ΠΡΟΣΙΤΑ (;) ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ!


Λοιπόν, θα ήθελα να σας πω τις σκέψεις που μου έχουν γεννηθεί διαβάζοντας εδώ και καιρό τις παρουσιάσεις και αναλύσεις εστιατορίων σε ένθετα εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας. Κατ' αρχήν από την στιγμή που μια εφημερίδα θέλει να αποκαλείται και να είναι "μεγάλης κυκλοφορίας", αυτό σημαίνει ότι σαν σύνολο απευθύνεται σε όλα τα οικονομικά-κοινωνικά στρώμματα. Το συγκεριμένο ας το κρατήσουμε.
Αν πάρουμε την οποιαδήποτε -κατά κύριο λόγο κυριακάτικη- εφημερίδα και κοιτάξουμε την παρουσίαση κάποιου εστιατορίου, θα δούμε ότι αναφέρονται κατά κόρον ως απλά και συνηθισμένα, πιάτα που περιέχουν εξωτικά φρούτα με κρέας ή περίεργους συνδυασμούς υλικών, που μόνο συνηθισμένα δεν είναι στην ελληνική κουζίνα! Αυτό μπορούμε να το προσπεράσουμε αν υποθέσουμε ότι οι εκάστοτε κριτικοί γεύσης χρησιμοποιούν περίεργους συνδυασμούς στην καθημερινή τους κουζίνα και θεωρούν ότι όλος ο κόσμος κάνει το ίδιο.
Όμως δεν μπορώ να δεχτώ να μου χαρακτηρίζουν ως φιλικές τιμές τα 25-30 Ευρώ το άτομο! Αν δηλαδή θελήσει μια οικογένεια 4 ατόμων να φάει σε ένα τέτοιο "προσιτό" εστιατόριο θα πρέπει να δώσει 100-120 Ευρώ! Πόσες ελληνικές οικογένειες μπορούν να δώσουν συχνά τέτοια ποσά για ένα και μόνο γεύμα;
Αν σκεφτούμε ότι το βασικό ωρομίσθιο ενός εργάτη ή υπαλλήλου στην Ελλάδα είναι 3,40 Ευρώ, για να φάει κάποιος μόνος του σε ένα "προσιτό" εστιατόριο θα πρέπει να δουλέψει περίπου 9 ώρες, ενώ αν θέλει να ταΐσει και την οικογένειά του, θα πρέπει να δουλέψει περίπου 35 ώρες! Για να μην μακρυγορήσω κι άλλο, θα ήθελα απλά να ρωτήσω τους κριτικούς γεύσης: Πού ζείτε;