"Εγώ δεν είμαι φασίστας..."


Του Θύμιου Καλαμούκη
 
Όποτε από την ραδιοφωνική εκπομπή, χαρακτηρίσω φασίστες όσους στέλνουν ξενοφοβικά, ρατσιστικά μηνύματα, δέχομαι έναν καταιγισμό μηνυμάτων, από ίδιους ή και άλλους, που με κομψό αλλά κυρίως άκομψο τρόπο, σημειώνουν ότι αυτοί δεν είναι φασίστες, αλλά «είναι έλληνες», ή είναι εθνικιστές προσπαθώντας να διαχωρίσουν τον φασιστικό τρόπο σκέψης, από τον δικό τους τρόπο σκέψης.
Για τον επιμελή σχολιαστή και σύμφωνα με τα ερμηνευτικά λεξικά, σίγουρα υπάρχουν κάποιες αμυδρές διαφορές, μεταξύ του ακροδεξιού, του ρατσιστή, του ξενόφοβου, του φασίστα. Τις διαφορές τις γνωρίζω, αλλά εδώ που φτάσαμε το τελευταίο που με απασχολεί είναι η ακρίβεια των χαρακτηρισμών.
Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, μια σειρά από άλλες φοβίες, το μίσος, η τυφλή βία, οδηγούν στον πεντακάθαρο φασισμό. Είναι η αρχή μιας τεράστιας λεωφόρου, που οδηγεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο τείχος που λέγεται Φασισμός και που στο τέλος του προκαλεί, αίμα και θάνατο.
Όταν ο γερμανικός λαός κάποτε επέλεξε τον Χίτλερ για να τον κυβερνήσει, δεν επέλεγε τον πόλεμο, δεν επέλεγε το να αφήσει την ήρεμη ζωή του, να ντυθεί φαντάρος και να πάει στα πέρατα της Ευρώπης για να γίνει κιμάς. Η μανάδες που ψήφισαν Χίτλερ δεν ήθελαν να δουν τα παιδιά τους (αν τα είδαν), στα φέρετρα. Οι ηλικιωμένοι γερμανοί παππούδες, δεν ψήφισαν να γκρεμιστούν τα σπίτια τους, οι πόλεις τους, από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων, ή να χάσουν τα εγγόνια τους. Τα ίδια ΔΕΝ επέλεξαν και όσοι ανέχτηκαν τον Χίτλερ ή έκαναν τα στραβά μάτια στον φασιστικό λόγο και τις πρακτικές του.
Όλοι αυτοί ψήφισαν τον Χίτλερ για να τους δώσει αξιοπρέπεια, δουλειές, καλύτερη ζωή, καλύτερη υγεία, παιδεία κλπ. Ο Χίτλερ όμως όταν ψηφιζόταν, είχε στο νου του όλο το πακέτο. Δεν το έκρυψε ποτέ. Το περιέγραφε με κάθε τρόπο. Απλώς οι περισσότεροι δεν το έβλεπαν ή δεν ήθελαν να το δουν, γιατί δεν ήταν φασίστες επειδή ήταν Γερμανοί…
Ερώτηση: Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της σημερινής Ελλάδας και της προπολεμικής Γερμανίας;
Απάντηση: Υπάρχουν ομοιότητες στο πως μια κοινωνία που περνά βαθειά κρίση, προσπαθώντας να γλιτώσει από τα χειρότερα, επιλέγει τα χείριστα. Έχει συμβεί αρκετές φορές και δεν βλέπω κάποιο φωτεινό σημάδι που να δείχνει ότι εμείς θα είμαστε η εξαίρεση. (Έχει προηγηθεί άλλωστε τόση προεργασία, από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις, ΜΜΕ, αγανακτισμένους πολίτες…)
Γι αυτό θεωρώ φασίστα, όχι μόνο όποιον ψηφίζει φασιστικό κόμμα, αλλά και όποιον το γλυκοκοιτάζει, όποιον μισοσυμφωνεί και όποιον δεν αντιδρά στην βία και το μίσος. Φασίστας δεν είναι μόνο ο ψυχάκιας που βγαίνει το βράδυ για να μαζέψει κεφάλια Πακιστανών. Είναι και ο γείτονας, συνάδελφος, φίλος που δεν αγανακτεί, επαναστατεί με αυτά που βλέπει. Και τέτοιοι είναι πάρα πολλοί δίπλα μας, εργάτες, μαγαζάτορες, γιαγιάδες, θείες, φοιτητές, μαθητές, όλοι αυτοί που θα γίνουν κιμάς με την πρώτη ευκαιρία, σε μερικά χρόνια ή μήνες, από το φασιστικό μύλο, που ξέρει να αλέθει αριστοτεχνικά και όσους τους υποστηρίζουν.
Η ταχύτητα των εξελίξεων, ή ένταση των οικονομικών μέτρων και των γενικότερων εξελίξεων, δεν πρέπει να αφήνει καμία αμφιβολία και ταλάντευση.
Ο Φασισμός είναι εδώ. Ο Φασισμός είναι βία, αίμα, θάνατος. Και πολλοί από εσάς,  χωρίς να το συνειδητοποιείτε, συμφωνείτε με την βία, το αίμα και τον θάνατο.
Γι αυτό η απλή καταδίκη τέτοιων φαινομένων, τέτοιων συμπεριφορών, ΔΕΝ φτάνει.
 
ΥΓ. Θα έλεγα σε όλους αυτούς τους φασίστες που νομίζουν ότι ΔΕΝ είναι φασίστες, να κοιταχτούν σε έναν καθρέφτη, αλλά νομίζω ότι θα τους βάλω σε έξοδα, γιατί προβλέπω την αντίδρασή τους, τρομάζοντας από το αποτρόπαιο θέαμα.

Αναδημοσίευση από  ellinofreneia.net

Δεκαετίες πίσω η εκπαίδευση: Εικόνες εξαθλίωσης σε σχολεία

 
Στεφανάκου Π.
 
Με τρία μέτρα που δεν πατάνε πουθενά ομολογεί ο υπουργός Παιδείας την εξαθλίωση στην οποία έχουν οδηγήσει τους εκπαιδευτικούς και τους φοιτητές.
Με ανακοίνωσή του ο Κ. Αρβανιτόπουλος ανακοίνωσε, χθες, την παροχή δωρεάν σίτισης στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που υπηρετούν μακριά από τα σπίτια τους. Δεύτερον, θα αυξήσει τον αριθμό των δικαιούχων φοιτητών και σπουδαστών για δωρεάν σίτιση από 57.000 σε 70.000. Τρίτον, θα αυξήσει τον αριθμό των κλινών των εστιών κατά 700 για δωρεάν στέγαση φοιτητών και σπουδαστών.
Ο υπουργός Παιδείας παραδέχθηκε ότι αυτά δεν είναι αρκετά, αλλά μέσα στο πλαίσιο της βαθιάς κρίσης που έχει πλήξει τη χώρα μας, τους νέους, τους εκπαιδευτικούς και την ελληνική οικογένεια, είναι αυτό που η Πολιτεία μπορεί να κάνει.
Και μετά τα συγκινητικά, αρχίζουν οι αλήθειες και τα ψέματα. Τα κονδύλια που θα διατεθούν για τα παραπάνω μέτρα -το ποσό δεν αναφέρεται- προέρχονται από τη «μείωση των λειτουργικών δαπανών». Προφανώς, των σχολείων και των πανεπιστημίων που χτυπάνε κόκκινο.
Σε ό,τι αφορά τη δωρεάν σίτιση των αναπληρωτών, ουδείς αυτή τη στιγμή γνωρίζει τον αριθμό τους. Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι έχει στη διάθεσή του πιστώσεις για 12.500 προσλήψεις. Το πόσους τελικά εκπαιδευτικούς θα προσλάβει είναι άγνωστο. Άρα αυτό το μέτρο στήριξης μπορεί εν τέλει να αφορά πολύ λίγους. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι στη ρύθμιση αυτή δεν περιλαμβάνει τους νέους εκπαιδευτικούς, αυτούς που διορίστηκαν στην εκπαίδευση την τελευταία πενταετία και οι μισθοί τους με το ζόρι ξεπερνούν τα 700 ευρώ. Για την ακρίβεια, αμείβονται με λιγότερα χρήματα από τους αναπληρωτές.
Η κατηγορία αυτών των εκπαιδευτικών δεν μπαίνει στη ρύθμιση, ίσως επειδή όλοι γνωρίζουν πόσοι είναι αυτοί και το υπουργείο Παιδείας δεν θέλει δεσμεύσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αναπληρωτές που θα κάνουν χρήση του μέτρου θα σιτίζονται στις στρατιωτικές λέσχες ή στις φοιτητικές λέσχες. Στις τελευταίες, πάντως, το φαγητό δεν επαρκεί ούτε για τους φοιτητές.
Το μέτρο της αύξηση των δικαιούχων σίτισης φοιτητών δεν είναι μια κίνηση ευαισθησίας από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας, αλλά... υποχρεωτικό. Αυξάνονται οι δικαιούχοι σίτισης, διότι αυξήθηκαν οι οικογένειες που ζουν με το χαμηλό εισόδημα το οποίο προβλέπεται για να ζητήσει κανείς δωρεάν σίτιση στο πανεπιστήμιο ή στο ΤΕΙ όπου σπουδάζει. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά σε συγκεκριμένο κονδύλι και χρόνο καταβολής, όταν είναι γνωστές οι δραματικές εκκλήσεις των διοικήσεων των ιδρυμάτων ότι το μαχαίρι στις δαπάνες έχει τινάξει στον αέρα τη φοιτητική μέριμνα.
Τέλος, ορθώς αυξήθηκαν, όσο αυξήθηκαν, οι φοιτητικές κλίνες. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η αύξηση αφορά φοιτητές που σπουδάζουν στο λεκανοπέδιο Αττικής και, επειδή κρεβάτια στις υπάρχουσες εστίες δεν φυτρώνουν, θα αξιοποιηθούν διάφορα ξενοδοχεία τα οποία είναι έτοιμα να βάλουν λουκέτο. Με άλλα λόγια, μαζί με τον βασιλικό, δηλαδή τους ξενοδόχους, ποτίζεται και η γλάστρα, στην προκειμένη περίπτωση ταλαίπωροι φοιτητές από την επαρχία.
Το υπουργείο Παιδείας εγκυμονούσε αυτή την ανακοίνωση «ανακούφισης» εκπαιδευτικών και φοιτητών μια ολόκληρη ημέρα. Εδώ ταιριάζει η φράση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν».
 
Αναδημοσίευση από το alfavita.gr

Ξάνθη: Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να αυτοδιαχειριστούν το εργοστάσιο της ΣΕΚΑΠ!

Απόφαση για αυτοδιαχείριση στη ΣΕΚΑΠ πήραν τα δύο σωματεία των εργαζομένων, τα οποία συμπορεύονται πλέον από κοινού για τη διεκδίκηση των θέσεων εργασίας τους αλλά και το μέλλον του εργοστασίου.
Την απόφαση αυτή που έλαβαν οι εργαζόμενοι την Πέμπτη θα κοινοποιήσουν στη διοίκηση του εργοστασίου μετά και την 17η Σεπτεμβρίου, καταλυτική ημερομηνία για την κατάθεση προσφορών για την αγορά της ΣΕΚΑΠ από υποψήφιους ενδιαφερόμενους αγοραστές. 

Οι εργαζόμενοι πρακτικά αποφάσισαν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στον εκκαθαριστή της ΑΤΕ για την πρόθεσή τους να αναλάβουν το εργοστάσιο, ετοιμάζοντας προτάσεις για τη διοίκηση του εργοστασίου, ενώ στο νέο πενταμελές διοικητικό σχήμα θα μετέχουν δύο εκπρόσωποι των σωματείων των εργαζομένων καθώς και τρία άλλα πρόσωπα τα οποία θα επιλέξουν οι εργαζόμενοι. Παράλληλα, εξετάζουν με τη συνδρομή νομικών κύκλων το κατά πόσο αυτό το σχέδιο τους μπορεί να υλοποιηθεί και στην πράξη.

Σε αυτή την κίνηση προχώρησαν μετά και τη συμπλήρωση τριών απλήρωτων μηνών εργασίας, επιλέγοντας την αυτοδιαχείριση από την επίσχεση εργασίας.

Αναδημοσίευση από thrakitoday.com