Φέτος συμπληρώθηκαν 36 χρόνια από την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ανήμερα της επετείου, όπως και κάθε χρονιά ακολούθησε η συνηθισμένη πορεία από την Ομόνοια προς την Βουλή και από κει προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση φέτος είναι ότι ο κόσμος ήταν ο περισσότερος των τελευταίων 7-8 ετών. Ακόμα και το μεγαλύτερο φοιτητικό συλλαλητήριο με τα γεγονότα των τελευταίων ετών δεν είχε τόσο κόσμο. Η πορεία ήταν ιδιαίτερα πυκνή και όταν το μπροστινό κομμάτι με την σημαία είχε περάσει την βουλή, τα τελευταία μπλοκ δεν είχαν ακόμα ξεκινήσει από την Ομόνοια. Δεν θέλω να μιλήσω και να κάνω άτοπες εκτιμήσεις για τον κόσμο (όπως υποκριτικά κάνουν τα ΜΜΕ), αλλά θέλω να σταθώ σε ορισμένα σημεία.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τότε, είχαν ένα μήνυμα σαφώς πολιτικό, αλλά σε καμιά περίπτωση κομματικό. Οι άνθρωποι που ήταν τότε μέσα, έχουν πει σε συνεντεύξεις τους ότι υπήρχαν άτομα από διαφορετικούς κομματικούς χώρους [βλ. ΚΝΕ, Ρήγας Φεραίος (ΚΚΕ εσ.) κλπ], αλλά και άνθρωποι που δεν ήταν κομματικοποιημένοι. Οπότε δεν είναι δυνατόν σήμερα η πορεία του Πολυτεχνείου να είναι χωρισμένη σε κομματικά μπλοκ. Κανονικά θα έπρεπε τα μπλοκ να προέρχονται από το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων, σωματείων εργαζομένων και άλλων οργανώσεων και όχι να βλέπεις τους εργαζομένους από τον ίδιο χώρο ανάλογα με τις κομματικές τους πεποιθήσεις να βρίσκονται στα μπλοκ του ΠΑ.ΜΕ ή του Συνασπισμού κλπ.
Όταν η πορεία τέλειωσε μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία, ένα ένα μπλοκ άρχισε να διαλύεται και όλοι να κατευθύνονται προς το Μετρό των Αμπελοκήπων. Όταν η νεολαία του ΠαΣοΚ έφτασε στο τέλος, διάφορα άτομα (ανάμεσά τους και αρκετά μεγάλοι άνθρωποι σε ηλικία) άρχισαν να τους πετούν κέρματα να τους λένε πουλημένους και κάποιοι τους λέγανε "παιδιά θα τα πούμε το βράδυ στο κλαμπ". Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι κανείς από αυτούς δεν αντέδρασε και δεν προσπάθησε να τους πει το οτιδήποτε. Ίσως να ακούγονται άσχημα όλα αυτά, αλλά δυστυχώς μέσα στα πανεπιστήμια η νεολαία του ΠαΣοΚ και μαζί της η νεολαία της Ν.Δ. (η οποία δεν συμμετέχει στην πορεία του Πολυτεχνείου) ο κύριος ρόλος που έχουν έιναι να προστατεύουν το κόμμα τους, αποτελώντας φερέφωνά τους και να διοργανώνουν πάρτυ, εκδηλώσεις σε μπουζούκια και εκδρομές. Τελειώνοντας με το θέμα της νεολαίας του ΠαΣοΚ, θεώρησα ιδιαίτερα προκλητικό ότι πολλοί κρατούσαν καδρόνια ενός μέτρου με σημαιάκια δέκα πόντων πάνω και είχαν κράνη στα χέρια. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει και τις διαθέσεις του καθενός όταν κατεβαίνει σε μια πορεία. Παρόλα αυτά δεν δημιουργήθηκε το παραμικρό επεισόδιο.
Εν τέλει το κλίμα της πορείας ήταν ήρεμο και για όλα αυτά τα επεισόδια και τις συλλήψεις, τα άκουσα από τις ειδήσεις όταν γύρισα στο σπίτι μου. Δεν είναι δυνατόν πια αυτά τα μέσα να φοβίζουν όλες τις προηγούμενες μέρες τον κόσμο για τα επεισόδια και παρότι γίνονται ελάχιστα πράγματα, να μην λένε κουβέντα για τον υπόλοιπο κόσμο που κατέβηκε και για το μήνυμα που θέλησε να περάσει!
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τότε, είχαν ένα μήνυμα σαφώς πολιτικό, αλλά σε καμιά περίπτωση κομματικό. Οι άνθρωποι που ήταν τότε μέσα, έχουν πει σε συνεντεύξεις τους ότι υπήρχαν άτομα από διαφορετικούς κομματικούς χώρους [βλ. ΚΝΕ, Ρήγας Φεραίος (ΚΚΕ εσ.) κλπ], αλλά και άνθρωποι που δεν ήταν κομματικοποιημένοι. Οπότε δεν είναι δυνατόν σήμερα η πορεία του Πολυτεχνείου να είναι χωρισμένη σε κομματικά μπλοκ. Κανονικά θα έπρεπε τα μπλοκ να προέρχονται από το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων, σωματείων εργαζομένων και άλλων οργανώσεων και όχι να βλέπεις τους εργαζομένους από τον ίδιο χώρο ανάλογα με τις κομματικές τους πεποιθήσεις να βρίσκονται στα μπλοκ του ΠΑ.ΜΕ ή του Συνασπισμού κλπ.
Όταν η πορεία τέλειωσε μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία, ένα ένα μπλοκ άρχισε να διαλύεται και όλοι να κατευθύνονται προς το Μετρό των Αμπελοκήπων. Όταν η νεολαία του ΠαΣοΚ έφτασε στο τέλος, διάφορα άτομα (ανάμεσά τους και αρκετά μεγάλοι άνθρωποι σε ηλικία) άρχισαν να τους πετούν κέρματα να τους λένε πουλημένους και κάποιοι τους λέγανε "παιδιά θα τα πούμε το βράδυ στο κλαμπ". Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι κανείς από αυτούς δεν αντέδρασε και δεν προσπάθησε να τους πει το οτιδήποτε. Ίσως να ακούγονται άσχημα όλα αυτά, αλλά δυστυχώς μέσα στα πανεπιστήμια η νεολαία του ΠαΣοΚ και μαζί της η νεολαία της Ν.Δ. (η οποία δεν συμμετέχει στην πορεία του Πολυτεχνείου) ο κύριος ρόλος που έχουν έιναι να προστατεύουν το κόμμα τους, αποτελώντας φερέφωνά τους και να διοργανώνουν πάρτυ, εκδηλώσεις σε μπουζούκια και εκδρομές. Τελειώνοντας με το θέμα της νεολαίας του ΠαΣοΚ, θεώρησα ιδιαίτερα προκλητικό ότι πολλοί κρατούσαν καδρόνια ενός μέτρου με σημαιάκια δέκα πόντων πάνω και είχαν κράνη στα χέρια. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει και τις διαθέσεις του καθενός όταν κατεβαίνει σε μια πορεία. Παρόλα αυτά δεν δημιουργήθηκε το παραμικρό επεισόδιο.
Εν τέλει το κλίμα της πορείας ήταν ήρεμο και για όλα αυτά τα επεισόδια και τις συλλήψεις, τα άκουσα από τις ειδήσεις όταν γύρισα στο σπίτι μου. Δεν είναι δυνατόν πια αυτά τα μέσα να φοβίζουν όλες τις προηγούμενες μέρες τον κόσμο για τα επεισόδια και παρότι γίνονται ελάχιστα πράγματα, να μην λένε κουβέντα για τον υπόλοιπο κόσμο που κατέβηκε και για το μήνυμα που θέλησε να περάσει!
2 σχόλια:
Και που τα λες ποιος σε ακούει? Ποιος απο όλους όσους ασχολούνται καταλαβαίνει την φράση σου:
"Οπότε δεν είναι δυνατόν σήμερα η πορεία του Πολυτεχνείου να είναι χωρισμένη σε κομματικά μπλοκ. Κανονικά θα έπρεπε τα μπλοκ να προέρχονται από το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων, σωματείων εργαζομένων και άλλων οργανώσεων..."
Σχεδόν όλοι οι πολιτικοποιημένοι δυστυχώς είναι και φανατικά κομματοποιημένοι..
Δυστυχώς αυτή είναι η σημερινή κατάσταση και πρέπει να αλλάξει. Την φράση μου ελάχιστοι θα την συμμερίζονται, αλλά ελπίζω στο μέλλον να την καταλάβουν και να την υιοθετήσουν περισσότεροι!
Δημοσίευση σχολίου