ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ OTTO REHAGEL!


Χθες έκατσα να δω τον αγώνα της εθνικής μας ομάδας κόντρα στην Αργεντινή. Σχεδόν σε όλο τον αγώνα υπήρχε η ελπίδα για το "χ" που ίσως μας έφερνε στην φάση των 16. Ο Ρεχάγκελ καταλαβαίνοντας την ποιοτική διαφορά των δύο ομάδων παρέταξε την εθνική με αμυντικό σύστημα και καλά έκανε. Σχεδόν σε όλο τον αγώνα ο Μέσι είχε πάνω του και από έναν παίχτη και δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Μετά το τέλος του αγώνα διαμαρτυρήθηκε μαζί με τον Μαραντόνα ότι τον "έπαιξαν βρώμικα". Εγώ αυτό που είδα είναι ότι όποτε ζητούσε ο Μέσι φάουλ, ακόμα και με καθυστέρηση ο διαιτητής του το έδινε. Εκτός αυτού οι διαμαρτυρίες για την διαιτησία δεν τους πολυπαίρνουν, καθώς πολλές είναι οι φάσεις που δεν δόθηκαν σκληρά φάουλ στην Ελλάδα, ενώ δεν μπορώ να ξεχάσω και το φάουλ πάνω στον Σαμαρά...
Η εξίσου μεγάλη είδηση για μένα είναι ότι φεύγει ο Ρεχάγκελ μετά από σχεδόν δέκα χρόνια. Πολλοί έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν και να πουν ευτυχώς που φεύγει... Δεν αντιλέγω, δίνω δίκιο σε όσους φωνάζανε κατά καιρούς για την επιμονή του σε ορισμένους παίχτες και τις λάθος επιλογές στην τακτική, αλλά θα πρέπει να κάνουμε μια σύγκριση με τα όσα έχει κάνει. Ας μην είμαστε αχάριστοι και ας σκεφτούμε ότι μας ανέβασε επίπεδο, πήγαμε μέσα σε 10 χρόνια σε όσες διοργανώσεις δεν είχαμε πάει τον προηγούμενο αιώνα, ενώ από πανηγυράκι (στο οποίο συμμετείχαν και οι γυναίκες παιχτών- παραγόντων κλπ) έκανε την εθνική Ελλάδας κανονική ομάδα που οι αντίπαλοι άρχισαν να την σέβονται.
Όπως και να το κάνουμε, ο "Ρεχακλής" άφησε έργο στον πάγκο της εθνικής. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε σοβαροί και όλα τα άλλα θα έρθουν ως φυσικό αποτέλεσμα της προσπάθειας που θα γίνει...