Πρόκληση πολιτικής επιβίωσης αποτελεί η επιλογή της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει στις πιο σκληρές ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό και το εργασιακό κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Πολλά στελέχη αλλά και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι ο κοινωνικός αιφνιδιασμός που προκαλούν τα δύο σχέδια νόμου για το ασφαλιστικό σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι ρυθμίσεις για το εργασιακό και το τριετές πάγωμα των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα αποτελούν συνταγή πολιτικής αυτοκτονίας.
Το εκρηκτικό κοκτέιλ με άλλοθι το μνημόνιο που υπέγραψε η χώρα με την τρόικα ξεφεύγει πολύ τόσο από τις πολιτικές δεσμεύσεις όσο και από την πολιτική ρητορική του ΠΑΣΟΚ, εκτιμά αξιοσέβαστος αριθμός μελών της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας και επισημαίνει ότι πρόκειται για την κορύφωση ενός πολιτικού δράματος, που απειλεί σοβαρά να αφήσει το κόμμα ως κενό πολιτικό κέλυφος, χωρίς κοινωνική αναφορά και βάση υποστήριξης.
Το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να προκαλέσει βαθύτερο ρήγμα με την κοινωνία απ’ αυτό που προκάλεσε η απόπειρα Γιαννίτση για την επίλυση του ασφαλιστικού, αφού τόσο ο αρμόδιος υπουργός που χειρίστηκε το θέμα όσο και ο τρόπος διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου έχουν μέχρι τώρα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, ερωτήματα και… τεκτονικό σεισμό στην κοινωνική του βάση.
Τις τελευταίες μέρες και μετά τη μεγάλη απεργία της Τρίτης, και το τσουνάμι του κοινωνικού θυμού που διογκώνεται και παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας μοιάζει να απασχολεί σοβαρά την κυβέρνηση, η οποία βλέπει να έρχεται αντιμέτωπη με έναν ταραγμένο Σεπτέμβρη και ένα οδυνηρό στραπάτσο στις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές.Τρέχουν και δεν φτάνουν…
Ο πρωθυπουργός άρχισε πάλι τις γνωστές παρεμβάσεις του τόσο στη Βουλή όσο και στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος με προφανή στόχο να «μαζέψει» τους ανεξέλεγκτους βουλευτές και να επαναλάβει το στερεότυπο «ΠΑΣΟΚ ή χάος», μπας κι αλλάξει το κλίμα έστω και κατ’ ελάχιστον.
Παρά τις διαβεβαιώσεις που λαμβάνει απ’ όλους ότι τελικά τα πιο πολλά «πρόβατα» θα μπουν στο μαντρί και θα ψηφίσουν τα δύο ασφαλιστικά νομοσχέδια, η αγωνία στο Μέγαρο Μαξίμου για το πού πάει το πράγμα είναι έκδηλη. Οι διαπιστώσεις που κάνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού ότι η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, δείχνει και τα πολύ τρωτά σημεία, τα οποία στην παρούσα φάση συμβάλλουν σ’ αυτήν την εικόνα απόλυτης… ξεφτίλας της κυβέρνησης:
◆ Δεν υπάρχει σοβαρός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και των συνδικαλιστών του. Μετά και την περιφρονητική και πολωτική στάση Ξυνίδη στην πρόσφατη συνάντησή του με την ΠΑΣΚΕ στην Ιπποκράτους, το κόμμα δεν έχει κανέναν διάλογο με τη συνδικαλιστική ηγεσία που προέρχεται από τα σπλάχνα του. Το Πολιτικό Συμβούλιο είναι «παιδική χαρά» που λειτουργεί όταν επιθυμεί ο πρωθυπουργός. Το όργανο εμφανίζει σοβαρή αδυναμία παραγωγής έργου, αλλά και ανάλυσης των προβλημάτων, σε αντίθεση με άλλες εποχές, όταν είχε σύνθεση με πρωτοκλασάτα στελέχη, που άντεχαν να εναντιωθούν στον πρωθυπουργό. Το κόμμα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, ενώ μόλις προχτές το γραφείο Τύπου άρχισε να ανακοινώνει συνεδριάσεις οργάνων και τομέων προκειμένου να πειστούν οι δημοσιογράφοι ότι υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται με το κόμμα και δεν έχουν πέσει με τα μούτρα στην κυβερνητική μαρμίτα…
◆ Οι τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις είναι ανύπαρκτες και δεν έχουν καμία επαφή με τις δυνάμεις της εργασίας ώστε να επιχειρήσουν να λειάνουν εντάσεις και διαφορές.
◆ Οι ρυθμίσεις του υπουργείου Εργασίας είναι πολύ σκληρές, πολύ αιφνιδιαστικές και μοιάζουν σε πολλές περιπτώσεις εκδικητικές απέναντι στα σχέδια ζωής μιας ολόκληρης γενιάς που καλείται να πληρώσει πολύ σκληρά λάθη, παραλείψεις, υπεκφυγές και στρουθοκαμηλισμούς των τελευταίων δεκαετιών.
◆ Οι όποιες θυσίες καλούνται να κάνουν οι πολίτες είναι μονομερείς, αφού δεν διαπιστώνουν κινήσεις του υπουργείου και όλου του κράτους να μαζέψουν την εισφοροδιαφυγή και να κινηθούν εναντίον όσων χρωστούν δισεκατομμύρια στο ΙΚΑ και στα άλλα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να πειστούν να συνεισφέρουν στις δραματικές περικοπές αποδοχών, αλλά και στον επιπλέον χρόνο παραμονής στην εργασία που τους ζητείται αντιστοίχως.
◆ Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχει απολέσει από καιρό οποιαδήποτε αριστερή ή κοινωνική αναφορά και αποκολλάται βίαια από την έστω και ρητορική αριστερόστροφη εικόνα του, χωρίς να έχει μελετήσει σε βάθος αν υπάρχουν κοινωνικές ομάδες εκεί όπου επιθυμεί να κινηθεί πολιτικά και ιδεολογικά. Οι συνθήκες κρίσης κατά πολλούς δεν αποτελούν άλλοθι, αντίθετα δοκιμάζουν τις αντοχές και την ειλικρίνεια των προθέσεων και των ιδεολογικών αναφορών ενός πολιτικού χώρου.
◆ Ο Αντώνης Σαμαράς εγκαινιάζοντας έναν δεξιόστροφο λαϊκισμό επιχειρεί να χτυπήσει το ΠΑΣΟΚ στο μαλακό του υπογάστριο, στα φτωχά κοινωνικά στρώματα που αναζητούν ελπίδα και προσδοκούν να βγούμε γρήγορα από την κρίση, μπας και αναπνεύσουν. Η στρατηγική εξόδου και απεμπλοκής από την κρίση που εισηγήθηκε στο πρόσφατο συνέδριο μπορεί τώρα να φαντάζει «όνειρο μακρινό», αλλά όσο θα βαθαίνει η αποστροφή μεγάλων κοινωνικών ομάδων από το ΠΑΣΟΚ τόσο θα δυναμώνει η απήχησή της…
Το Παραπάνω είναι το μεγαλύτερο μέρος ενός άρθρου από την εφημερίδα "Το Ποντίκι". Η συνέχεια εδώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου