Εργοδοτικό έγκλημα στη speedex!

Το Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια του, στην οικογένεια του αδικοχαμένου συναδέλφου μας  Γερασίμου Σταμίρη. Ταυτόχρονα  καταγγέλλουμε την εταιρεία SPEEDEX  για τις μεθόδους τρομοκράτησης  που χρησιμοποιεί κατά εξακολούθηση σε βάρος εργαζομένων , και που αυτή την φορά είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του συναδέλφου.

  Συγκεκριμένα  την Παρασκευή 25/5/2012 , ο  συνάδελφος Γεράσιμος Σταμίρης με την ιδιότητα του μέλους του ΣΕΤΤΕΑ, μας ενημέρωσε πως εξαιτίας της  απώλειας 3 φακέλων της alpha bank  την περασμένη Τρίτη , ανακρίθηκε από τον υπεύθυνο ασφάλειας της SPEEDEX Δ. Τσώτα την Παρασκευή 25/5 στα γραφεία του υποκαταστήματος της SPEEDEX στον Βοτανικό, χωρίς να επιτραπεί η παρουσία μέλους της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου speedex , αλλά ούτε και του προϊστάμενου συναδέλφου Μπάμπη Κοντόπουλου.

  Κατά την ανάκριση ο υπεύθυνος ασφαλείας της SPEEDEX, είπε στον  συνάδελφο πως η εταιρεία θα καταφερθεί εναντίον του, ασκώντας ποινική δίωξη για την απώλεια των φάκελων,  εκτός αν αποχωρήσει οικιοθελώς ο συνάδελφος από την SPEEDEX .Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως ο Γεράσιμος Σταμίρης είχε πάρει 1 μηνά αναρρωτική  άδεια γιατί είχε  προβλήματα  υγείας  και του χορηγούνταν  φαρμακευτική  αγωγή .Παρά το γεγονός ότι  η  Speedex  γνώριζε το πρόβλημα υγείας του συναδέλφου εξακολούθησε την παράλογη πίεση επάνω του , καθώς την ιδία τακτική με τον υπεύθυνο ασφάλειας Δ. Τσώτα κράτησε και ο   οικονομικός  διευθυντής  Π. Γιαννίκης, ο  όποιος επέμεινε στην άσκηση δίωξης εναντίον του συναδέλφου, κατά την διάρκεια  της δεύτερης  συνάντησης που είχε ο συνάδελφος το απόγευμα της Παρασκευής 25 Μαΐου παρουσία  και  του Ηρακλή Ποζαπαλίδη μέλους της διοίκησης του ΣΕΤΤΕΑ.

  Δυο μέρες αργότερα τη Κυριακή 27 Μαΐου ο Γεράσιμος Σταμίρης δεν άντεξε το βάρος της πίεσης που του ασκήθηκε και κατέληξε από ανακοπή καρδιάς.

Ηθικός αυτουργός  για τον θάνατο του συναδέλφου είναι η Speedex, συγκεκριμένα ο υπεύθυνος ασφάλειας Δ. Τσώτας και ο οικονομικός διευθυντής Π. Γιαννίκης. Απαιτούμε την άμεση απομάκρυνση τους από την εταιρεία. Απαιτούμε επίσης αποζημίωση στους δικαιούχους κληρονόμους του συναδέλφου.

  Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εταιρείες στον κλάδο μας παραβιάζουν την  νομοθεσία, τους κανόνες  υγιεινής και ασφάλειας, στέλνοντας στον θάνατο συνάδελφους .

  Έχουν το θράσος να  θέλουν να ονομάζονται εταιρείες κοινής ωφέλειας , διεκδικώντας ταυτόχρονα κομμάτι του δημόσιου  ταχυδρομείου , ενώ παραβιάζουν με τόσο τραγικό τρόπο  τις ζωές μας.

  Προσπαθούν να επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα υλοποιώντας τα σχεδία του ΣΕΒ, ΔΝΤ, ΕΕ, ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ τόσο για τον  θάνατο του συναδέλφου μας,  όσο και για την τρομοκρατία που προσπαθούν να επιβάλουν.

  Η κηδεία του συναδέλφου θα γίνει στο 3ο νεκροταφείο την Τρίτη 29 Μαΐου  στις 12:30 το μεσημέρι. Όποιος συνάδελφος θέλει να συνεισφέρει οικονομικά να επικοινωνήσει στα  εξής  τηλέφωνα του σωματείου: 2110113749- 6936899350  .

Καλούμε τους συναδέλφους να πάρουν μέρος στην 4ωρη στάση εργασίας  την Τρίτη 29-5-2012 και ώρες 12:00-16:00 που προκηρύσσει το ΣΕΤΤΕΑ και το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων στη speedex.

Για το ΔΣ

                   Ο Πρόεδρος                             Ο Γ. Γραμματέας
                    Κώστας Στάμος                   Γιώργος Παπαδημητρίου

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λυσάνδρου 7 Πλ. Αττικής
Τ.Κ 10446 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ/ΝΟ FAX 2110113749
e - mail: mailtosettea@yahoo.gr


Αναδημοσίευση από το Βαθύ κόκκινο

Αριστερά με ανάθεση έργου;

Το παρακάτω κείμενο είναι του Θύμιου Καλαμούκη και δημοσιεύεται στο the press project.


Μπορεί να υπάρξει αριστερά χωρίς λαό; 
Μπορεί να υπάρξει αριστερά χωρίς καθαρό πολιτικό λόγο;
Μπορεί να υπάρξει Αριστερά χωρίς ρήξεις;

Είναι τρία βασικά  ερωτήματα που μου έρχονται στο μυαλό καταγράφοντας την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Παρακολουθώντας την απόγνωση του μεγάλου μέρους του ταλαιπωρημένου κόσμου να μετατρέπεται σε προσδοκία και ελπίδα. Νομίζω ξέρω τις απαντήσεις και στα τρία κομβικά κατά τη γνώμη μου ερωτήματα. Και δεν τις ξέρω επειδή μου τις είπε κάποιος, ή τις διάβασα κάπου. Τις ξέρω επειδή αυτές οι απαντήσεις υπάρχουν χρόνια, με διάφορες εκδοχές σε διάφορους τόπους. Θα τις μοιραστώ μαζί σας.
Αριστερά χωρίς καθαρό λόγο δεν μπορεί να υπάρξει. Ο νεφελώδης λόγος, ο συγκεκαλυμμένος λόγος ο μη ολοκληρωμένος λόγος είναι γνώρισμα μη σοβαρών σχηματισμών, κομμάτων της αρπαχτής και της ανύπαρκτης ιδεολογίας. Η Αριστερά οφείλει να έχει πεντακάθαρες απόψεις, τεκμηριωμένες μελέτες, εναλλακτικές στρατηγικές, εφαρμόσιμο πρόγραμμα. Νομίζω στις μέρες μας η μέχρι στιγμής πρόταση της «υποψήφιας για εξουσία», αριστεράς δεν είναι σαφής και διαυγής. Λόγοι τουλάχιστον σοβαρότητας επιβάλλουν κάποιο ξεκαθάρισμα, όσο και αν αυτό στοιχίσει εκλογικά…
Αριστερά χωρίς ρήξεις επίσης δεν μπορεί να νοηθεί. Για τον απλό λόγο ότι την απλή διαχείριση την κάνουν «καλύτερα» οι άλλοι, που είναι μαθημένοι στους ελιγμούς και τις «απάτες». Οι ενστάσεις εδώ νομίζω είναι δύο. Πρώτον  τι εννοούμε ρήξεις και δεύτερον αν οι όποιες ρήξεις θα αρχίσουν από την πρώτη μέρα. Στο δεύτερο απαντώ, ΝΑΙ οι ρήξεις θα αρχίσουν από την πρώτη μέρα. Για την ακρίβεια πολλές μέρες πριν από την πρώτη μέρα. Αριστερή κυβέρνηση που δεν θα  χτυπήσει από την πρώτη μέρα τα δόντια του  τέρατος, έχει γίνει μεζές στα δόντια του τέρατος… Σχετικά με το πρώτο, για το τι εννοούμε ρήξεις, εδώ ξέρω ότι θα διαφωνήσουμε αρκετά, διότι εγώ θέλω 100 και πολλοί θέλουν 30. Όπως και να έχει πάντως και πέρα από το αριθμητικόν του πράγματος, θα συμφωνήσουμε ότι μια αριστερή κυβέρνηση, θα πρέπει να συγκρουστεί με την ασυδοσία των τραπεζών, τους αχαλίνωτους πάσης φύσεως κερδοσκόπους, τους αδίστακτους διαπλεκόμενους, μιζαδόρους, κρατικοδίαιτους νταβατζήδες. Θα πρέπει να συγκρουστεί με κάθε λογής παρασιτικά κυκλώματα, με εργολάβους αρπαχτής. Θα πρέπει να συγκρουστεί με αντιλήψεις και νοοτροπίες πολλών χιλιάδων ελλήνων. Σε θεωρητικό επίπεδο, με αυτά έχουν συγκρουστεί όλες οι κυβερνήσεις του παρελθόντος με πολύ μεγάλη επιτυχία… (πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ).
Γνώμη μου είναι ότι όλες αυτές οι συγκρούσεις( για τις οποίες δεν πολυακούγονται προτάσεις) είναι αναγκαίες, αυτονόητες αλλά ελάχιστες. Για τον απλό λόγο ότι τις περισσότερες από αυτές τις παθογένειες, τις γεννά μια σάπια οικονομική βάση, ένα σύστημα που είναι και άδικο και σκληρό και ύπουλο και αδίστακτο. Αριστερά που δεν φτάνει στην ρίζα, δεν μπορεί να καταφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθαρή νίκη. Αριστερά χωρίς ρήξη με τις αιτίες και όχι με τα αποτελέσματα δεν είναι αριστερά. Μπορεί να είναι κάτι άλλο, κάτι χρήσιμο, κάτι γενικώς καλό αλλά δεν είναι αριστερά. Αριστερά χωρίς αμφισβητήσεις, ανατροπές, ακόμη και του εαυτού της, είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αναγκαία.
Αριστερά χωρίς ενεργό λαό, επίσης δεν μπορεί να υπάρξει. Αριστερά που δεν εμπνέει, που δεν παρακινεί, που εξασφαλίζει ψήφο ανοχής ή βαριεστιμάρας, ή ψήφο τιμωρίας προς τους άλλους, η ακόμη και ψήφο εξουσιοδότησης, είναι αφελής και ίσως και ύποπτη αριστερά. Αν θέλει να σώσει την χώρα τον λαό αλλά και να προστατέψει τον εαυτό της, οφείλει να απαιτήσει από τους νομιμόφρονες πολίτες να μην είναι νομιμόφρονες πολίτες. Να αμφισβητούν, να διεκδικούν, να επιβάλουν, να κατακτούν. Να πάψουν να επαναπαύονται και να γίνουν μαχητές στην πρώτη γραμμή ενός πολέμου για την κατάκτηση καλύτερης ζωής, αξιοπρέπειας και ποιότητας.  Από τηλεθεατές να γίνουν φρουροί, από απαθείς να γίνουν καχύποπτοι, από καταναλωτές απαιτητικοί δημιουργοί. Από οκνηροί, περίεργοι για κάθε τι. Από προβλέψιμοι, απρόβλεπτοι. Από ηττοπαθείς, νικητές. Αριστερά που δεν εκπαιδεύει, δεν παρακινεί, δεν πυροδοτεί το μυαλό του κόσμου, δεν είναι αριστερά. Αριστερά που δεν πατά στα βήματα όλων αυτών που βγήκαν στους δρόμους, στις εμπειρίες των παλιότερων, στα λάθη του παρελθόντος δεν είναι αριστερά. Και αυτό νομίζω είναι κατά την γνώμη μου καθοριστικό. Η μέχρι τώρα προεκλογική πορεία της «υποψήφιας για εξουσία», αριστεράς, επαναπαύει, καθησυχάζει τον λαό, τον κρατά σβηστό, δείχνει να μην τον πολυθέλει στα πόδια της, ή δείχνει να μην ξέρει τι να τον κάνει, επειδή ίσως και η ίδια δεν ξέρει τι θα κάνει. 
Αριστερή εξουσία, τέλος δεν μπορεί να είναι η διαχείριση πλαισίων που έβαλαν άλλοι. Αριστερά είναι αυτή που αλλάζει το πλαίσιο, για την ακρίβεια αλλάζει τα φώτα του πλαισίου... Αριστερά δεν είναι η ευκολία, η επιφάνεια, η αναμονή των εξελίξεων. Αριστερά δεν είναι επικυρωμένη εξουσιοδότηση, από το ΚΕΠ της γειτονιάς. Ο Λαός της πραγματικής αριστεράς, δεν θα κάνει ανάθεση έργου, δεν θα μηδενίσει το κοντέρ. Δεν θα ψάξει υποκατάστατο.
Η εποχή που η Αριστερά θα κυριαρχήσει δεν θα είναι εποχή ηρεμίας. Αριστερά κυρίως, είναι φασαρία  μυαλού και καθημερινότητας.

Τορόντο 1918: Πογκρόμ για να ξεβρωμίσει ο τόπος από τους Έλληνες

Η ιστορία πολλές φορές κάνεις κύκλους. Αυτοί που κάποτε ήταν θύματα, γίνονται θύτες κι ανάποδα. Επειδή πολλά έχουν γίνει στην Πάτρα τις τελευταίες μέρες, διαβάστε το παρακάτω κείμενο σχετικά με το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων στο Τορόντο του Καναδά πριν από σχεδόν έναν αιώνα.

Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών "πατριωτών" επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.
Οι αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους "slackers", δηλαδή "τεμπελχανάδες" επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων.
Μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις του τότε προθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσή τους κατα τις αρχές του Α' παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών να καταταγούν στον ελληνικό στρατό.
Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από τη σφαγή χαρακωμάτων του Α' παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ'αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.
Τον Αύγουστο του 1918 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων.
Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου "αντι"ρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.
Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων "πολιτών" είναι αναπόφευκτες.
Για το γεγονός έχει γυριστεί ντοκυμανταίρ με βίντεο από σκληρές εικόνες της εποχής που κυκλοφορεί σε dvd με υπότιτλους στα ελληνικά με τον τίτλο "violent august".


Επίσης δείτε κι ένα απόσπασμα από το σχετικό ντοκυμαντέρ