Ένα θέμα που δεν ήξερα και έτυχε να μάθω τώρα τελευταία, αφορά την βιομηχανία ξύλου shelman και την κατάσταση που επικρατεί με τις απολύσεις εκατοντάδων εργαζομένων. Έτυχε να πέσει στα χέρια μου ένα δισέλιδο άρθρο της εφημερίδας "Νεα Προοπτική" (φ.481, 3/7/2010,σελ8-9), απ' όπου αντιγράφω ένα απόσπασμα:
Επειδή ακριβώς το άρθρο είναι δισέλιδο και πυκνογραμένο δεν σας το παραθέτω ολόκληρο, αλλά μπορείτε να το διαβάσετε στο παραπάνω link.
Η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις ορέξεις που έχει το κεφάλαιο και το μέλλον που προδιαγράφουν για τους απλούς εργαζομένους οι εργοδότες.
"Σε απεργιακό αγώνα διαρκείας, ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία , βρίσκονται οι 580 εργάτες του εργοστασίου Ξυλείας Σέλμαν στην Χαλκίδα. Μια από τις λίγες βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου στην Ελλάδα οδεύει προς συρρίκνωση της παραγωγικής της δραστηριότητας και σε μαζικές απολύσεις. 22 εργαζόμενοι απολύθηκαν, 300 άλλοι βλέπουν μπροστά τους το φάσμα της απόλυσης, ενώ άγνωστο είναι το μέλλον της επιχείρησης. Το πρόβλημα γιγαντώνεται καθώς όλη η βιομηχανική ζώνη της Χαλκίδας κινδυνεύει με κατάρρευση και όλος ο νομός της Εύβοιας απειλείται με ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή.
Από τις 12 Ιούνη που εξελίσσεται η απεργία έχει συσταθεί απεργιακή επιτροπή του Σωματείου με την οποία οι εργαζόμενοι οργανώνουν τον αγώνα τους απευθυνόμενοι στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής με τους οποίους έχουν συμπτύξει ένα κοινό αγωνιστικό μέτωπο.
Η αιτία της απεργίας είναι η απόφαση της εργοδοσίας στις αρχές του Ιούνη να απολύσει 22 εργαζομένους. Η ανακοίνωση των απολύσεων ήρθε να επιβεβαιώσει τις έντονες ανησυχίες των εργατών που από τον περασμένο Γενάρη και μετά την εξαγορά της ελληνοελβετικής εταιρίας από τον Αδαμόπουλο, ιδιοκτήτη της Alfa Woods, ήταν εν αναμονή δραστικών απολύσεων, σύμφωνα με τις καπιταλιστικές ανάγκες για απόσβεση των ζημιών που δημιουργήθηκαν αμέσως μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Όπως δήλωσε εργαζόμενος στο εργοστάσιο: " το Σέλμαν ήταν ελληνο-ελβετικής ιδιοκτησίας και αυτή τη στιγμή το έχει πάρει κάποιος Αδαμόπουλος, ένας άνθρωπος που αυτή την στιγμή δεν ξέρουμε ούτε τι επιχειρηματική δραστηριότητα έχει, ούτε τίποτα. Ήρθε στο εργοστάσιο που παλιά απασχολούσε 1200 εργαζομένους και αυτή τη στιγμή έχει περίπου 500 εργαζομένους και θέλει να απολύσεις γύρω στους 300, οπότε αυτό σηματοδοτεί ότι το εργοστάσιο αυτό δεν θέλει να είναι εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου αλλά να γίνει αποθηκευτικός χώρος ή να κάνει εισαγωγές ή άλλου τύπου μη παραγωγική εργασία. Αυτή είναι η εκτίμηση. Τώρα κάνει χρήση του 4% απολύοντας 22 εργαζόμενους με επιδίωξη να κάνει χρήση του νέου νομοθετικού πλαισίου της κυβέρνησης τον ερχόμενο μήνα και να απολύσει γύρω στα 300 άτομα".
Εξαρχής ο Αδαμόπουλος βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για την προώθηση του σχεδίου μαζικών απολύσεων που είχε ανάγκη η αλλαγή του κύκλου εργασιών και του παραγωγικού προσανατολισμού της Σέλμαν. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν άλλος από τον αντιπρόεδρο της εταιρίας Νίκο Φαρμάκη. Ο τελευταίος επί κυβέρνησης Σημίτη ήταν υφυπουργός υγείας και ένας από τους βασικούς συντάκτες όλων των αντι-ασφαλιστικών και αντεργατικών νομοθετημάτων της. [...] Όπως δήλωσε στη Νέα Προοπτική ο κ. Μιχάλης Ράπτης, πρόεδρος σωματείου Σέλμαν: "είναι άκαμπτη η εργοδοσία απέναντί μας, γιατί έχει πρωτομάστορα έναν πρώην υπουργό της κυβέρνησης Σημίτη, το Νίκο Φαρμάκη. Δεν θέλουνε να παράγουμε προϊόντα ξυλείας, αλλά κάτι άλλο που δε μας λένε. Ασφαλώς θα συνεχίσουμε τον αγώνα".
[...] Την Τετάρτη 23 Ιούνη σχεδόν όλοι οι εργάτες της Σέλμαν και εργάτες από τις υπόλοιπες εναπομένουσες βιομηχανίες του Νομού Ευβοίας συγκεντρώθηκαν στα διόδια Σχηματαρίου μετά από απόφαση του Εργατικού Κέντρου Ευβοίας, του σωματείου Σέλμαν και του σωματείου της "ΝΕΟΣΕΤ". Επί δυο ώρες κατέλαβαν το έμπροσθεν των διοδίων οδόστρωμα, εμποδίζοντας την διέλευση των αυτοκινήτων. Με απλωμένα τα πανώ τους παρέμειναν στον δρόμο φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της ανεργίας και των απολύσεων, την εργοδοσίας και της κυβέρνησης.[...]
Επειδή ακριβώς το άρθρο είναι δισέλιδο και πυκνογραμένο δεν σας το παραθέτω ολόκληρο, αλλά μπορείτε να το διαβάσετε στο παραπάνω link.
Η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις ορέξεις που έχει το κεφάλαιο και το μέλλον που προδιαγράφουν για τους απλούς εργαζομένους οι εργοδότες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου