Θα είναι ιδιαίτερα βαρύς ο χειμώνας για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τους συνταξιούχους. Ο φετινός Αύγουστος έχει μια μελαγχολία συνάμα και οργή. Το βλέπεις στην περιορισμένη κίνηση, το ακούς στις συζητήσεις των ανθρώπων, το βλέπεις στο βλέμμα των εργαζομένων που δεν ξέρουν, επιστρέφοντας από την άδειά τους, αν θα συνεχίσουν να έχουν δουλειά και μέχρι πότε, το νιώθεις στην αγωνία των εργαζομένων στο Δημόσιο που δεν γνωρίζουν αν σε λίγους μήνες θα υποστούν μια ακόμα επιδρομή στον μισθό τους.
Και η ειδησεογραφία αμείλικτη, έστω και μέσα στην τηλεοπτική υπερβολή της, δεν σε αφήνει να ησυχάσεις ούτε στις λίγες δικές σου αυγουστιάτικες μέρες. Ο μύθος ότι ο Αύγουστος δεν έχει ειδήσεις για ακόμη μία φορά καταρρίπτεται. Είδηση δεν είναι ότι η ανεργία χτυπάει πλέον περισσότερους από 600.000 Ελληνες, ότι τον Ιούνιο απολύθηκαν 29.000 εργαζόμενοι, ότι η πιθανότητα να ξαναβρούν γρήγορα δουλειά είναι μηδαμινή; Και η ανεργία δεν χτυπάει πλέον μόνο τους νέους. Ανθρωποι με 25 και 30 χρόνια δουλειάς στην πιο παραγωγική ηλικία των 45-50 ετών και ταυτόχρονα στην περίοδο της ζωής τους που οι ανάγκες τους είναι αυξημένες, οδηγούνται στην ανεργία ή ζουν με την απειλή της ανεργίας. Κι έχεις και την κυβέρνηση να μιλάει για περικοπές με κοινωνική δικαιοσύνη και για μια κρίση που θα αποτελέσει την ευκαιρία για καλύτερο μέλλον. Αστεία πράγματα.
Πού είναι η δικαιοσύνη όταν στερείται ο πολίτης το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση; Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να επιχαίρει γιατί λέει ότι το έλλειμμα φέτος θα πέσει κάτω από τον στόχο που είχε βάλει. Σιγά το επίτευγμα! Ας όψονται οι εύκολες λύσεις των μεγάλων μειώσεων στους μισθούς και στις συντάξεις.
Ομως εκεί που πρέπει να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητά της, στην αύξηση των εσόδων και στην ανάπτυξη, για την ώρα αποτυγχάνει. Στα δύσκολα δυσκολεύεται, στα εύκολα επιχαίρει. Και όσο οι εργαζόμενοι ακούνε ότι υπάρχει υστέρηση εσόδων 5 δισ. και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να μην εγκριθεί η τρίτη δόση του δανείου της τρόικας, τόσο καταλαβαίνουν ότι η κυβερνητική προπαγάνδα προετοιμάζει μια ακόμα, χειμερινή αυτή τη φορά (σ.σ. ο βαρύς χειμώνας που λέγαμε), επιδρομή σε μισθούς και συντάξεις.
Και όσοι πιστέψαμε ότι η έξοδος από την κρίση θα έρθει μέσα από την αναδιανομή του εισοδήματος και την ανάπτυξη, ας φασκελώσουμε εαυτόν και με τα δύο χέρια. Οχι φάσκελο στους «μαυρογιαλούρους» όπως στην ελληνική ταινία. Αυτοί τον στόχο τους ήθελαν να πετύχουν. Φάσκελο στον εαυτό μας που τους πιστέψαμε!
Αναδιανομή του πλούτου! Ωραίο παραμύθι! Το ακούσαμε σε συμπόσια που έγιναν ακόμη και τούτο το καλοκαίρι της λιτότητας, το είχαμε ακούσει σε διεθνή φόρα προοδευτικών δυνάμεων, που έψαχναν -λέει- να βρουν την προοδευτική έξοδο από την κρίση (συμμετείχε και ο σημερινός πρωθυπουργός), το διαβάσαμε σε μελέτες σοσιαλιστικών επιτροπών στη Ν. Υόρκη, που είχε συγκροτήσει και πάλι ο δικός μας με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Και όταν ήρθε η ώρα αυτές οι ωραίες σοσιαλιστικές ιδέες να εφαρμοστούν στην κυβερνητική πράξη, αποδείχτηκαν όνειρα απατηλά.
Ξανά οι παλιές συνταγές εφαρμόστηκαν, στην πιο σκληρή μορφή τους. Και όχι μόνον εδώ, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Ο σοσιαλισμός που πιστεύουν οι νομπελίστες οικονομολόγοι και οι θεωρητικολογούντες πολιτικοί έχει νεοφιλελεύθερη εφαρμογή.
Γιατί όταν οι Παπανδρέου και Θαπατέρο εφαρμόζουν την πολιτική της Μέρκελ, του Σαρκοζί και των μεγάλων ξένων οικονομικών οίκων, τότε κάποιοι δεν μας λένε την αλήθεια. Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν; Είπαμε, τούτος ο Αύγουστος είναι της μελαγχολίας, της απογοήτευσης, του πεσιμισμού, αλλά και της οργής. Οι σκέψεις ανάκατες και οργισμένες έρχονται στο μυαλό. Και δυστυχώς κανείς δεν βρίσκεται να πει «ακόμα τούτη η άνοιξη ραγιάδες - ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι...».
Ανευ σημασίας
Πολλά ειπώθηκαν και γράφηκαν για το ενδεχόμενο ανασχηματισμού, και η ίδια η κυβέρνηση τροφοδότησε όλα αυτά τα σενάρια. Είτε γίνει είτε όχι, είτε είναι σαρωτικός είτε καλύψει κάποια κενά, δεν έχει καμιά σημασία. Ενας κυβερνητικός ανασχηματισμός έχει νόημα, και μπορεί να γίνει αντικείμενο ενδιαφέροντος για τους πολίτες, μόνο όταν συνδυαστεί με αλλαγή πολιτικής και κυβερνητικών προτεραιοτήτων, και κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει. Η πολιτική του Μνημονίου δεν πρόκειται να αλλάξει κι επομένως είναι δευτερεύον θέμα ποιοι υπουργοί την υλοποιούν. Την ίδια την κυβέρνηση ένας ανασχηματισμός δεν πρόκειται να τη βγάλει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται. Μόνο επικοινωνιακές θα είναι οι εντυπώσεις για δυο-τρεις μέρες και μετά πάλι στα ίδια θα βρεθεί. Πολύ κακό για το τίποτα.
Το παραπάνω άρθρο είναι από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία". Η εικόνα της ανάρτησης προέρχεται από το blog youthtopia.
Σχόλιο: Προσωπικά και γω ακούω τριγύρω μου συζητήσεις για το τι θα γίνει από τον Σεπτέμβρη, ότι θα περάσουμε δύσκολο χειμώνα κλπ. Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε πως η οποιαδήποτε μοιρολατρία δεν οδηγεί πουθενά. Εάν κάτσουμε και απλά βλέπουμε τις εξελίξεις να περνούν, τότε θα ακολουθήσουν χειρότερα μέτρα και χειρότερες μέρες για όλους μας. ίσως ο φετινός χειμώνας είναι ο πιο κρίσιμος για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Πέραν των οποιωνδήποτε διαφορών στις αντιλήψεις και τις ιδεολογικές διαφορές, πιστεύω πως θα πρέπει όλοι μαζί να ανοίξουμε γέφυρες επικοινωνίας, να ανταλλάξουμε απόψεις και μαζί να προσπαθήσουμε να ακυρώσουμε τα μέτρα που θα μας επιβληθούν, ώστε να εξυπηρετηθούν το κεφάλαιο και οι προσταγές του ΔΝΤ και της τρόικας. Επιτέλους ας ξεφύγουμε από τον εγκλωβισμό ανάμεσα στην επιλογή του κακού και του χειρότερου.
Νομίζω πως το να αγωνιστούμε για να πετύχουμε ένα καλύτερο αύριο και να αναπτύξουμε κοινωνική-ταξική συνείδηση, είναι απείρως πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου