Η μικρή νησιωτική χώρα στη μέση του Ατλαντικού θεωρήθηκε το οικονομικό θαύμα της δεκαετίας του ’90. Με όχημα την εξάπλωση του τραπεζικού τομέα και όπλο την «αξιοποίηση» των πιο προχωρημένων διεθνών τραπεζικών εργαλείων, η Ισλανδία συγκέντρωσε τεράστια ξένα κεφάλαια στις τράπεζές της και αναδείχθηκε σε κόμβο του παγκόσμιου κερδοσκοπικού παιχνιδιού. Το θαύμα, όμως, κράτησε λίγο. Το φθινόπωρο του 2008, όταν η κρίση σάρωσε την παγκόσμια αγορά, οι τράπεζες της Ισλανδίας οδηγήθηκαν σε τεράστιες ζημιές. Ο θαυμασμός της «διεθνούς κοινότητας» μετατράπηκε σε απέχθεια. Η κυβέρνηση κατέρρευσε και η χώρα οδηγήθηκε σε εκλογές. Η νέα κυβέρνηση συμφώνησε να πληρώσει στις κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Ολλανδίας αποζημιώσεις 5,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που αντιστοιχεί στη χασούρα των Βρετανών και των Ολλανδών που είχαν επενδύσει κεφάλαια στις τράπεζες της Ισλανδίας και προχώρησε, από τον περασμένο Αύγουστο, στην ψήφιση σχετικού νόμου.
Όμως, η Βρετανία και η Ολλανδία απέρριψαν τους όρους αποπληρωμής του «χρέους» και ανάγκασαν να ψηφιστεί νέος νόμος, με βαρύτερους όρους. Αυτό εξαγρίωσε τους Ισλανδούς που συγκέντρωσαν υπογραφές, υποστηρίζοντας ότι είναι άδικο κάθε πολίτης της χώρας να πληρώσει περί τα 18.000 δολάρια για τα λάθη ιδιωτικών εταιριών, οι οποίες εποπτεύονται από ξένες κυβερνήσεις. Ανάγκασαν, έτσι, τον Ισλανδό πρόεδρο, Ολαφούρ Γκρίμσον, να μην υπογράψει τον σχετικό νόμο και να οδηγήσει τη χώρα σε δημοψήφισμα.
Το δημοψήφισμα έγινε στις 6/3 και το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό: 94% ψήφισε να μην πληρωθούν τα χρέη στις αγγλικές και ολλανδικές τράπεζες.
Ηχηρό «όχι» των Ισλανδών που δείχνει ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι και η γνώμη του λαού δημιουργεί δύναμη, δίκαιο, νέες καταστάσεις.
Το άρθρο είναι από εδώ. Το παραπάνω σκίτσο είναι από εδώ (κάντε κλικ για μεγένθυση).
Σχόλιο: Σίγουρα για την κατάσταση στην Ελλάδα φταίμε εμείς οι πολίτες, μιας και εδώ και δεκαετίες αναπαράγουμε αυτό το σάπιο σύστημα και βοηθάμε στην γιγάντωση του με τα ρουσφέτια, τα φακελάκια, κάθε λογής παράκαμψη των νόμων και κυρίως με την ψήφο μας. Ο λόγος που αναδημοσίευσα αυτό το άρθρο συνοψίζεται στην τελευταία του πρόταση...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου