ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ...

Για άλλη μια φορά βλέπουμε την αριστερά να έχει μπει σε ένα συνεχόμενο "εμφύλιο". Από τα Χριστούγεννα και μετά βλέπουμε διάφορες ανακοινώσεις και δημοσιεύματα από το το ΚΚΕ ενάντια στο ΝΑΡ και τούμπαλιν. Προφανώς και το να υπάρχει μία εποικοδομητική κριτική αντιπαράθεση ανάμεσα στα κομμάτια της αριστεράς, με στόχο να διορθωθούν κάποια λάθη που γίνονται απ' όλες τις πλευρές και να μπορέσει η αριστερά να αλλάξει τους συσχετισμούς μέσα στην κοινωνία είναι πέρα πέρα για πέρα θεμιτή. Όμως το να κόβεις και να ράβεις άρθρα και φράσεις, προκειμένου να μπορέσεις να αιτιολογήσεις την επίθεσή σου είναι κάτι μη θεμιτό, που στο τέλος θα ζημιώσει τον ίδιο το χώρο της αριστεράς στο σύνολό του! Όμως, ας περάσουμε στο κυρίως θέμα, όπου για χάρην συντομίας αναδημοσιεύω ένα σχετικό άρθρο από το blog "βαθύ κόκκινο":

Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε το ΝΑΡ και τον Γ. Δελαστίκ στην επίθεση που δέχεται σήμερα από τον «Ριζοσπάστη». Όμως δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει η ρήση που λένε οι Χριστιανοί ότι «αν απομονώσεις κομμάτια από το ευαγγέλιο μπορείς να βγάλεις τον Χριστό, Αντίχριστο».

Ο αρθρογράφος λοιπόν του «Ριζοσπάστη» απομονώνοντας κομμάτια από το Κυριακάτικο πόνημα του Δελαστίκ στο «Πριν» ασκεί την κριτική του και καταλήγει στα συμπεράσματα που θέλει. Και ποιο είναι αυτό; Ότι μέσα από τα γραφόμενα του Δελαστίκ υπάρχει "«Αντικαπιταλιστικό» λιβάνισμα στη ΓΣΕΕ" όπως τιτλοφορεί το κείμενο του.

Μόνο που δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Και επειδή έχουμε την αίσθηση ότι οι αναγνώστες μας έχουν την αντίληψη να καταλάβουν αν υπάρχει παραποίηση των γραφομένων του Δελαστίκ και λαθροθηρία ή όχι εκ μέρους του «Ριζοσπάστη» παραθέτουμε και τα δυο κείμενα και τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους.
«Ριζοσπάστης» 20/1/2011

Αποκαλυπτικό για την ...αντικαπιταλιστική στρατηγική του ΝΑΡ είναι το άρθρο του Γ. Δελαστίκ, στο ΠΡΙΝ της περασμένης Κυριακής. Ο διευθυντής του ΠΡΙΝ τιτλοφορεί το πόνημά του «Κυβέρνηση Γιώργου ...Τσολάκογλου». Αναπαράγει και με αυτόν τον τρόπο όλη την προπαγάνδα που θέλει τη χώρα σε κατοχή και την κυβέρνηση υποχείριο των ξένων πολιτικοοικονομικών οργάνων του ιμπεριαλισμού, και όχι, βέβαια, συμμέτοχο και συνένοχο στο ξεπάστρεμα του λαού. Αρα, να μαζευτούμε όλοι μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, «πατριώτες» αστοί και πάει λέγοντας, για να διώξουμε τους σύγχρονους Τσολάκογλου από τη χώρα μας και να φέρουμε στη θέση τους κάποιους λιγότερο υποτελείς! Εκεί οδηγεί η ερμηνεία του ΝΑΡ περί κατοχής και υποτέλειας της χώρας, με μια κυβέρνηση υποχείριο του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Σε άλλο σημείο, γράφει ο διευθυντής του ΠΡΙΝ: «Το ζήτημα για μας και ολόκληρο τον ελληνικό λαό είναι ότι ολόκληρη η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου στελεχώνεται από υπουργούς παρόμοιας φύσης με εκείνη του Μ. Χρυσοχοΐδη, πράγμα που κάνει εξαιρετικά πιεστική την ανάγκη της άμεσης απομάκρυνσής της από την εξουσία. Οσο γρηγορότερα τους διώξουμε, τόσο μικρότερη ζημιά θα προλάβουν να κάνουν σε όλους τους τομείς». Οι «κακοί» και υποτελείς υπουργοί φταίνε για την αντιλαϊκή κυβέρνηση και όχι η φιλομονοπωλιακή στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, την οποία σύσσωμη η κυβέρνηση και το κόμμα υπηρετούν. Αρα, λέει το ΝΑΡ, να φύγει η σημερινή κυβέρνηση κι ας κατσικωθεί στο σβέρκο του λαού ένας άλλος διαχειριστής της αστικής εξουσίας, αφού ο στόχος πάλης περιορίζεται στο να αλλάξει μια κυβέρνηση και όχι βέβαια να αλλάξει τάξη στην εξουσία.

Συμπληρωματικά στα παραπάνω, γράφει ο Δελαστίκ: «Το παρήγορο είναι ότι η βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου υποχρεώνει ολοένα και περισσότερους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ να αποστασιοποιούνται από αυτήν. Εστω και σε φραστικό επίπεδο, αυτό υποχρεώθηκε να κάνει ακόμη και η ηγεσία της... ΠΑΣΚΕ (...) με επικεφαλής τον... πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο και δεκάδες μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ, προέδρους των μεγαλύτερων εργατικών κέντρων της χώρας και των μεγαλύτερων κλαδικών συνδικάτων, ιδίως των ΔΕΚΟ (...) Με δεδομένες τις προθέσεις των καθεστωτικών στελεχών της ΠΑΣΚΕ, στη διακήρυξή τους λένε πράγματα που οπωσδήποτε κάνουν ζημιά στην κυβέρνηση Παπανδρέου και συρρικνώνουν δραστικά την εργατική της βάση (...) Αν λέει τέτοια πράγματα ακόμη και η ΠΑΣΚΕ, λίγα είναι τα ψωμιά της κυβέρνησης Παπανδρέου».

Μετά από ένα τέτοιο λιβάνισμα στη συνδικαλιστική πλειοψηφία, η οποία έχει τη δική της καθοριστική συμβολή σε κάθε αντιδραστικό μέτρο που στήνει το λαό στον τοίχο, κάθε άλλο σχόλιο για την αντικαπιταλιστική στρατηγική του ΝΑΡ καθίσταται περιττό.
Π.


«Πριν» 16/1/2011

Εφριξε όλη η Ελλάδα διαβάζοντας το τηλεγράφημα - αναφορά του τέως πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντανιέλ Σπέκχαρντ για συνάντηση που είχε στις 22 Ιανουαρίου του 2010 με τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, το οποίο αποκαλύφθηκε από τα έγγραφα που δημοσιοποίησε στο διαδίκτυο η WikiLeaks.

Η απίστευτη δουλοφροσύνη με την οποία δίνει αναφορά στον αμερικανό πρέσβη ο έλληνας υπουργός επιβεβαιώνει με τον πιο εφιαλτικό τρόπο αυτά που πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων για τη φύση της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Ένα αποπνικτικό κλίμα εθελόδουλης αμερικανοκρατίας αναδύεται, τόσο αηδιαστικό που η χώρα μας δεν το έχει ξαναζήσει από τη δεκαετία του 1950. Ο Σπέκχαρντ ανακοινώνει στον Μ. Χρυσοχοΐδη ότι έχει ήδη κάνει απευθείας ο ίδιος πρόταση στον αρχηγό της ΕΛΑΣ για τη συγκρότηση ...κοινής αντιτρομοκρατικής ομάδας υπουργείου και αμερικανικής πρεσβείας! Ο Μ. Χρυσοχόίδης, αντί να θιγεί έστω και τυπικά επειδή ένας ξένος πρεσβευτής συναντά τους υφισταμένους του και τους υπαγορεύει γραμμή κατά το τηλεγράφημα, «εξέφρασε πλήρη υποστήριξη στην πρόταση του πρεσβευτή»! Διαβεβαίωσε ότι «θα καλέσει στο εγγύς μέλλον την πρεσβεία για να αρχίσει η υλοποίηση της ιδέας», αλλά δεν σταμάτησε εκεί. «Δήλωσε με ρωμαλέο τρόπο ότι ήθελε εξαιρετική συνεργασία με τις ΗΠΑ και ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν ήθελε να έχει οποιαδήποτε μυστικά από την αμερικανική πλευρά», όπως αναφέρει το τηλεγράφημα του Σπέκχαρντ!

Με μια πρωτοφανή κίνηση, η οποία πιθανότατα του στοίχισε και τη θέση του υπουργού Ασφαλείας, ο Μ. Χρυσοχοΐδης δηλώνει στον αμερικανό πρέσβη ότι «η ΕΥΠ είναι ένα τίποτα», ότι «στην πραγματικότητα είναι επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια {!)» και ότι προτίθεται «να την κατεδαφίσει και να την ξαναχτίσει» μέσω νομοσχεδίου που ετοίμαζε.
Αγνοούμε αν πρόλαβε να φτιάξει το νόμο που υποσχέθηκε στον αμερικανό πρεσβευτή πριν φύγει άρον άρον από το υπουργείο...

Το ζήτημα δεν είναι η αμερικανοδουλεία του Μ. Χρυσοχοϊδη, του οποίου οι πρωθυπουργικές βλέψεις δέχτηκαν μοιραίο πλήγμα από τη διαρροή όσων είπε στον Σπέκχαρντ. Αυτό μας είναι αδιάφορο. Αφορά κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Το ζήτημα για μας και ολόκληρο τον ελληνικό λαό είναι ότι ολόκληρη η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου στελεχώνεται από υπουργούς παρόμοιας φύσης με εκείνη του Μ. Χρυσοχοΐδη, πράγμα που κάνει εξαιρετικά πιεστική την ανάγκη της άμεσης απομάκρυνσης της από την εξουσία. Όσο γρηγορότερα τους διώξουμε, τόσο μικρότερη ζημιά θα προλάβουν να κάνουν σε όλους τους τομείς.

Το παρήγορο είναι ότι η βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου υποχρεώνει ολοένα και περισσότερους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ να αποστασιοποιούνται από αυτήν. Έστω και σε φραστικό επίπεδο, αυτό υποχρεώθηκε να κάνει ακόμη και η ηγεσία της... ΠΑΣΚΕ! Και δεν μιλάμε για κάποια αριστερή φράξια, αλλά για τη δεξιά, καθεστωτική κυρίαρχη τάση της συνδικαλιστικής παράταξης του κυβερνώντος κόμματος με επικεφαλής τον... πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο και δεκάδες μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ, προέδρους των μεγαλύτερων εργατικών κέντρων της χώρας και των μεγαλύτερων κλαδικών συνδικάτων, ιδίως των ΔΕΚΟ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κορυφαίοι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ προσπαθούν με τη διακήρυξη που έβγαλαν να συγκρατήσουν την οργισμένη κατά της κυβέρνησης βάση της ΠΑΣΚΕ. Επιδιώκουν επίσης να εναρμονιστούν φραστικά με τις διαθέσεις των εργαζόμενων ώστε να μπορούν κάπως να κυκλοφορούν στους δρόμους χωρίς να τους δέρνουν, ενώ ο Γ. Παναγόπουλος με την κίνηση αυτή προχωρεί σε επίδειξη ισχύος απέναντι στο Μαξίμου που είχε θέσει σε κίνηση «πληροφορίες» περί καθαίρεσης του από τη θέση του προέδρου της ΓΣΕΕ, επειδή ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του τον θεωρούν πλέον «καμένο χαρτί» και θέλουν να τον πετάξουν σαν «στυμμένη λεμονόκουπα».

Με δεδομένες τις προθέσεις των καθεστωτικών στελεχών της ΠΑΣΚΕ, στη διακήρυξη τους λένε πράγματα που οπωσδήποτε κάνουν ζημιά στην κυβέρνηση Παπανδρέου και συρρικνώνουν δραστικά την εργατική της βάση. «Η κατ' εφαρμογήν του Μνημονίου ασκούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές, τις ιδέες και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ» καταγγέλλουν. «Οι έχοντες και κατέχοντες εξακολουθούν να πίνουν στην υγεία των κορόιδων» προσθέτουν, χαρακτηρίζοντας «ηθικά αντισοσιαλιστική πολιτική να επιχειρείται η διάσπαση των εργαζομένων σπέρνοντας το ζιζάνιο του "κοινωνικού αυτοματισμού" - δηλαδή να στρέφεται ο ένας εναντίον του άλλου», όπως κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Γελοιοποιούν επίσης τις υποκριτικές δηλώσεις υπουργών ότι δήθεν «κάνουν αγώνα για να βελτιώσουν τους όρους του Μνημονίου».
«Είναι αδιανόητο κάθε επικαιροποίηση του Μνημονίου (...) να φέρει πιο επαχθή, πιο αντικοινωνικά και πιο άδικα μέτρα. Αλήθεια, τι είδους διαπραγμάτευση είναι αυτή που φέρνει τη χώρα και τους Έλληνες σε δυσχερέστερη θέση;» αναφέρει σαρκαστικά η διακήρυξη της ΠΑΣΚΕ, καταγγέλλοντας εμμέσως ότι «οι διαπραγματευόμενοι σε κάποια ζητήματα υπερακόντισαν και τις απαιτήσεις της τρόικας» επειδή πιστεύουν ότι αυτή είναι η σωστή πολιτική. Αν λέει τέτοια πράγματα ακόμη και η ΠΑΣΚΕ, λίγα είναι τα ψωμιά της κυβέρνησης Παπανδρέου.