του Κώστα Γιαννακίδη
Στην Ουάσιγκτον ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου απάντησε σε ερωτήσεις που δεν αρμόζουν σε ευρωπαϊκή χώρα, παραπέμπουν σε χώρα του τρίτου κόσμου. Δεν πειράζει, μας δίνουν, ίσως, μία πειστική αντανάκλαση της εικόνας που εκπέμπουμε διεθνώς. Ο υπουργός ρωτήθηκε αν η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, αν θα φύγει από το ευρώ, αν θα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Και εκείνος επέμενε να διαψεύδει μονότονα. Το πρόβλημα είναι ότι διέψευδε με το ίδιο ύφος την πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ. Ομως όπως και να έχει, τα ψέματα τελείωσαν, ελπίζουμε οριστικά. Και όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να αποφορτίσει (όσο αυτό είναι δυνατό) το κλίμα, τα δύσκολα είναι ακριβώς μπροστά μας. Πηγαίνουμε επάνω τους και αυτά έρχονται κατ' ευθείαν επάνω σε μας. Επίσης με τη μέρα εκλείπει το στοιχείο του αναπάντεχου. Η αβεβαιότητα υποχωρεί έναντι προδιαγεγραμμένων εξελίξεων. Ακόμα και ορισμένες αμφιβολίες που διατυπώνονται για τη στάση της Γερμανίας, είναι για να τηρούνται τα προσχήματα. Ας δούμε, λοιπόν, που βρισκόμαστε τώρα:
Στις αρχές Μαϊου και σίγουρα πριν από τις 19 του μήνα θα πρέπει να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τις επόμενες μέρες η ελληνική κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ που βρίσκονται στην Ελλάδα, θα πρέπει να υπογράψουν το συμβόλαιο για τη χρηματοδότηση της χώρας. Τι όροι θα σημειώνονται; Δεν το ξέρουμε ακόμα.
Η Γερμανία δεν έχει συναινέσει τυπικά στην εκταμίευση των κονδυλίων για τη συμμετοχή της στο μηχανισμό στήριξης. Εικάζεται ότι αυτό θα γίνει μετά τις περιφερειακές εκλογής της 9ης Μαϊου. Ωστόσο και ο Ολι Ρεν δήλωσε ότι στις αρχές Μαϊου ο μηχανισμός θα είναι έτοιμος να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα και η χώρα θα καλύψει τις υποχρεώσεις της που είναι ιδιαίτερα αυξημένες λόγω λήξης ομολόγων.
Ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σχετικά με τα μέτρα και τις πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν. Οι δραματικές περικοπές στον δημόσιο τομέα θεωρούνται αυτονόητες. Συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών, απολύσεις υπαλλήλων, επιπλέον μειώσεις στις αποδοχές. Εξίσου αυτονόητες θεωρούνται οι παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό αν και η κυβέρνηση αποφεύγει να δώσει λεπτομέρειες για τις προθέσεις της.
Αμφίβολη παραμένει η τροπή που θα πάρει η διαπραγμάτευση για περικοπές στον ιδιωτικό τομέα. Στη φιλοσοφία του ΔΝΤ ο αποπληθωρισμός, δηλαδή η συμπίεση της αγοραστικής δύναμης και του κόστους εργασίας, αποτελεί σημείο στήριξης πολιτικής. Στην ατζέντα έχει μπει η περικοπή του 14ου μισθού και μάλλον σίγουρη είναι πλέον η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση του ορίων απολύσεων κ.λ.π.
Φυσικά το μεγαλύτερο ερώτημα απευθύνεται στη διέγερση των κοινωνικών αντανακλαστικών. Εδώ το σταυρόλεξο έχει μόνο λευκά τετράγωνα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι η χώρα βρίσκεται υπό κηδεμονία, ενώ παραδέχεται την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας. Πρόκειται για δεδομένα που, μετά το πρώτο σοκ, δεν αποκλείεται να προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο στην κοινωνία, αλλά ακόμα και στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Και είναι εμφανές ότι ακόμα και σήμερα η κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί τι έρχεται καθώς ακόμα δεν έχουν αποτυπωθεί στο σώμα της οικονομίας οι πολιτικές του ΔΝΤ. Προς το παρόν, πάντως, η κυβέρνηση απολαμβάνει ευρύτερης συναίνεσης και στήριξης από τα μεγάλα συγκροτήματα media και τους περισσότερους διαμορφωτές της κοινής γνώμης που υποστηρίζουν ότι η άφιξη στο ΔΝΤ θα δώσει την ευκαιρία ριζικού εκσυγχρονισμού της χώρας και θεραπείας από χρόνιες παθογένειες. Μένει να δούμε κατά πόσο η άποψη αυτή θα διαπεράσει και την κοινή γνώμη.
Από το site protagon.gr.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου