ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Ν/Σ!!


Μετά από πολύωρη συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ψηφίστηκε επί της αρχής, με ψήφους του ΠΑΣΟΚ, το νέο Ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος, απάντησε ενώπιον της Επιτροπής στις κατηγορίες για αθέτηση των υποσχέσεων σχετικά με το Ασφαλιστικό , λέγοντας στα κόμματα της αντιπολίτευσης πως δεν έχουν να παρουσιάσουν ολοκληρωμένη αντιπρόταση για ένα σύστημα που έχει αποδειχθεί αποτυχημένο. Ο κ. Λοβέρδος εξέφρασε ακόμα την δυσφορία του για την υποτίμηση των «θετικών όψεων» του νομοσχεδίου, αλλά άφησε και ανοιχτό το ενδεχόμενο βελτίωσης των όρων εφαρμογής του Μνημονίου Συνεργασίας, σε περίπτωση που τα ελληνικά δικαστήρια καταδικάσουν διατάξεις του νομοσχεδίου ως αντισυνταγματικές.
«Όταν φτιάχναμε το Μνημόνιο, η Τρόικα άκουγε μονάχα δύο ειδών επιχειρήματα - δημοσιονομικής φύσεως και διεθνούς νομολογίας. Παρότι παρέκαμπτε επιχειρήματα εσωτερικού δικαίου, ενδιαφερόταν για επιχειρήματα που επικαλούνταν την νομολογία του δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η Ελλάδα ωστόσο, δεν είναι τυχαία χώρα: Ανήκει στην Ευρωζώνη - και η νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων των χωρών της Ευρωζώνης, δημιουργεί δεδομένα. Είναι αποκούμπι για εμάς» ανέφερε ο κ. Λοβέρδος.
«Κάθε προσφυγή δεν είναι απειλητική για μας. Είναι ευπρόσδεκτη, γιατί κάθε απόφαση δικαστηρίου δημιουργεί συνηγορίες» ήταν μάλιστα η απάντηση του υπουργού κατά την πρωινή συνεδρίαση, στην εκπρόσωπο των δικηγορικών Συλλόγων Μαρία Τσίπρα που τον προειδοποίησε με προσφυγές των κοινωνικών φορέων ενάντια στο νομοσχέδιο.
Στις κατηγορίες για αθέτηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων για το Ασφαλιστικό, ο υπουργός Εργασίας υπογράμμισε ότι «οι εισφορές δεν αυξάνονται. Δεν αυξάνονται τα γενικά όρια ηλικίας, αλλά μόνον οι μέσοι όροι - και η αύξηση του μέσου όρου, είναι απαραίτητη. Για το τρίτο «δεν», υπάρχει όντως θέμα. Έχουμε διαρθρώσει ένα σύστημα που παράγει 7% μείωση των συντάξεων μεσοσταθμικά. Το ποσοστό αναπλήρωσης κατεβαίνει στο 64% με τη λειτουργία του αναλογικού συστήματος, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν κρύβουμε πως κάποιος θα κρίνει και την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης. Είναι δίκαιο να πείτε ότι υπάρχει θέμα. Έχουμε όμως τις δυνατότητες να φύγουμε απ' τις αξιώσεις των δανειστών μας; Δεν θα πηγαίναμε εκεί αν δεν υπήρχαν τα γεγονότα του Μαΐου και το Μνημόνιο - και είναι θέμα της κυβέρνησης, με μείωση της σπατάλης και αναπτυξιακή πολιτική, να αυξήσει την εισοδηματική της πολιτική».
Επίσης ο κ. Λοβέρδος υπενθύμισε πως το νομοσχέδιο, εκτός από τις δεδομένες αρνητικές του όψεις, έχει και θετικά στοιχεία, όπως είναι η ρύθμιση για την διαδοχική σύνταξη, το εργόσημο, ο διαχωρισμός των συντάξεων και των υπηρεσιών υγείας, ο προσδιορισμός των συντάξεων που θα προκύπτει από «ακλόνητα δεδομένα», στερώντας αρμοδιότητες «από τους Μαυρογιαλούρους».
«Να μείνει ανοιχτή η προσδοκία των πολιτών...»
«Πρέπει να έχουμε ανοιχτή την προσδοκία των πολιτών, ότι μετά την έξοδο από την κρίση, η 13η και 14η σύνταξη, σταδιακά θα επανέλθουν» τόνισε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Πρωτόπαπας και πρότεινε «να επιδιώξουμε μία ακόμη μεταβατική περίοδο για τις μητέρες με ανήλικα τέκνα».
Να μην καταργηθεί η 13η και 14η σύνταξη, ζήτησε και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουμπλής, υποστηρίζοντας πως «αν εργαστούμε όλοι μαζί, θα βρεθεί το 1,8 δισ. ευρώ, ώστε να δοθούν στους συνταξιούχους». Ο κ. Κουρουμπλής εμφανίστηκε και δύσπιστος στις διαβεβαιώσεις του υπουργού για βιωσιμότητα του νέου Ασφαλιστικού μέχρι το 2060, υπενθυμίζοντας πως τέτοιου είδους δηλώσεις έκανε και ο Δημήτρης Ρέππας για το αντίστοιχο δικό του νομοσχέδιο. «Εσείς λέτε σήμερα ότι θα φθάσει μέχρι το 2060. Ποιος το εγγυάται αυτό;» αναρωτήθηκε ο κ. Κουρουμπλής.
«Η εγγύηση, δεν σημαίνει πάντα χρηματοδότηση» απάντησε ο υπουργός Εργασίας. «Σημαίνει και κανόνες λειτουργίας, έλεγχο της πορείας των πόρων, διαρκή εποπτεία. Δεν είναι η εγγύηση ένα θέμα μιας παρέμβασης και τέρμα».
Ο επίσης βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Έκτωρ Νασιώκας δήλωσε πως ο ίδιος δεν πρόκειται να υπερψηφίσει διάταξη που να νομιμοποιεί παράνομες συμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας στα νοσοκομεία.
Έντονα επικριτική για το νομοσχέδιο, ήταν η ανεξάρτητη πλέον βουλευτής Σοφία Σακοράφα, υποστηρίζοντας πως ο ισχυρισμός του υπουργείου ότι «δεν υπάρχει σάλιο», υπήρξε ο προάγγελος μιας πολιτικής που αποσκοπεί στο να αλλάξει την αρχιτεκτονική του Ασφαλιστικού και να το καταστήσει κεφαλοποιητικό: «Όχι απλά καταργείται η τριμερής χρηματοδότηση, αλλά παρουσιάζεται και ως συμβολή του κράτους, η καταβολή ενός προνοιακού επιδόματος, για να θολώσει το πεντακάθαρο μήνυμα, ότι η σύνταξη επαφίεται στους νόμους της αγοράς, και μάλιστα στην ανθρωποφάγο αυτή εποχή» σημείωσε η βουλευτής.

Αντισυνταγματικές δέκα διατάξεις του Ασφαλιστικού
Δέκα διατάξεις του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου που αφορούν τον αμιγή δημόσιο τομέα κρίθηκαν αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Οι σύμβουλοι του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει πουθενά στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου ο όρος «ποσοστό αναπλήρωσης» που αναφέρεται στο άρθρο 4 του σχεδίου.
Η Ολομέλεια υπογράμμισε το προνομιακό καθεστώς που ισχύει για τους υπαλλήλους της Βουλής, όπως και ότι δεν πρέπει να ενταχθούν στο Ασφαλιστικό του δημόσιου τομέα αλλά να εφαρμοστεί γι΄ αυτούς ο Κανονισμός της Βουλής. Σύμφωνα με την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου προσκρούουν στις συνταγματικές επιταγές:
1 Το άρθρο 8 του νομοσχεδίου με το οποίο περιορίζεται ποσοστιαία η σύνταξη της χήρας στις περιπτώσεις όπου η διαφορά ηλικίας από τον αποβιώσαντα σύζυγο ήταν άνω των δέκα ετών. Η Ολομέλεια παράλληλα ζητεί να μπουν σαφή κριτήρια στη διάταξη.
2 Το άρθρο 10 του νομοσχεδίου είναι αντίθετο στα άρθρα 5 και 22 του Συντάγματος (ισότητα και προστασία της εργασίας) και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς απαγορεύει στον συνταξιούχο του δημόσιου τομέα να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα.
3 Η διάταξη του άρθρου 6, που αναφέρει ότι οι δικαστές, οι εισαγγελείς και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 25 χρόνια, ανεξάρτητα από το υπάρχον συνταγματικό ηλικιακό όριο εξόδου από το δικαστικό σώμα. Η διάταξη αυτή κρίθηκε ότι περιορίζει την ανεξαρτησία του δικαστή, ο οποίος για οποιονδήποτε λόγο θέλει να παραιτηθεί νωρίτερα. Μάλιστα τόνισαν ότι οι δικαστές εισέρχονται στο σώμα σε ώριμη σχετικά ηλικία, περίπου 30 ετών, σε σύγκριση με άλλους κλάδους όπου τα συντάξιμα χρόνια αρχίζουν να «τρέχουν» πολύ νωρίτερα.
4 Η διάταξη του άρθρου 2 που προβλέπει ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι από 1.1.2011 στο Δημόσιο, στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, στους ΟΤΑ, καθώς και οι ιερείς θα ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ.
5 Η ρύθμιση η οποία καταργεί το άρθρο 9 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα που αναφέρεται στην αναλογία μισθού- σύνταξης, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι συντάξεις. 6 Το άρθρο εκείνο που προβλέπει ότι «από 1.1.2011 το κράτος δεν καλύπτει κανένα τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα των Επικουρικών Ταμείων, κλάδων και των επαγγελματικών Ταμείων, για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής». Η εν λόγω ρύθμιση είναι αντίθετη με το άρθρο 25 του Συντάγματος που προβλέπει την ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης από το κράτος. 7 Η πρόβλεψη για την ένταξη του ΝΑΤ στο ΙΚΑ από την 1η Ιανουαρίου 2013.
8 Το άρθρο που αφορά το συνταξιοδοτικό καθεστώς των επιζώντων συζύγων. Κρίθηκε ότι πρέπει να εφαρμοστεί η συνταγματική αρχή της ισότητας για τους επιζώντες συζύγους του Δημοσίου, καθώς όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη του σχετικού άρθρου αντιμετωπίζει συνταγματικά προβλήματα και εξ αυτού του λόγου πρέπει να αναδιατυπωθεί.
9 Η παράγραφος η οποία αναφέρει ότι όλες οι δικαστικές διαφορές που ανακύπτουν από το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πλαίσιο τόσο των υπαλλήλων του Δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα θα υπάγονται πλέον στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι αξιώσεις των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα υπάγονται στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων, ενώ των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
10 Ολες οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου οι οποίες εμπλέκουν τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις που αφορούν τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του ΙΚΑ με εκείνες τις διατάξεις που αφορούν τα Ταμεία του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Πηγές: Ελευθεροτυπία, Βήμα