Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό, αλλά όποτε ψάχνω να ακούσω κάποιο τραγούδι στο youtube, άσχετα με το είδος και τον τραγουδιστή, πάντα εμφανίζεται ως σχετικό βίντεο ένα τραγούδι τελείως άσχετο, το ίδιο βέβαια κάθε φορά! Πατήστε στην εικόνα πιο πάνω για να δείτε! Δοκιμάστε να δείτε ένα τραγούδι λαϊκό ή κλαρίνα και τσουπ πάλι εκεί θα βρίσκεται η επιλογή!
Εντάξει, το εμπεδώσαμε ότι το youtube παίρνει χρήματα από δισκογραφικές, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να περιορίσει την εμφάνιση σε παρεμφερή τραγούδια! Έλεος πια με το marketing και τους βλακώδεις κανόνες του! Λες και εγώ, ακούγοντας συνέχεια από ραδιόφωνα, τηλεοπτικά κανάλια και μέσω διαδικτύου το εν λόγω τραγούδι, αλλά και το οποιοδήποτε τραγούδι θα το κάνουν να μου αρέσει και θα πάω να αγοράσω το cd!
Κάπως έτσι το σύστημα των δισκογραφικών έχει ξεφτιλίσει την έννοια της δημιουργίας και πλέον ακούμε παντού τραγούδια- σκουπίδια που μετά από λίγο καιρό ξεχνιούνται και δημιουργίες που αξίζουν μένουν στην αφάνεια! Όπως λέγεται κιόλας σαν ανέκδοτο, στην κατηγορία του έντεχνου κατατάσσονται όσοι πουλάνε λιγότερους από χίλιους δίσκους! Ας αναλογιστούμε και στην ελληνική και στην ξένη δισκογραφία τα ονόματα και τις δημιουργίες που έφερναν μαζικά τον κόσμο στα δισκοπωλεία πριν από 20 χρόνια π.χ. και ας τα συγκρίνουμε με το σήμερα...
Τελειώνοντας, δεν ήθελα πρωινιάτικα να γκρινιάζω, αλλά να εκφράσω μέσω μιας τυχαίας αφορμής την αγανάκτησή μου για τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ των δισκογραφικών, που οι περισσότεροι δέχονται άκριτα ως άκουσμα και ως τρόπο διασκέδασης!
Εντάξει, το εμπεδώσαμε ότι το youtube παίρνει χρήματα από δισκογραφικές, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να περιορίσει την εμφάνιση σε παρεμφερή τραγούδια! Έλεος πια με το marketing και τους βλακώδεις κανόνες του! Λες και εγώ, ακούγοντας συνέχεια από ραδιόφωνα, τηλεοπτικά κανάλια και μέσω διαδικτύου το εν λόγω τραγούδι, αλλά και το οποιοδήποτε τραγούδι θα το κάνουν να μου αρέσει και θα πάω να αγοράσω το cd!
Κάπως έτσι το σύστημα των δισκογραφικών έχει ξεφτιλίσει την έννοια της δημιουργίας και πλέον ακούμε παντού τραγούδια- σκουπίδια που μετά από λίγο καιρό ξεχνιούνται και δημιουργίες που αξίζουν μένουν στην αφάνεια! Όπως λέγεται κιόλας σαν ανέκδοτο, στην κατηγορία του έντεχνου κατατάσσονται όσοι πουλάνε λιγότερους από χίλιους δίσκους! Ας αναλογιστούμε και στην ελληνική και στην ξένη δισκογραφία τα ονόματα και τις δημιουργίες που έφερναν μαζικά τον κόσμο στα δισκοπωλεία πριν από 20 χρόνια π.χ. και ας τα συγκρίνουμε με το σήμερα...
Τελειώνοντας, δεν ήθελα πρωινιάτικα να γκρινιάζω, αλλά να εκφράσω μέσω μιας τυχαίας αφορμής την αγανάκτησή μου για τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ των δισκογραφικών, που οι περισσότεροι δέχονται άκριτα ως άκουσμα και ως τρόπο διασκέδασης!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου