούς έχω μάλλον ανταλλάξει και μερικές σπρωξιές. Πέρυσι ας πούμε, που γυρνούσα στα Εξάρχεια μια εκπομπή στο Νοσότρος, κάποιοι με περίμεναν στην γωνία για να μου πουν ότι αυτοί είναι οι σωστοί αναρχικοί και όχι οι άλλοι και εγώ αν ήθελα να μιλάω με τους άλλους έπρεπε πρώτα να ρωτήσω αυτούς. Και πριν μέρες σε ένα μπαρ στην πλατεία Μαβίλη κάποιος προσπαθούσε να μου εξηγήσει ότι αυτός και μόνο αυτός κατέχει το αλάθητο της επανάστασης. Και όλοι οι άλλοι είναι εχθροί. Μπάτσοι ενός άλλου υπουργείου δηλαδή.

Τέλος πάντων… Αυτοί λοιπόν που με ξαφνιάζουν περισσότερο είναι όσοι παρακολουθούσαν το θέαμα και δεν έκαναν τίποτα για να το σταματήσουν. Και μετά όταν οι υπάλληλοι της Μαρφίν βγήκαν στα μπαλκόνια και παρακαλούσαν για βοήθεια τους χλεύαζαν. Θα μείνω στο χλεύαζαν, δεν θα πω τίποτε άλλο αν και σιγά σιγά όλα μαθαίνονται. Μιλούν οι τραυματίες υπάλληλοι, μιλούν οι γείτονες, μιλούν και κάποιοι διαδηλωτές που ξύπνησαν την επομένη μέρα με εφιάλτες. Θα έχετε δει και τα βίντεο που βγαίνουν σιγά σιγά στο Ίντερνετ. Κάποιοι να αργοπεθαίνουν στα μπαλκόνια και κάποιοι από κάτω να χειρονομούν. Αυτοί που έδωσαν τα βίντεο φρόντισαν να θολώσουν τα πρόσωπα των από κάτω αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της ντροπής. Κάποιος να πεθαίνει και εσύ να ζεις το μύθο σου.

Αν το σκεφθείτε ήρεμα και εσάς αυτό σας ενδιαφέρει. Οι συνένοχοι, αυτοί που δεν μιλούν, αυτοί που σηκώνουν τους ώμους. Να σας το πω με λεφτά και πολιτικούς που είναι της μόδας τώρα τελευταία. Ένας υπουργός τα άρπαξε και πλούτισε. Από αυτόν περιμένουμε να βγει και να το ομολογήσει; Όχι. Αυτό που μας νοιάζει είναι ότι όλοι δίπλα του σιωπούν. Μπορεί να μουρμουράνε, να γκρινιάζουν αλλά συνυπάρχουν μαζί του. Γελούν, διασκεδάζουν, συζητούν και την κρίσιμη στιγμή τον καλύπτουν. Του έχουν ασυλία, τον προστατεύουν και όταν η κλεψιά ξεχαστεί μπορεί και να του δώσουν μεγαλύτερο αξίωμα. Αυτοί λοιπόν είναι και πρέπει να είναι πάντα το πρόβλημα μας. Ο κήπος και όχι το αγκάθι.


Από το site protagon.gr.

8 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ!


«Πέταξαν» 8 δισ. ευρώ καταθέσεων από ελληνικές τράπεζες προς τράπεζες του εξωτερικού κατά τη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τραπεζικών στελεχών, υπό τον φόβο της φορολογίας και του «πόθεν έσχες».

Το χρήμα που... αναχώρησε από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα το τελευταίο τρίμηνο, βρήκε καταφύγιο κυρίως σε τράπεζες της Κύπρου του Λουξεμβούργου και της Ελβετίας.

Ταυτόχρονα παρατηρήθηκαν ακόμη:

μαζική αγορά θυρίδων,

μεταφορά χρημάτων σε λογαριασμούς ταμιευτηρίου για άμεση ρευστότητα,

αγορά ομολόγων γερμανικού Δημοσίου.

Η τελευταία αυτή επιλογή αποδεικνύει ότι το... δάκτυλο της Αφροδίτης της Μήλου δεν εμπόδισε πολλούς συμπολίτες μας να ψάξουν το ασφαλές – όπως νομίζουν – καταφύγιο του γερμανικού γίγαντα.

«Εκτιμούμε ότι περί τα 8 δισ. ευρώ έχουν μεταφερθεί από την Ελλάδα σε λογαριασμούς στο εξωτερικό από τον Δεκέμβριο. Πρόκειται για κεφάλαια τα οποία προέρχονται από τραπεζικούς λογαριασμούς, πωλήσεις μετοχών, πωλήσεις ακινήτων κ.α. Πρόκειται για ένα αρκετά σημαντικό ποσό, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα υπό διαχείριση κεφάλαια των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών ανέρχονται στα περίπου 30 δισ. ευρώ» τονίζει ειδικός που δραστηριοποιείται στην τραπεζική αγορά.

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία που περιέχονται στο οικονομικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αφού μέσα σε δύο μήνες (Οκτώβριο - Νοέμβριο) οι συνολικές καταθέσεις στη χώρα μειώθηκαν στα 234,25 δισ. ευρώ, από 237,58 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του διμήνου Αυγούστου - Σεπτεμβρίου.

Ειδικότερα, στα τέλη Νοεμβρίου 2009 οι καταθέσεις των νοικοκυριών ήταν μειωμένες κατά 1,8 δισ. ευρώ, από όσες ήταν τον Σεπτέμβριο, ενώ οι καταθέσεις των επιχειρήσεων ήταν μειωμένες κατά 1,5 δισ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, οι συνολικές καταθέσεις των νοικοκυριών ήταν ύψους 193,33 δισ. ευρώ από 195,14 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο 2009.

Από το σύνολο των καταθέσεων των νοικοκυριών ποσό 72,72 δισ. ευρώ αποτελεί τα υπόλοιπα καταθέσεων Ταμιευτηρίου, ποσό 110 δισ. ευρώ αφορά καταθέσεις προθεσμίας, ενώ το υπόλοιπο ποσό ύψους περίπου 10 δισ. ευρώ, αφορά λογαριασμούς όψεως.

Η μεγάλη διαρροή

Το μεγαλύτερο μέρος της διαρροής ήταν από τους λογαριασμούς προθεσμίας των νοικοκυριών, καθώς «έφυγαν» 1,5 δισ. ευρώ.

Φαίνεται καθαρά ότι από τις αρχές του χρόνου έως και σήμερα έχει κυριαρχήσει για τα καλά ο πανικός, άπειρες ιστορίες ελληνικής τρέλας, όπου κάθε καταθέτης αναζητεί τρόπους είτε να διασφαλίσει τα χρήματά του (στην περίπτωση που επρόκειτο για τις ζωτικές οικογενειακές οικονομίες) αναζητώντας ασφαλή θυρίδα, είτε – στην περίπτωση μεγάλων καταθετών – να αυξήσει τις αποδόσεις των κεφαλαίων του απαιτώντας υψηλότερο επιτόκιο από την τράπεζά του. Κίνηση στην οποία οι ελληνικές τράπεζες αρνήθηκαν να προχωρήσουν, αφού ήδη τα επιτόκια καταθέσεων ήταν ασυνήθιστα υψηλά σε σχέση με τις ξένες τράπεζες, που είδαν τις προηγούμενες εβδομάδες μία πρωτόγνωρη προσέλευση Ελλήνων υποψήφιων πελατών. Οι ξένες τράπεζες απάντησαν με προσφορές κάθε είδους, που και τα κέρδη τους θα διασφάλιζαν από τις προθεσμιακές καταθέσεις ζεστού χρήματος αλλά και – σε επίπεδο μάρκετινγκ – χτύπησαν ποντάροντας στη μαγική φράση «ασφάλεια των χρημάτων σας»...

Σύσσωμοι οι οικονομολόγοι και νομικοί, πάντως, βεβαιώνουν ότι οι τραπεζικές καταθέσεις δεν αντιμετωπίζουν κανέναν απολύτως κίνδυνο και σίγουρα δεν χρειάζεται πανικός.

Είναι εξάλλου γνωστό γεγονός ότι οι εγχώριες τράπεζες προχώρησαν πρόσφατα σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου με αποτέλεσμα να διαθέτουν από τους υψηλότερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας στην Ευρώπη.

Αν ο μη γένοιτο...

Όσο για το θέμα που γυρίζει σε όλων μας το κεφάλι… μετά και τις συνεχείς υποβαθμίσεις των ελληνικών τραπεζών από ξένους οίκους, είναι το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση που κάποια τράπεζα κατεβάσει ρολά.

Η νομοθεσία προβλέπει ότι το κράτος εγγυάται τις καταθέσεις κάθε τύπου (εκτός από repos) για ποσό έως 100.000 ευρώ ανά καταθέτη.

Αν, θεωρητικά, υπάρξει περίπτωση πτώχευσης για κάποια ελληνική τράπεζα, οι πελάτες της δεν πρόκειται να χάσουν τα χρήματά τους. Εξάλλου, η είσοδος του ΔΝΤ στην Ελλάδα εγγυάται, μεταξύ άλλων, και τις τραπεζικές καταθέσεις των πολιτών!

Στην τραπεζική πρακτική, ακόμη και αν ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αντιμετωπίσει πρόβλημα, το σίγουρο είναι ότι θα απορροφηθεί από άλλο ή άλλα, προκειμένου να μην προκληθεί πρόβλημα στην ισορροπία του συστήματος. Ο καταθέτης θα έχει πρόσβαση στα χρήματά του μέσω άλλης τράπεζας.

Στο ερώτημα αν είναι σκόπιμο τούτες τις... πονηρές μέρες να μοιρασθούν οι καταθέσεις σε πολλούς λογαριασμούς, διαφορετικών τραπεζών, πολλοί που δεν πιστεύουν τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων απαντούν καταφατικά. Αυτή τη λύση επιλέγουν οι μεγαλοκαταθέτες, αφού το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο καλύπτει καταθέσεις έως 100.000 ευρώ ανά δικαιούχο, ανά τράπεζα.

Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι, αν σε έναν λογαριασμό υπάρχουν δύο δικαιούχοι (π.χ. ένα ανδρόγυνο), αυτός καλύπτεται μέχρι του ποσού των 200.000 ευρώ. Με αυτή τη μέθοδο της κατανομής των καταθέσεων, στην περίπτωση που κάποιος καταθέσει 300.000 ευρώ σε τρεις διαφορετικές τράπεζες, καλύπτεται πλήρως για το σύνολο των χρημάτων του.

Μην παραξενεύεστε. Υπάρχουν κάποιοι (αρκετοί) που έχουν και τέτοιου είδους προβλήματα...


Από την εφημερίδα "Το Ποντίκι".

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΣΚΙΤΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΥ '68


Έχουν περάσει 42 χρόνια από τον Μάη του '68 κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που συγκρίνουν κοινωνικές αναταραχές με τα τότε γεγονότα. Μπορεί ο Γαλλικός Μάης να επηρέασε τον τρόπο σκέψης ολόκληρων γενεών και να έδειξε τον δρόμο της εναντίωσης απέναντι στους καταπιεστές των λαών (οποιαδήποτε μορφή και να έχουν αυτοί), αλλά θα πρέπει να διδαχθούμε από τα λάθη που έγιναν τότε.
Η ιδιαιτερότητα των όσων έγιναν είναι ότι δεν εξεγέρθηκε μία κοινωνική ομάδα, π.χ. όπως το φοιτητικό κίνημα στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, χωρίς διαχωρισμούς. Το λάθος που έγινε ήταν ότι πολύ γρήγορα όλοι επέστρεψαν στις δουλειές και στην καθημερινότητά τους και σταμάτησαν να αντιδρούν και να διεκδικούν.
Μάλιστα τα επόμενα χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι που φώναζαν για κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες, επέλεξαν τον δρόμο του συμβιβασμού και της υποταγής, αλλάζοντας πλήρως την ιδεολογία και τα πιστεύω τους.
Γι' αυτό στην αρχή της ανάρτησης παρουσιάζεται ένα πολύ χαρακτηριστικό σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου που δημοσιεύτηκε πριν από δύο χρόνια σαν εξώφυλλο στο περιοδικό Γαλέρα.
Ελπίζω μια μέρα και σαν κοινωνία να σταματήσουμε να ξεχνάμε το παρελθόν και όσους κάνουν την ζωή μας χειρότερη και να μην συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο από μία κοινωνία ισότητας και μηδενικών διακρίσεων!

Ο ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ...

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ;


Τις τελευταίες ώρες είδαμε πολλές εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο, που αφορούν τα όσα έγιναν στην ψηφοφορία στην βουλή για τα μέτρα που μας επιβάλλει η Ε.Ε και το ΔΝΤ.
Είδαμε 3 βουλευτές να διαγράφονται από το κυβερνών κόμμα. Θα έλεγα ότι αυτό καθεαυτό δεν θα επηρεάσει και πολύ την θέση της κυβέρνησης, μιας και συνεχίζει να έχει άνετη πλειοψηφία και μπορεί να ψηφίζει ό,τι νομοσχέδιο θέλει σε αυτή την θητεία της.
Από την άλλη είδαμε την διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη από την Ν.Δ. Αν ισχύουν οι φήμες που ακούγονται εδώ και καιρό, ότι δηλαδή θα ιδρύσει καινούριο κόμμα, αυτό αυτόματα σημαίνει διάσπαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, που όμως με τα σημερινά δεδομένα δεν θα μπορούν σε μία ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες να διεκδικήσουν την εξουσία.
Αν κοιτάξουμε την κομματική- εκλογική ιστορία της χώρας από το '74 και μετά, θα δούμε ότι δύσκολα κάποιο κόμμα κυβερνά για 3η συνεχόμενη φορά, εξαιτίας διαφορετικών περιπτώσεων (π.χ. σκάνδαλα), που όμως μετακινούν ψηφοφόρους αποκλειστικά από το ένα κόμμα στο άλλο. Το ΠαΣοΚ όσο και να προσπαθούν να το σπρώξουν τα ΜΜΕ αυτή την φορά, δύσκολα θα αντέξει πολλά χρόνια στην εξουσία, ενώ δεν ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον και γι αυτό. Πάντως αυτή την στιγμή με την οργή που έχει προκαλέσει στον κόσμο, τα θεμέλιά του τρίζουν.
Προσωπικά βλέποντας λίγο πιο ψύχραιμα όλα αυτά τα γεγονότα θεωρώ ότι πλησιάζουμε προς το τέλος της λεγόμενης μεταπολίτευσης σε κοινωνικό, πολιτικό και κομματικό επίπεδο.
Επίσης θα πρέπει να περιμένουμε τι κατάληξη θα έχει η όλο και κλιμακούμενη αντίδραση του κόσμου, που ίσως επιτέλους δει την διέξοδο από την ψευτοεπιλογή του δικομματισμού, που τόσα χρόνια καταστρέφει την χώρα. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι οι πολίτες να δράσουν και να εκφραστούν πολιτικά και κοινωνικά, αναδεικνύοντας ότι δεν μπορούν κάποιοι να σχεδιάζουν ένα μέλλον για εμάς χωρίς εμάς...
Το ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια -ίσως και δεκαετίες- κατεβαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην είναι προσωρινό όλο αυτό και ύστερα από λίγες μέρες να επιστρέψει η πλειοψηφία στον καναπέ του και στην μοιρολατρία ότι τίποτε δεν αλλάζει...

Η φωτογραφία είναι από ένα άρθρο του prezatv για την χθεσινή μεγαλειώδη πορεία...

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΕΙ...ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ!




Φωτογραφίες από την επίθεση σε στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια!


Νομίζω πως τις τελευταίες δύο ημέρες, έχουν συμβεί πάρα πολλά. Τα πολλά λόγια περιττεύουν. Από την μία έχουμε αθώους ανθρώπους να πεθαίνουν εξαιτίας κάποιων άρρωστων μυαλών, που πολύ αμφιβάλλω προσωπικά για τους σκοπούς τους και το ποιους εξυπηρετούν. Από την άλλη έχουμε μία αστυνομία που συνεχόμενα ξεσπάει πάνω στους ανθρώπους που διαδηλώνουν για ένα καλύτερο αύριο -διαφορετικό από την μαυρίλα που μας ετοιμάζουν- λες και αυτοί δεν αποτελούν κομμάτι του λαού που πλήττεται από τους φαρισαίους πολιτικούς...

ΔΥΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!





Οι παραπάνω φωτογραφίες ντοκουμέντα είναι από το blog απολίτιστο στέκι και αφορούν την χθεσινή πορεία! Απορούμε άραγε τι να περιέχουν οι τσάντες! Βλέπουμε πόσο μεθοδευμένα προσπαθούν οι δυνάμεις καταστολής να φορτώσουν αδικήματα σε αθώους πολίτες προκειμένου να φοβηθούμε και να μην κατέβουμε όλοι στους δρόμους! Γι' αυτό, άσχετα σε ποια πορεία θα συμμετάσχετε, να προσέχετε τις προβοκάτσιες και να έχετε τα μάτια σας 14!!

Ο ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ...


«Σήμερα τα κράτη βρίσκονται ενταγμένα μέσα στις αγορές, περισσότερο απ ότι οι εθνικές οικονομίες μέσα στα κρατικά σύνορα» έχει διαπιστώσει από το 2000 ο Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμερμπας. Με πιο απλά λόγια, οι αγορές κάνουν κουμάντο και όχι οι κυβερνήσεις, όπως προσφάτως συνειδητοποιήσαμε με την ανάληψη της τύχης της χώρας από το ΔΝΤ.

Τα media παίζοντας το ρόλο τους δίνουν αγώνα τις τελευταίες μέρες για να μας πείσουν ότι «οι θυσίες μας δεν θα πάνε χαμένες», αφού—όπως μας λένε– το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι Εταίροι αποφάσισαν να ανοίξουν το πουγκί τους και να μας εφοδιάσουν με τα απαραίτητα 120 δισεκατομμύρια ευρώ για να επιβιώσουμε την επόμενη τριετία. Πρόκειται όμως —όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί στους οποίους θα αναφερθούμε παρακάτω—για τεράστιο ψέμα. Η αλήθεια είναι πως η ελληνική κυβέρνηση παραδέχτηκε την ήττα της στον πόλεμο με τις «αγορές» και υπέγραψε την άνευ όρων παράδοσή της.

Μπορεί να μην το έχουμε αντιληφθεί, αλλά βρισκόμαστε στη μέση ενός μεγάλου πολέμου. Για την ακρίβεια ήδη μας προσμετρούν – την Ελλάδα, την οικονομία, την πολιτική της σκηνή και την κοινωνία της— ως την πρώτη μεγάλη απώλεια. «Χαθήκαμε»– κι αυτό οφείλεται στην ανικανότητα, την ιδιοτέλεια και την υποτέλεια των κυβερνώντων μας τα τελευταία 30 χρόνια— με το που ξεκίνησαν οι πρώτες εχθροπραξίες του μεγάλου πολέμου χωρίς να ρίξουμε ούτε μια τουφεκιά, έτσι, για την τιμή των όπλων…

Ο μεγάλος πόλεμος, που κατέστρεψε την Ελλάδα και απειλεί την ζώνη του ευρώ αποτυπώνεται στους παρακάτω κολοσσιαίους αριθμούς: Τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ είναι τα χρήματα που θα λάβει η Αθήνα από το ΔΝΤ και τις χώρες της ζώνης του Ευρώ για να ξεπληρώσει μέχρι τις 19 Μάιου το ομόλογο που εξέδωσε δέκα χρόνια πριν. Σύμφωνα με το πακέτο σωτηρίας η Ελλάδα θα λάβει από τον ίδιο μηχανισμό 120 δις ευρώ την επόμενη τριετία. Τα χρήματα αυτά στο σύνολό τους θα διατεθούν για την εξόφληση παλαιότερων δανείων. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε μάλιστα ότι ο πακτωλός των χρημάτων δεν προσφέρετε τζάμπα. Εχει επιτόκιο που κατά μέσο όρο υπολογίζεται σε 5%. Με αυτό το επιτόκιο και με δεδομένη την ύφεση στην ελληνική οικονομία λόγω των πρωτοφανών μέτρων λιτότητας, (μείωση κατανάλωσης, μείωση επενδύσεων, ανεργία κλπ) μετά το τέλος της τριετίας, το ελληνικό χρέος, όπως εκτιμούν οι αναλυτές, θα αυξηθεί! Σήμερα είναι 300 δισεκατομμύρια, στο τέλος της τριετίας θα είναι γύρω στα 400 με 450 δισεκατομμύρια Ευρώ! Καθώς μέσα στην τριετία διάσωσης αναμένονται αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης(περισσότερο από-5%) η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι η ανεργία (επίσημη) θα εκτιναχθεί στο 20%.

Σε αυτήν ακριβώς την τριετία της «διάσωσης», προγραμματίζεται να εκποιηθεί (ως ανταποδοτικό όφελος) υπέρ των δανειστών μας κάθε σημαντικός πόρος που έχει απομείνει στη χώρα: τουριστική εκμετάλλευση, ψαρότοποι στο Αιγαίο, αιολικά πάρκα, ορυκτός πλούτος, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ και πάει λέγοντας… Στο τέλος της τριετίας δηλαδή, η Ελλάδα θα έχει μεγαλύτερο χρέος, μεγαλύτερη ανεργία, ασύλληπτη φτώχια και εκποιημένες τις παραγωγικές της δυνατότητες και προοπτικές. Τι διαφορετικό άραγε θα είχε συμβεί αν η χώρα είχε ηττηθεί στο πεδίο της μάχης ενός «πραγματικού» πολέμου;

Η Ελλάδα έχασε, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται, αφού και οι 27 χώρες της ΕΕ το 2009 εμφάνισαν έλλειμμα στους προϋπολογισμούς τους: Ελλάδα 13,6%. Ιρλανδία 14,3%. Βρετανία 11,5%. Ισπανία 11,2%. Πορτογαλία 9%.Γερμανία 3,3% (ή 79 δισ ευρώ). Το συνολικό δημόσιο χρέος στην Ευρωζώνη το 2009 έφτασε στα 8,7 τρισεκατομμύρια ευρώ! Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτό το χρέος είναι 3,1%. Για να αποκτήσουμε μια αίσθηση της παγκόσμιας παράνοιας, καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι το έλλειμμα του αμερικανικού προϋπολογισμού είναι 11% (δηλαδή 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια) και το τους 12,5 τρισεκατομμύρια!!!

Ο Ζαν Ζιγκλέρ στο σπουδαίο του βιβλίο «η ιδιωτικοποίηση του κόσμου και οι νέοι κοσμοκράτες» (2004, Σύγχρονοι ορίζοντες), συνοψίζει τον νέο μεσαίωνα στον οποίο εισέρχεται ο κόσμος μας: «Η ιδιωτικοποίηση του κόσμου εξασθενίζει τη ρυθμιστική ικανότητα των κρατών. Θέτει υπό κηδεμονία τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις Στερεί από τη σημασία τους τις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις και σχεδόν όλες τις λαϊκές ψήφους. Απογυμνώνει από τη ρυθμιστική τους εξουσία όλους τους δημόσιους θεσμούς. Σκοτώνει το νόμο».


Το παραπάνω άκρως ενδιαφέρον άρθρο είναι από το blog του Σκακιστή.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΤ!

Οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει και θα έχετε διαβάσει για το τι έγινε χθες στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγ. Παρασκευή. Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί που μπήκαν στην ΕΡΤ τραβήξανε και ένα βίντεο, το οποίο καταγράφει το τι έγινε και περιέχει και την ανακοίνωση που βγήκε στον αέρα!
Το πιο τραγικό στην όλη κατάσταση είναι τα ΜΑΤ που υπήρχαν από πριν στους διαδρόμους...
Το βίντεο είναι από το blog κατάληψη ΕΣΗΕΑ.

ΔΥΟ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ "ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ" ΜΕΤΡΑ!


Ανακοινώθηκαν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Πιο αναλυτικά δείτε εδώ. Μέρα με την μέρα βλέπουμε να ανακοινώνονται και να εφαρμόζονται μέτρα που πλήττουν όλο και περισσότερο τα λαϊκά στρώματα. Όλο αυτό τον καιρό ακούγονται φωνές που τονίζουν ότι θα πρέπει να φορολογηθούν τα μεγάλα εισοδήματα και οι έχοντες. Θα πρέπει να φορολογηθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και όλοι όσοι έχουν τον πλούτο στα χέρια τους. Αντ' αυτού βλέπουμε να οδηγούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι στην φτώχεια.
Όταν παίρνεις μισθό 700 και 800 Ευρώ και αμέσως αμέσως όλα τα είδη πρώτης ανάγκης αυξάνονται με εκθετικό ρυθμό, ενώ ο μισθός σου παίρνει αύξηση 20-30 Ευρώ το χρόνο, με μαθηματική ακρίβεια δεν θα οδηγηθείς στο να μην μπορείς να καλύψεις ούτε τις βασικές σου υποχρεώσεις; Κανείς όμως απ' όσους κατέκλεψαν και κατακλέβουν την χώρα με κάθε τρόπο δεν έχει επιστρέψει τίποτα!
Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε αυτά τα μέτρα! Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε τον εργασιακό μεσαίωνα που υπάρχει, να διαιωνίζεται! Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να πλουτίζει το κεφάλαιο στις πλάτες μας!...

Η εικόνα είναι από το blog ασύνταχτος τύπος.

ΑΒΑΝΤΙ ΠΟΠΟΛΟ!


της Γιούλας Ράπτη

Σύντροφοι και συντρόφισσες, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, υπήκοοι του ευρω-διεθνο-Μηχανισμού, σας χαιρετώ αγωνιστικά.Ελπίζω, κατ αρχήν, να μην έχει ήδη καταργηθεί η Πρωτομαγιά- και ως αργία και ως απεργία και ως ημερομηνία! Αν και τα νέα μέτρα ανακοινώνονται την Κυριακή, είναι πια γνωστό ότι επιλέξαμε «βαρβαρότητα», ότι «βουλιάζουμε» και ότι «λεφτά (δεν) υπάρχουν».
Αλλά σήμερα, είναι Πρωτομαγιά, «διπλή γιορτή, διπλά χαρά», που λένε. Χαρά να φάν κι οι κότες. Εκτός από άνθινα στεφάνια, φέτος φοριούνται και τα ακάνθινα, εκτός από την γονιμότητα της γης, έχουμε και τη …γονιμοποίηση της οικονομικής μας κατάστασης, με «ξενιστές» την Ε.Ε και το ΔΝΤ, εκτός από το να πιάσουμε το μαγιόξυλο έχουμε να φάμε πολύ «ξύλο» από δω και μπρος.
Με τον φόβο να κατηγορηθώ ότι υπονομεύω την εθνική προσπάθεια ανάκαμψης θα θυμίσω το σύνθημα της μεγάλης απεργίας του 1886 στις ΗΠΑ: «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και μόρφωση, 8 ώρες ύπνος». Ζητώ συγνώμη από το Μέγαρο Μαξίμου αν το παραξηλώνω και δεν δείχνω κατανόηση στο ξήλωμα όλων των εργατικών κατακτήσεων. Μέρα που ΄ναι, ας κάνουν κι αυτοί τα στραβά μάτια…
Με τον φόβο επίσης να δεχτώ επίθεση ότι (και) εγώ φταίω για το φαλιμέντο της χώρας, θυμίζω το σύνθημα του Τάγματος των Ιπποτών της Εργασίας (πάλι ΗΠΑ, 1886) : «Ζημιά σε έναν, ζημιά σε όλους». Αυτό για τις φατρίες στις οποίες χωριστήκαμε ήδη, ζητώντας η μια τον οικονομικό θάνατο που αξίζει στην άλλη. Μην βιάζεστε, όλοι θα πληρώσουμε –φταίμε, δεν φταίμε!
Με τον φόβο να με πουν παλαιο-ρομαντική, σιγοτραγουδάω το «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες» από τον Επιτάφιο, για κείνη την ταραγμένη Πρωτομαγιά του 1936, που η Ελλάδα μέτραγε 50% ανέργους, διέθετε ένα υποτιμημένο νόμισμα και οι καπνεργάτες είχαν σηκώσει Bandiera Rossa.
Με τον φόβο να κατηγορηθώ ότι Σαββατιάτικα και πρωτομαγιάτικα, δεν προωθώ την dolce vita (χοροί, τραγούδια και γιορτές) λέω να συγκινηθώ ελεύθερα, ακούγοντας την 1η Μαίου και πηγαίνοντας μέχρι τη Βαστίλη για να χαθώ στις ορδές των φοιτητών.
Πολύς φόβος έπεσε!

ΠΗΓΗ protagon

Υ.Γ. Τα δυο αυτά άρθρα τράβηξαν την προσοχή μου διαβάζοντας τις νέες αναρτήσεις του site και με έβαλαν σε σκέψεις!! Μέχρι σήμερα και για τα 19 χρόνια της ζωής μου που πέρασαν, ήταν ημέρα μνήμης, σήμερα έγινε ημέρα αγώνα, η πρωτομαγιά και κάθε μέρα απο εδώ και πέρα! Για να μην περάσει αυτό που θέλουν! Για να μην πτωχεύσει ο λαός! Για να μην μας επιβάλλουν κάτι απο τα πάνω και το δεχόμαστε χωρις άρνηση! Για να μην αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς!!

ΕΝΑΣ ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕΙΣ!!


της Αρτέμιδος Καπούλα

Αν μεγάλωσες σε χωριό όπως εγώ τότε η Πρωτομαγιά το πρώτο πράγμα που σου φέρνει στο μυαλό είναι πρωινό ξύπνημα, φωνές, ανακατωσούρα, γονείς που τρέχουν να φορτώσουν το αυτοκίνητο με ότι λογής ταπεράκι μπορείς να φανταστείς και σύνεργα ψησίματος. Θυμάσαι απέραντο πράσινο, κουβέρτες και χαλιά στρωμένα πάνω στο χορτάρι και μια μυρουδιά τσίκνας να ανακατεύεται με εκείνη της πασχαλιάς και να γεμίζουν τον αέρα. Πιτσιρίκια να σουρομαδάνε ότι φυτρώνει στην γη σε μια απέλπιδα προσπάθεια να το μετατρέψουν σε στεφάνι και λαϊκά τραγούδια να ξεχύνονται από το ραδιόφωνο.
Όταν ήμουν γύρω στα 9 ξημέρωσε μια διαφορετική Πρωτομαγιά. Τα αδέλφια μου αποφάσισαν να με πάρουν μαζί σε μια συγκέντρωση και πορεία που γινόταν σε μια κοντινή πόλη. Δεν καταλάβαινα γιατί τα σχέδια έπρεπε να αλλάξουν, γιατί ήμασταν τόσοι πολύ μαζεμένοι και ποιος ήταν εκείνος ο κύριος Μπακαλάκος που ακούγονταν από τα μεγάφωνα. Τον Παπακωνσταντίνου τον ήξερα ήδη οπότε το «πρώτη Μαϊου και απ την Βαστίλη» ηχούσε γνώριμο στα αυτιά μου. Άκουσα για πρώτη φορά το «δεν είναι αργία είναι απεργία», περπάτησα με ανθρώπους που κρατούσαν γαρύφαλλα στα χέρια και φώναζαν συνθήματα εναντίον του κεφαλαίου, του καπιταλισμού και υπέρ του δίκιου του εργάτη. Δεν ήξερα ούτε τι είναι κεφάλαιο, ούτε καπιταλισμός αλλά θυμάμαι ότι είχα ενθουσιαστεί με το όλο κλίμα και προσπαθούσα να φωνάζω πιο δυνατά από όλους, χαρούμενη που συμμετείχα σε κάτι που διοργάνωναν οι μεγάλοι και με αφήνανε να πάρω μέρος. Στο τέλος της πορείας καταλήξαμε πάλι σε σουβλάκια βέβαια αλλά θες γιατί αισθανόμουν ότι έκανα κάτι πολύ σημαντικό εμένα που φάνηκαν τα πιο νόστιμα που είχα φάει ποτέ.
Μεγαλώνοντας διάβασα για την Πρωτομαγιά, το εργατικό κίνημα, τα γεγονότα του Σικάγου, έμαθα τι είναι εργάτης και τι κεφάλαιο, πήρα μια ιδέα του καπιταλισμού. Γνώρισα τι είναι συνδικάτο αλλά και τι κομματική γραμμή και εργατοπατέρας και ήμουν πάντα διχασμένη ανάμεσα στο συναίσθημα και την λογική, την χαρά της άνοιξης που θυμόμουν από παιδί και το καθήκον του ενήλικα, ποτέ δεν κατόρθωσα να ξεχωρίσω μέσα μου τι έπρεπε να γιορτάζω την συγκεκριμένη μέρα.
Μέχρι που έφτασα στα 18 και εντελώς τυχαία διάβασα το «Ένας άντρας» της Οριάνα Φαλάτσι. Γνώρισα μέσα από τις σελίδες της και τις περιγραφές της τον Αλέκο Παναγούλη, ερωτεύθηκα το πείσμα του, την υπομονή του, την ιδέα του για ελευθερία, το πάθος του για αντίδραση. Λάτρεψα την παραφροσύνη του ότι ένας και μόνος μπορεί να κάνει κάτι, μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία, για να αντισταθεί. Διάβασα τα ποιήματα του, έκλαψα για το θάνατο του και είχα βρει επιτέλους μέσα μου τι γιορτάζω την Πρωτομαγιά. Τον χαμό, την απώλεια αλλά και την βεβαιότητα ότι ο αγώνας του καθενός για να παραμείνει άνθρωπος ελεύθερος, μέσα του ελεύθερος χωρίς παρωπίδες και εγωισμούς, χωρίς να υποκύπτει σε καμία γραμμή από όπου και αν προέρχεται είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς εμβατήρια.

ΠΗΓΗ protagon