του Άρη Δαβαράκη
Τις πρώτες εβδομάδες της κυβερνήσεως του Γιώργου Παπανδρέου, ο Υπουργός «Προστασίας του Πολίτη», είχε κλέψει κυριολεκτικά την παράσταση. Κατάφερε να περάσουν οι μέρες του Πολυτεχνείου ήρεμα κι ωραία, πρόλαβε καταστάσεις, έδειξε αποφασιστικότητα και «τρόμαξε» ενδεχόμενες μαγκιές που θα μπορούσαν να προκαλέσουνε αναφλέξεις (σαν τις περσυνές) στίς 6 Δεκεμβρίου 2009, 1η επέτειο απο την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ολοι λέγαμε μπράβο και οι επιδόσεις του μας είχανε τόσο εντυπωσιάσει, ώστε μέχρι και για «διάδοχος του Γιώργου» κουβεντιαζότανε. Ξεχώρισε εν πάσει περιπτώσει και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που λέγανε πως άν υπάρχει κάποιος που δουλεύει στην κυβέρνηση, αυτός είναι ο Χρυσοχοϊδης.
Με την αλλαγή του χρόνου τα θέματα της οικονομίας γίνανε τόσο «καυτά» και επείγοντα ώστε όλα τα άλλα περάσανε σχεδόν στα αζήτητα. Μέχρι που ήρθε το ζήτημα των αγροτικών κινητοποιήσεων και άρχισε να κουβεντιάζεται ένα θέμα που αφορούσε και πάλι άμεσα «την προστασία του πολίτη». Δικαιούμαι εγω, αν έχω την δύναμη των τρακτέρ, να κόψω την Ελλάδα στα δυό και στα τρία προκαλώντας επιπλέον προβλήματα σε μια οικονομία που βρίσκεται σχεδόν «στην εντατική» και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της με μεταγγίσεις και χρυσοπληρωμένους δανεισμούς, ενω Ευρώπη και Αμερική την έχουνε στριμώξει στη γωνία και βαράνε αλύπητα;
Ναι. Ο Γιώργος Παπανδρέου τους είχε τάξει λεφτά προεκλογικά, ένα δίς αν δεν κάνω λάθος, κι ας του έλεγε ο Καραμανλής πως λεφτά δεν υπάρχουν. Οταν ανέλαβε ο Γιώργος, το είδε ξεκάθαρα: Δεν υπήρχανε χρήματα. Το επανέλαβε, στο Ελληνικώτερον, και ο Λοβέρδος: «Δεν υπάρχει σάλιο». Εχουνε φαγωθεί τα λεφτά, έχουν σπαταληθεί, τα 'χουνε κατασπαράξει τα τρωκτικά, γαλάζια και πράσινα, το γεγονός είναι πως δεν έχουμε μία και δανειζόμαστε με μεγάλες δυσκολίες. Περνάμε την χειρότερη φάση μας τώρα και πολλές δεκαετίες και το φώς στο τούννελ (που, για τους αισιόδοξους σαν τον υπογράφοντα, πάντα υπάρχει, αλλά προς το παρόν είναι ακόμα πολύ-πολύ μακριά, ούτε κάν αστεράκι δεν το λες), δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε, τουλάχιστον για τα επόμενα 3-4 χρόνια.
Οι Εισαγγελείς, αν τα έχω καταλάβει καλά, έχουνε δώσει το πράσινο φώς να επέμβει το κράτος και να διαλύσει τα μπλόκα. Όμως τα τρακτέρ δεν είναι Φλοράλ και οι αγρότες δεν είναι «κουκουλοφόροι αντιεξουσιαστές» 16 και 17 χρονών. Και ο υπουργός πραστασίας του Πολίτη, καλυμμένος είναι αλήθεια από κυβερνητικές οδηγίες και αποφάσεις, έχει εξαφανιστεί και δεν επεμβαίνει. Όχι μόνο δεν κατεβάζει τα ΜΑΤ στα μπλόκα (αφού δεν το θέλει ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε η αρμόδια υπουργός, πώς θα το έκανε εξ΄άλλου;), αλλά δεν πάει ούτε καν ο ίδιος μια βόλτα να τους μιλήσει ειλικρινά, να τους εξηγήσει, να χρησιμοποιήσει την αδιαμφισβήτητη δημοφιλία του και το κύρος του, για να τους συνεφέρει. Τίποτα. Πουθενά ο κύριος Μιχάλης. Ούτε καν μια φωτογραφία αγκαλιά με την Μπατζελή ή με έναν αγρότη, να δώσει κάπως το «παρών», ένα πολιτικό «ειρήνη υμιν» και προς τις δυό πλευρές.
Και έρχεται την Τετάρτη καπάκι η απόφαση κάποιων ακραίων αγροτοπατέρων να διακόψουνε την ομαλή πορεία των σιδηροδρόμων τοποθετώντας τρακτέρ κάθετα πάνω στις ράγες. Ίσα που πρόλαβε ο σταθμάρχης και ειδοποίησε το τραίνο να κόψει εγκαιρως ταχύτητα ώστε να προλάβει τη σύγκρουση. Χάρη στον σταθμάρχη δεν θρηνήσαμε θύματα, έτσι είπε ο ΣΚΑΪ στο δελτίο των 9. Ο πολίτης όμως που ταξίδευε σήμερα ανυποψίαστος με τον Εθνικό του σιδηρόδρομο, έμεινε εντελώς ακάλυπτος απο το «Υπουργείο Προστασίας του». Ούτε μια δήλωση απο τον κ. Χρυσοχοϊδη, ούτε μια παρουσία του «εκεί», στο σημείο όπου παρ΄όλιγο να γινότανε το μακελειό.Το φαντάζεστε; Μπορεί να συλλάβει ο νούς σας τι θα σήμαινε αυτη τη στιγμή η σύγκρουση ενός επιβατηγού τραίνου πάνω σ΄ένα δολοφονικό τρακτέρ παρατημένο κάθετα στΙς ράγες;
Ποιος είναι αυτός ο αγρότης, ή οι αγρότες, ή ο συνεταιρισμός που ανέλαβε την ευθύνη για την καθαρά τρομοκρατική αυτή πράξη; Και πού είναι οι δηλώσεις που θα άρμοζαν στην περίσταση: «Θα τους πατάξουμε», «δεν θα τους επιτρέψουμε να καταλύσουνε το νόμο και το κράτος», «δεν είναι ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα, η τιμωρία των υπευθύνων θα είναι παραδειγματική» και τα λοιπά και τα λοιπά;
Το κάθε παιδάκι που φοράει μια κουκούλα και σπάει βιτρίνες ή αυτοκίνητα είναι εχθρός μας και τον τσακίζουμε. Και ο μαλάκας που άφησε το τρακτέρ του πάνω στις γραμμές του τραίνου με κίνδυνο να σκοτώσει ποιος ξέρει πόσους; Αυτός τι είναι;
Θα μας πεί ο Υπουργός προστασίας του Πολίτη ποιος θα με προστατέψει εμένα, τον Πολίτη, που θέλω να πάρω αύριο το τραίνο να πάω στον Πλαταμώνα που έχω δουλειά στον Νέο Αγιο Παντελεήμονα; Ποιος μου λέει πως μετά την πρωϊνή του φραπεδιά κάποιος περήφανος αγρότης δεν θα πάει να παρκάρει το παλιό του τρακτέρ σε κάποιο σημείο της διαδρομής μου;
Το παραπάνω κείμενο είναι από το site protagon.gr.
Στο κείμενο αναφέρεται στις συλλήψεις που έγιναν στο Φλοράλ. Περισσότερα δείτε εδώ κι έδω.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου