1. Το διήμερο 19-20/10 ζήσαμε μια ακόμη συγκλονιστική στιγμή του λαϊκού ξεσηκωμού. Μετά τις τεράστιες συγκεντρώσεις στις 19/10 είχαμε πολύ μαζική συμμετοχή και στην κινητοποίηση στο Σύνταγμα στις 20/10. Συνολικά όλο το διήμερο είχαμε τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις εργαζομένων στην πρόσφατη ιστορία. Αυτό δείχνει το βάθος της κοινωνικής αναταραχής και του ρήγματος στις σχέσεις εκπροσώπησης. Ταυτόχρονα το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έπεσε αλλά κατάφερε έστω και τραυματισμένα να περάσει το νομοσχέδιο δείχνει ότι μέσα στη συνθήκη του σύγχρονου βοναπαρτισμού και της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, η απλή επίδειξη δύναμης της κοινωνίας και της αντίθεσής της δεν αρκεί. Χρειάζονται τομές στην πολιτική συγκρότηση του λαού σε κάθε επίπεδο, από το πρόγραμμα έως τη λαϊκής αυτοοργάνωση και τις μορφές πάλης και εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη της Αριστεράς.
2. Στη χτεσινή διαδήλωση είχαμε νεκρό. Ο Δημήτρης Κοτσαρίδης, αγωνιστής του ΠΑΜΕ, είναι νεκρός του κινήματος, είναι δολοφονημένος σε τελική ανάλυση από την κυβέρνηση, όποια και εάν ήταν η ακολουθία των γεγονότων που οδήγησαν στο θάνατό του. Ο πρωτοφανής κυβερνητικός αυταρχισμός, η περιφρόνηση κάθε δημοκρατικής διαδικασίας, ο βομβαρδισμός με χημικά, οι αλλεπάλληλες αστυνομικές επιθέσεις, αλλά και η αξιοποίηση της δράσης των τυχοδιωκτικών ομάδων που δρουν ανοιχτά προβοκατόρικα, συντέλεσαν στο θάνατό του. Ο θάνατος αυτός πολιτικά χρεώνεται στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που είναι η κυβέρνηση υποτέλειας, κοινωνικής λεηλασίας και πλέον και δολοφονιών.
3. Οι επιθέσεις των τυχοδιωκτικών προβοκατόρικων ομάδων ενάντια στα μπλοκ του ΚΚΕ ήταν δολοφονικές, δεν έχουν καμία σχέση με την αντιπαράθεση στους κόλπους του λαού, αλλά αποτελούσαν ευθεία επίθεση στην Αριστερά και το λαϊκό κίνημα. Όποιοι πετάνε πέτρες, κροτίδες και βόμβες μολότωφ σε διαδηλωτές είναι εχθροί του λαού και ο λαός έχει το δικαίωμα να αμυνθεί με κάθε τρόπο απέναντί τους. Ήταν ομάδες που αντικειμενικά έπαιξαν προβοκατόρικο ρόλο, στήριξαν τα σχέδια της αστυνομίας, υπήρξαν χτες οι καλύτεροι σύμμαχοι του ΠΑΣΟΚ και της Τρόικας, έδωσαν άλλοθι στην κυβέρνηση για την καταστολή και τα δακρυγόνα. Είναι οι ίδιες ομάδες που την Τετάρτη επιτέθηκαν στα μπλοκ των εκπαιδευτικών και έστειλαν δύο συντρόφους της Αριστερής Ανασύνθεσης στο νοσοκομείο. Η προσπάθεια που γίνεται από κύκλους του αντιεξουσιαστικού χώρου να καλυφθούν ή να δικαιολογηθούν πολιτικά αυτές οι πρακτικές είναι πολιτικά ολέθρια και φανερώνει πόσο επικίνδυνη και τυχοδιωκτική είναι η γραμμή του χώρου αυτού. Γι' αυτό το λόγο η απομόνωση αυτών των λογικών και πρακτικών καθώς και η προσπάθεια να αποσπαστούν από την επιρροή του κομμάτια νεολαίας που στρέφουν προς τα εκεί την εξεγερσιακή τους διάθεση είναι πρώτη προτεραιότητα.
4. Η στάση του ΚΚΕ να επιλέξει να ελέγξει οργανωτικά το χώρο μπροστά από τη Βουλή αποτυπώνει την λανθασμένη, σεχταριστική και ιδιοκτησιακή λογική του απέναντι στο κίνημα. Είναι στάση και πρακτική που δεν βοηθά την αναγκαία σήμερα αγωνιστική ταξική ενότητα. Πρέπει να της ασκηθεί πολιτική κριτική εντός του κινήματος. Αυτό, όμως, σε κανένα βαθμό δεν νομιμοποιεί τις δολοφονικές προβοκατόρικες παρακρατικές επιθέσεις των τυχοδιωκτικών ομάδων. Το ΚΚΕ έχει κάθε λόγο να αμυνθεί στο βαθμό που δεχόταν επίθεση. Γι' αυτό το λόγο και αυτή τη στιγμή το βασικό μέτωπο είναι απέναντι στην κυβέρνηση της υποτέλειας, της κοινωνικής λεηλασίας και των δολοφονιών απέναντι στις τυχοδιωκτικές προβοκατόρικες ομάδες.
5. Το θέμα της περιφρούρησης των αγωνιστικών λαϊκών κινητοποιήσεων αποκτά ξεχωριστή πολιτική βαρύτητα. Σε αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αποκτήσει κοινή στάση, αποφασιστική και οργανωτικά κατοχυρωμένη. Η περιφρούρηση δεν είναι τεχνικό θέμα αλλά πολιτικό: αφορά το δικαίωμα του λαού και του λαϊκού κινήματος να κινητοποιούνται, διαδηλώνουν και συγκρούονται, όποτε και όπως θέλουν οι ίδιοι και όχι όποτε αποφασίζουν κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί.
7. Σε κάθε περίπτωση οι ευθύνες της Αριστεράς είναι τεράστιες. Ή σήμερα θα σηκώσει το γάντι και θα πάρει την πρωτοβουλία για να οργανώσει το λαό σε δύναμη ανατροπής, μέσα από την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την αναβαθμισμένη λαϊκή αυτοοργάνωση, την κλιμάκωση του ξεσηκωμού και την προβολή του αναγκαίου σήμερα αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης (παύση πληρωμών- διαγραφή χρέους, ρήξη με ευρώ και ΕΕ, εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων, γενναία αναδιανομή εισοδήματος) ή θα μετράμε ήττες και χαμένες ευκαιρίες. Η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ξεκινά την επόμενη εβδομάδα θα πρέπει να αποφασίσει όλες τις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση και να ανοίξει το δρόμο για το Αριστερό Μέτωπο σε αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική κατεύθυνση που είναι σήμερα αναγκαίο.
Αθήνα 21/10/2011
Το Πανελλαδικό Γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου